«آینده نگری» لازمه پیشرفت جشنواره فیلم کودک و نوجوان است

آینده نگری برای نسل های آینده که خانواده، همسر، پدر یا مادر هستند و نقش اساسی در توسعه یک جامعه دارند، یک ضرورت است.

بيش از 20 درصد جمعيت ايران را كودكان و جوانان تشكيل مي دهند كه تغذيه فكري آنها از طريق محيط آموزشي رسمي يا محيط خانواده كه ابزار آنها بيشتر حوزه بصري است، تامين مي شود. در حال حاضر سریع ترین وسیله سرگرمی و نشاط این جمعیت جوان و رو به افزایش، فیلم ها و سریال ها به ویژه فیلم های روایی، انیمیشن در ژانر کمدی و طنز و آموزش این جمعیت قوی آینده است. باید اتحاد تشکیل شود. همدلی و همکاری برای نهادها و سازمان هایی که مدعی تربیت نسل های آینده بر اساس آرمان گرایی و فرهنگ و هویت ملی ایران اسلامی هستند ضروری است. «سینمای کودک و نوجوان» یا به تعبیر عمیق‌تر «فیلم‌سازی برای کودکان و نوجوانان» سال‌هاست که حوزه مورد توجه کارشناسان، هنرمندان و متولیان امر بوده و تلاش‌های چشمگیری در این راستا صورت گرفته است. اما حقیقت این است که زنگ خطر قبلا به صدا درآمده است. آسیب شناسی این مسیر که سال هاست بیان شده و اهداف متعالی متناسب با این نسل نمی تواند محقق شود، بستری است که راه را برای شکوفایی یک فلسفه وجودی اندیشه و روش برپایی جشنواره ها در جهان هموار می کند. محل ملاقات همه کسانی که به فکر کودکان و نوجوانان هستند، شاهد بحث و گشودن راهکارهای مناسب در این زمینه باشیم. فراهم آوردن امکانات مدرن و جذب سرمایه گذاران خصوصی و دولتی وظیفه همگان به ویژه هیئت امنا و برنامه ریزان است. و به ویژه رونق بخشیدن به شبکه های مختلف و متنوع پخش فیلم، درخشش تازه ای به این جریان تأثیرگذار و کم رنگ کردن نسل وابسته به فناوری روز با تولید فیلم های جدید.

علاوه بر برگزاری جشنواره، گرد هم آوردن فیلمسازان و کارشناسان کودک و نوجوان به صورت دوره ای در طول سال، اطلاع رسانی به کارکنان آموزش و پرورش در خصوص استفاده بهتر از توان برتر فیلم، حذف روش های غلط و ناکارآمد در سیستم کنترل و اخذ تاییدیه های اولیه، سناریوی ویژه این گروه، افزایش تعرفه، آسایش بازده سرمایه‌گذاری و سودآوری، حضور در بازارهای جهانی و تشویق و اطمینان سرمایه‌گذار اقتصادی در ارائه ایده‌های جدید سینماگران ایرانی و پخش و فروش آثار آنها در شبکه‌های تلویزیونی جهان، احیا و ساختن است. تئاتر کودک و نوجوان، حمایت از والدین ارائه بلیت رایگان اینها نکات مهمی است که بی توجهی به آنها و عدم طراحی راهبرد صحیح، زمینه را برای تخریب یا تحریف هویت کودکان و نوجوانان ایرانی فراهم می کند.

۵۷۵۷