از تفل تا حافظ: آن آهنگ شیرازی با آرد دل ما / سمرقند و بخارا را به عمه هندو می دهم.

اگر از شیرازی برود، دل ما را می شکند.

سمرقند و بخارا را به عمه هندو خواهم داد

یک خانه دار به او بدهید که در بهشت ​​نخواهید یافت

رکن آباد و گلگشت در حاشیه آب مصلی

فغان کین لولیان، شیطنت های طنز شهر آشوب

آنقدر صبرشان از دست رفت که ترک ها طلب غارت کردند

به خاطر عشق تحقق نیافته ما جمال یار مستغنی است

چه نیازی به آب و رنگ و خال و خطوط روی صورت زیباست؟

من از خوبی های روزافزون یوسف می دانستم

آن عشق از حجاب بی گناهی بیرون خواهد آمد

اگر به من نفرین کنی دعا می کنم

جواب تلخ بر لب لعل شکرخا می نشاند

به توصیه های افرادی که بیشتر از مردم عشق می ورزند گوش دهید

جوانان شاد به پیرمرد دانا پند می دهند

مطرب و می حدیث می گوید و راز عصر کمتر جو

هیچ کس نمی تواند این معما را با خرد حل کند

غزل خواندی و بیا حافظ زیبا بخوان

آن که آسمان عقد ثریا را به فرمان تو می گستراند.