به گزارش خبرگزاري ايمنا، م. این یا چندگانه اسکلروزیسیک بیماری خود ایمنی این بیماری مزمن است و سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی را تحت تاثیر قرار می دهد. ، آسیب عصبی و اختلال در انتقال پیام های عصبی.
در نتیجه مردم م. S ممکن است طیف وسیعی از علائم را تجربه کند، از خستگی و اختلالات بینایی گرفته تا مشکلات حرکتی و اختلالات شناختی. ارقام دقیق و به روز در مورد آمار جهانی عفونت م. این به طور متمرکز جمع آوری و منتشر نمی شود و منابع مختلف ارقام متفاوتی را گزارش می کنند، اما تخمین زده می شود که تقریباً 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان وجود دارد. م. S وجود دارد.
شیوع م. S در نقاط مختلف جهان متفاوت است و بیشترین شیوع در کشورهای دارای آب و هوای معتدل مانند کانادا، اسکاندیناوی، آمریکای شمالی و اروپا مشاهده می شود و شیوع آن در کشورهای در حال توسعه بیشتر است. م. S معمولا کمتر است، دلیل دقیق م. S ناشناخته است، اما تصور می شود ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن نقش دارند.
عوامل ژنتیکی شامل ژن هایی است که خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد. م. در حالی که عوامل محیطی شامل ویروس ها، کمبود ویتامین D و قرار گرفتن در معرض برخی از سموم محیطی است، سایر عوامل خطر شامل جنسیت و سن است و محیط نیز در پیدایش و گسترش بیماری نقش دارد. م. S در مناطق دورتر از استوا بیشتر است.
علائم بیماری م. S بسیار متنوع است و می تواند از فردی به فرد دیگر و حتی در طول زمان برای همان فرد متفاوت باشد. برخی از علائم رایج عبارتند از: خستگی، اختلالات بینایی مانند تاری دید یا دوبینی، بی حسی یا گزگز در اندام ها، مشکلات تعادل و هماهنگی، ضعف عضلانی. ، اسپاسم عضلانی، مشکلات گفتاری و بلع، مشکلات شناختی مانند از دست دادن حافظه یا تمرکز و مشکلات روده و مثانه.
تشخیص م. ممکن است دشوار باشد زیرا هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص قطعی وجود ندارد و پزشکان از ترکیبی از معاینات بالینی، بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و آزمایش‌های تصویربرداری (مانند MRI) برای تشخیص استفاده می‌کنند. م. از S استفاده می کنند.
علت بیماری م. هنوز ناشناخته است/ افزایش نگرانی ها به دلیل عدم اطمینان
حمیدرضا رستمی که دارای مدرک دکترای کاردرمانی و مدرس دانشگاه است در گفتگو با خبرنگار ایمنا به این بیماری می پردازد. م. اس و تاثیر این بیماری بر سلامت انسان را به شرح زیر بیان کرد: م. S یک بیماری ویرانگر و پیشرونده سیستم عصبی است که در طول زمان می تواند جنبه های مختلف زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد و در مطالعات مختلفی که تاکنون در زمینه های پزشکی و توانبخشی انجام شده دلیل قطعی علاقه مردم به این موضوع است. بیماری. م. Q ناشناخته است.
وی گفت: احتمالاتی مانند آلاینده های مختلف و انواع مواد غذایی وجود دارد که باعث بیماری افراد می شود. م. س در دستور کار قرار گرفت اما وی علت دقیق این بیماری را به طور کلی نامشخص دانست و گفت: نامشخص بودن موارد مرتبط با بیماری م. اس باعث می شود استرس و اضطراب افراد مبتلا به این بیماری روز به روز افزایش یابد.
مدرس دانشگاه و پزشک کاردرمانی گفت: به طور معمول زمانی که بیماری تشخیص داده می شود م. S برای افراد و بیماران با بسیاری از عوامل جدید مانند عدم آگاهی و پیشرفت علائم انجام می شود. م. اس نحوه پذیرش این بیماری و تاثیر آن بر فعالیت های روزانه افراد را که همگی منجر به اضطراب، استرس و سردرگمی در بیماران می شود را مورد بحث قرار داد.
رستمی به دلیل نگرانی از بیماران م. وی ادامه داد: برای تشخیص آنها باید جلساتی برگزار شود تا مردم این بیماری را بهتر بشناسند و راه های مقابله با این بیماری را بیشتر بدانند. م. S بر دو سیستم اصلی بدن، از جمله سیستم ایمنی و سیستم عصبی تاثیر می گذارد.
امید به زندگی افراد مبتلا به این بیماری م. نه s
وی گفت: سیستم ایمنی باید از سلامت فرد در برابر عوامل مختلف و زمانی که فرد بیمار می شود محافظت کند. م. به دلایل نامعلومی سیستم ایمنی بدن فرد به سیستم عصبی حمله می کند و حتی پس از ابتلا به این بیماری، سیستم ایمنی بدن به قسمت هایی از سیستم عصبی فرد که لایه هایی هستند که رشته های عصبی را می پوشانند، حمله می کند.
دکتر کاردرمانی یکی از اعضای هیأت علمی دانشگاه با بیان اینکه ام اس به عنوان یکی از بیماری های خودایمنی شناخته می شود، افزود: زمانی که غلاف پوشاننده رشته های عصبی آسیب ببیند، آسیب ناشی از آن باعث از بین رفتن عصب می شود. این آسیب‌ها می‌توانند در هر نقطه از سیستم عصبی فرد رخ دهند و زمانی که رشته عصبی از بین می‌رود، پلاک ایجاد می‌شود.
رستمی با اشاره به اینکه میزان پیشرفت بیماری ام اس با تعداد پلاک های تشکیل شده مشخص می شود، افزود: در بیماری های پیش رونده آسیب های وارده به فرد مبتلا به این بیماری ها به آرامی و به مرور زمان افزایش می یابد اما میزان پیشرفت بیماری ام اس نیز افزایش می یابد. . برای برخی از افراد ممکن است راهی برای بیماران باشد تا به زندگی عادی خود تا پایان عمر ادامه دهند.
وی با بیان اینکه طول عمر افراد تحت تاثیر ام اس قرار نمی گیرد، گفت: اگر علائم ام اس در افراد مبتلا کنترل نشود، آسیب به سیستم های حیاتی بدن مانند کلیه ها و ریه ها به مرور زمان باعث کوتاه شدن طول عمر می شود. با این حال، به طور کلی، ابتلا به ام اس به تنهایی تاثیری بر امید به زندگی فرد ندارد.
به گزارش ایمنا، ام اس در برخی افراد می تواند یک بیماری خفیف و غیرفعال و در برخی دیگر یک بیماری پیش رونده و ناتوان کننده باشد، اما پیشرفت های اخیر در درمان ام اس منجر به بهبود کیفیت زندگی و مدیریت صحیح بیماری برای بیماران شده است. حمایت اجتماعی و مشارکت فعال در برنامه های درمانی می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا زندگی فعال و معناداری داشته باشند.
تحقیقات در مورد ام اس به طور مداوم در حال پیشرفت است و محققان در حال بررسی درمان های جدیدی هستند که هدف آنها محافظت از میلین، بازسازی اعصاب آسیب دیده و تغییر پاسخ ایمنی بدن است. امید است در آینده درمان‌های مؤثرتر و ایمن‌تری برای ام اس در دسترس باشد. تحقیقات در مورد علل و عوامل خطر ام اس برای کاهش تعداد بیماران ام اس از طریق پیشگیری ادامه دارد.
بنابراین، افزایش آگاهی عمومی در مورد ام اس برای بهبود تشخیص زودهنگام، دسترسی به درمان های مناسب و حمایت از بیماران مبتلا بسیار مهم است و تشخیص زودهنگام می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا درمان را زودتر شروع کنند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.