پدران مواد ژنتیکی خود را به ویژه از طریق اسپرم به فرزندان متولد نشده خود منتقل می کنند. هر سلول اسپرم دارای مجموعه ای از 23 کروموزوم، از جمله ژن هایی است که به ویژگی های مختلف کودک کمک می کند.
به گزارش ایسنا، این اطلاعات ژنتیکی با مواد ژنتیکی موجود در تخمک مادر که حاوی 23 کروموزوم است ترکیب می شود تا مجموعه جدیدی از 46 کروموزوم در کودک ایجاد شود.
مواد ژنتیکی ترکیبی بر همه چیز تأثیر می گذارد، از ویژگی های فیزیکی مانند رنگ چشم و قد گرفته تا استعدادهای ژنتیکی و برخی شرایط سلامتی.
بیش از 3000 خانواده در این مطالعه وارد شدند. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که وزن بدن پدر بدون در نظر گرفتن وزن مادر، ژنتیک والدین یا عوامل محیطی بر وزن و استعداد فرزندانش به بیماری های متابولیک تأثیر می گذارد.
نتایج نظرسنجی نشان می دهد که رژیم غذایی پدر می تواند پیامدهای مهمی بر سلامت فرزندانش داشته باشد. پدران تأثیر غیرمستقیم اما مهمی بر نقش ژنتیکی میتوکندری و در نتیجه بر متابولیسم انرژی فرزندان خود دارند. این کشف لایه جدیدی از پیچیدگی را در چگونگی تأثیر عوامل پدری بر سلامت کودک برجسته می کند.
تغذیه مادر نقش مهمی در شکل گیری سلامت و رشد جنین دارد. غذاهای مصرف شده توسط مادر و سایر اجزای رژیم غذایی، بلوک های اساسی برای رشد و تکامل کودک را فراهم می کند. به عنوان مثال، مواد مغذی ضروری مانند اسید فولیک، آهن، کلسیم و اسیدهای چرب امگا 3 به طور مستقیم از رشد مغز، استخوان ها و اندام های حیاتی جنین حمایت می کنند.
دریافت کافی این مواد مغذی می تواند به طور قابل توجهی خطر ناهنجاری های رشدی و مشکلات سلامت مزمن را در کودک کاهش دهد و رژیم غذایی فاقد یا نامتعادل در این مواد مغذی حیاتی می تواند منجر به عوارض شود. به عنوان مثال، اسید فولیک ناکافی خطر نقص لوله عصبی را افزایش می دهد، در حالی که کلسیم ناکافی می تواند بر رشد اسکلتی جنین تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، مصرف زیاد عناصر مضر مانند قند و چربی های ناسالم می تواند کودک را در سنین بالاتر مستعد ابتلا به چاقی، دیابت و حتی بیماری های قلبی عروقی کند.
تأثیر تغذیه مادر به سلامت جسمی محدود نمی شود، بلکه می تواند بر رشد شناختی و عملکرد ایمنی کودک نیز تأثیر بگذارد.
نتایج این تحقیق در مجله Nature منتشر شد.