فلاپی وکیل و فعال غیرنظامی مجید قاسم کرد ؛ امروزه فقط یک قتل دیگر نیست. الاهین حسین نجاد ، دختری از قلب این افراد ، بین روز و روز بدون پیش زمینه ساکت شد. نه در نتیجه حادثه ، بلکه دوباره با شواهد شواهد ، قانون بارها قانون را تصویب کرده و فرصتی برای تکرار داشته است.
داستان فراتر از غم و اندوه است. یک زخم ساختاری عمیق وجود دارد. این قربانی زنان زخمی است که به آن خشونت گفته می شود ، و مأمور غالباً این فرصت را داشت که بارها و بارها اصلاح شود ، اما آنها دوباره بدون هیچ گونه مراقبت آزاد می شوند.
الهه ، عصر ژوئن به مادرش ، “در چند دقیقه از خانه من …” همان دختر گفت ، هرگز نیامد. اما آیا وظیفه ما فقط در بدن بی جان شما گریه می کند؟ یا باید فریاد بزنیم تا صدای غرق شدن شما را تغییر دهیم؟
مجرمان ، زنان بی خانمان ؛ و یک چرخه غیر توقف
آنچه باید در سایه این فاجعه دیده شود ، نه تنها قتل یک زن است بلکه به جامعه علیه جنایتکاران نیز نگاه نمی کند. جنایی که به قتل الاهه اعتراف کرد ، سابقه کیفری دارد. با این حال ، مکانیسم خاصی برای نظارت ، توانبخشی و کنترل رفتاری وجود ندارد.
سوال اصلی این است: چگونه فردی که چنین پس زمینه ای دارد می تواند آزادانه در خیابان ها و بدون جلوگیری از زندگی یک شخص سفر کند؟
در بسیاری از کشورها ، سیستم های مراقبت از انتشار پس از انتشار به منظور محافظت از امنیت عمومی و جامعه پذیری مجرمان طراحی شده اند. ما همچنین به چنین مکانیسم هایی احتیاج داریم. قربانی بعدی مکانیسمی است که الهه دیگری نیست.
خشونت علیه زنان فقط یک “مشکل فردی” نیست
ما نه تنها باید اشتباه کشنده را به “رفتار یک جنایتکار” کاهش دهیم. خشونت علیه زنان مبتنی بر ساختارهایی است که آن را امکان پذیر ، ساده و نامتناهی می کند. از قوانین ناکافی حمایت گرفته تا کاربرد ناقص احکام بازدارنده ، از مردسالاری تا سکوت در برابر علائم اولیه خشونت خانگی.
بیشتر اوقات ما زنانی را دیده ایم که از ترس شکایت نکردند. یا شکایت کرد و صدای آنها شنیده نمی شد. یا او شنیده شد و تغییر قابل توجهی در این رویداد وجود نداشت. این چرخه باید شکسته شود و یک مجموعه نیاز به سیاست های پشتیبانی عمیق و فرهنگی دارد.
مأموران قضایی و اجرای قانون ؛ مسئولیت سنگین ، فرصت تاریخی
در داستان الهه ، عملکرد پلیس که حقیقت را کشف می کند با استفاده از ابزارهای ویژه قدردانی می شود. با این حال ، پیشگیری یک کار مهمتر از کشف بعد از جرم است. مگر اینکه قاتلان قبل از جنایات جدید شرکت کنند ، هر کشف فقط یک زخم عمیق تر خواهد بود.
در زمینه سیاست گذاری ، لازم است یک رویکرد جدید برای رعایت ، کنترل و توانبخشی مجرمان ، به ویژه کسانی که مایل به خشونت علیه زنان هستند ، اتخاذ کنید. علاوه بر این ، تشکیل بانکهای اطلاعاتی رفتاری ، محدودیت های پس از طراحی و حتی کنترل شده در ترافیک برخی از افراد خطرناک برخی از راهکارهایی است که باید جدی گرفته شود.
زنان به امنیت احتیاج دارند ، به شما توصیه نمی شود مراقب باشید
بی عدالتی هنگامی که آنها قربانی را به جای گناه مقصر می دانند ، به قله می رسد. وقتی صحبت از یک زن تنهایی برای ناامنی ، برابری ، عزت و حتی “حقوق بشر” نیست.
ما به جامعه ای احتیاج داریم که در آن ایمنی زنان مسئول ساختارها باشد ، نه دائماً اضطراب. الهه اگرچه امروز نبود ، به دلیل مخفف یک شخص نبود. این به دلیل شکاف هایی بود که به خشونت اجازه می داد نفس بکشد ، زنده بماند و فداکاری کند.
الاهه حسین نجاد به خانه نیامد ، اما می تواند نمادی از معاینه ملی در زمینه تأمین اجتماعی و حمایت از زنان باشد. اگر می خواهیم ، اگر نمی ترسیم ، اگر سکوت نکنیم.
اکنون زمان آن رسیده است که مقامات ، جامعه ، معاونان و زنانی که قربانی خشونت رسانه ها هستند یا زمان آن رسیده است که فداکاری قربانی شود.
خشونت باید ریشه داشته باشد. نه با مشاوره ، با قانون ، آموزش ، نظارت و اراده.