آیا کار از خانه برای شما خوب است؟ یک مطالعه جدید پاسخ این سوال را نشان می دهد.
به گزارش ایسنا، کار از خانه یا به اصطلاح دورکاری به بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ کار بسیاری از کشورها به ویژه پس از شیوع کرونا تبدیل شده است، اما تاثیر آن بر سلامت روان همچنان مورد بحث گسترده است.
آیا کار در خانه می تواند سلامت روان ما را بهبود بخشد؟ اگر بله، چند روز در هفته بهترین است؟ چه کسی بیشتر سود می برد؟ آیا این برف به این دلیل است که رفت و آمد وجود ندارد؟
اینها برخی از سؤالاتی است که یان کاباتک و فردی بوتا، محققان مؤسسه تحقیقات کاربردی اقتصادی و اجتماعی دانشگاه ملبورن، در یک مطالعه جدید بر اساس داده های نظرسنجی طولانی مدت بیش از 16000 کارگر استرالیایی به آنها پاسخ دادند.
محققان می گویند: «ما دریافتیم که کار از خانه سلامت روان زنان را بیشتر از مردان بهبود می بخشد.
آنها می گویند که ما داده های 20 ساله از نظرسنجی ملی استرالیا از خانواده، درآمد و پویایی کار را تجزیه و تحلیل کردیم که به ما امکان داد کار و سلامت روانی بیش از 16000 کارگر را ردیابی کنیم. البته، ما دو سال اپیدمی کووید (2020 و 2021) را در نظر نگرفتیم زیرا سلامت روان افراد در آن دوره ممکن است تحت تأثیر عوامل غیرمرتبط با کار از خانه قرار گرفته باشد.
این دادهها به ما اجازه داد تا افراد را در طول زمان دنبال کنیم و بررسی کنیم که چگونه سلامت روانی آنها با الگوهای رفتوآمد و کار از خانه تغییر کرده است.
مدلهای آماری ما تغییرات ناشی از رویدادهای مهم زندگی، مانند تغییرات شغلی یا آمدن کودکان را حذف کردند.
ما روی دو موضوع متمرکز شدیم، “زمان رفت و آمد” و “کار از خانه” تا ببینیم آیا تأثیری بر سلامت روان وجود دارد یا خیر. علاوه بر این، به عنوان یک ویژگی جدید مطالعه ما، ما همچنین بررسی کردیم که آیا این اثرات بین افراد دارای سلامت روان خوب و ضعیف متفاوت است یا خیر.
رفت و آمد بر مردان و زنان تأثیر متفاوتی می گذارد
برای زنان، هیچ اثر قابل تشخیصی از طول رفت و آمد بر سلامت روان وجود نداشت، اما برای مردان، رفتوآمدهای طولانیتر با سلامت روان بدتر در میان افرادی که قبلاً از سلامت روانی ضعیفی برخوردار بودند، مرتبط بود.
این تاثیر متوسط بود. برای مردی با سلامت روانی تقریباً متوسط، اضافه کردن نیم ساعت به رفت و آمد یک طرفه، سلامت روان گزارش شده را تقریباً به اندازه کاهش 2 درصدی درآمد خانوار کاهش می دهد.
کار مشترک برای زنان بهترین نسخه بود
کار از خانه تأثیر مثبت زیادی بر سلامت روان زنان داشته است، اما فقط تحت شرایط خاص. بیشترین دستاوردها زمانی مشاهده شد که زنان عمدتاً از خانه کار می کردند اما هر هفته مدتی (یک تا دو روز) را در دفتر یا محل کار سپری می کردند.
برای زنانی که از سلامت روانی ضعیفی برخوردار بودند، این ترتیب به سلامت روانی بهتری نسبت به کار صرف در محل کار منجر شد. این دستاوردها با افزایش 15 درصدی درآمد خانوار قابل مقایسه بود.
این یافته یک مطالعه قبلی را تأیید می کند که نشان می دهد همان نوع ترتیب کار ترکیبی منجر به افزایش رضایت شغلی و بهره وری می شود.
مزایای سلامت روان برای زنان فقط نتیجه صرفه جویی در زمان رفت و آمد نیست. از آنجایی که تحلیل ما رفت و آمد را جداگانه در نظر می گیرد، این مزایا منعکس کننده سایر جنبه های مثبت کار از خانه است. اینها شامل استرس کاری کمتر یا کمک به آنها در مدیریت زندگی کاری و خانوادگی است.
کار سبک یا گاه به گاه از خانه هیچ تأثیر واضحی بر سلامت روان زنان نداشت. شواهد مربوط به کار تمام وقت از خانه قطعی نبود، زیرا ما زنان نسبتا کمی را یافتیم که این کار را انجام می دهند.
برای مردان، کار از خانه هیچ تاثیر آماری معنی داری، مثبت یا منفی، بر سلامت روان، صرف نظر از تعداد روزهایی که از خانه یا در محل کار می کردند، نداشت. این ممکن است منعکس کننده تقسیم جنسیتی وظایف در خانواده های استرالیایی باشد، و همچنین این واقعیت که شبکه های اجتماعی و دوستی مردان بیشتر کار محور هستند.
پیام اصلی این مطالعه چیست؟
کارگرانی که از سلامت روانی ضعیف تری برخوردارند، بیشتر مستعد رفت و آمدهای طولانی هستند و احتمالاً از ترتیبات مهم کار از خانه بهره مند می شوند. این تا حدی به این دلیل است که افراد دارای سلامت روانی ضعیف ظرفیت محدودی برای مقابله با رویدادهای استرس زا دارند.
کار از خانه یا کار از خانه می تواند بهبود قابل توجهی در رفاه زنان با سلامت روانی ضعیف ایجاد کند. برای مردانی که از سلامت روانی ضعیفی برخوردارند، کوتاه کردن مسیر رفت و آمد نیز ممکن است مفید باشد.
با این حال، کارمندانی که از سلامت روان قوی برخوردار هستند، کمتر در معرض الگوهای رفت و آمد و کار از خانه هستند. آنها هنوز هم ممکن است برای انعطاف پذیری ارزش قائل باشند، اما ترتیبات کاری آنها پیامدهای سلامت روانی کمتری دارد.
در اینجا توصیه هایی است که محققان بر اساس یافته های خود ارائه کرده اند. آنها می گویند اگر کارمند هستید، به جای اینکه فرض کنید بهترین و یک رویکرد واحد وجود دارد، در نظر بگیرید که چگونه رفت و آمدها و مدل های مختلف کار از خانه بر سلامت شما تأثیر می گذارد.
اگر سلامت روانی شما ضعیف است، چالشبرانگیزترین وظایف خود را در روزهایی برنامه ریزی کنید که در محیطی کار میکنید که احساس آرامش بیشتری میکنید.
اگر کارفرما هستید، به کارمندان، به ویژه آنهایی که با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می کنند، ترتیبات کار از خانه انعطاف پذیری ارائه دهید. مدلهای هیبریدی را در نظر بگیرید که شامل گذراندن وقت در خانه و محل کار میشود، زیرا به نظر میرسد راحتترین آنها هستند. همچنین زمان رفت و آمد را به عنوان عاملی در بحث های حجم کار و رفاه در نظر بگیرید و از اجرای یک سیاست یکسان برای بازگشت به کار خودداری کنید.
اگر در حال اتخاذ خط مشی عمومی هستید، روی کاهش تراکم ترافیک و بهبود ظرفیت حمل و نقل عمومی سرمایه گذاری کنید و چارچوب هایی را تقویت کنید که ترتیبات کاری انعطاف پذیر را تشویق می کند. همچنین از دسترسی به خدمات بهداشت روان حمایت کنید






ارسال پاسخ