امیر کادری: تعاریف در سینما را باید در گیومه قرار داد

به گزارش انتخابتو به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، بیستمین نشست از نهمین فصل پاتوق فیلم کوتاه روز یکشنبه 20 آذر 1403 در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد. با نمایش 4 فیلم کوتاه .

این نشست که به همت انجمن سینمای جوانان ایران برگزار شد، شامل فیلم های کوتاه «سرماخوردگی» به کارگردانی فرهان بهپور، «آلاگارسون» به کارگردانی مصطفی کشاورز، «پژواک» به کارگردانی یوسف شفیق و «اثر انگشت» به کارگردانی زانیار محمدی نکو بود گرفتن روی اکران شد و پس از آن امیر قادری نویسنده، منتقد سینما و محمد صبری مجری کارشناس برنامه با کارگردانان این آثار به گفتگو نشستند. پول را پرداخت کردند.

سینما توهم واقعیت است

فرهان بهپور کارگردان فیلم کوتاه «سرما سرد» درباره این فیلم گفت: «سرد سرما» در جشنواره های زیادی حضور داشت اما اولین بار بود که این فیلم را در اکران بزرگ با حضور تماشاگران می دیدم. این پنجمین فیلم من بود، فیلم‌های قبلی تمرینی برای ساختن فیلم بود تا چیزی که می‌خواستم حرفه‌ای به آن نگاه کنم.

بهپور درباره نام این فیلم کوتاه نیز گفت: با توجه به فضای فیلم و سردی طبیعت سعی کردم سردی بین مردم و سردی طبیعت را با هم تطبیق دهم. در واقع دوست دارم این فیلم را از جنبه نگران کننده اش مطرح کنم.

این تهیه کننده درباره ایده این فیلم نیز گفت: این ایده تحت تاثیر جنگ بین ارمنستان و آذربایجان شکل گرفت. در واقع مشکلات مربوط به آذربایجان و ارمنستان هم مرز با کشورمان می تواند در کشور ما مشکلاتی ایجاد کند، اما داستان فیلم برخلاف روند کلی، داستان دو نفر است که در چنین فضایی با هم دوست می شوند. من می خواهم یک جو و یک فرد باشم. البته سینما توهم واقعیت است و قرار نیست این ایده مبتنی بر واقعیت باشد. من سعی نکردم در این فیلم زیاد به مسائل شرعی بپردازم.

امیر قدری درباره «سرد سرد» نیز گفت: بر خلاف فیلمسازانی که در کارهای اولیه خود اغلب از کلوزآپ استفاده می کردند، برداشت های بلند خوبی در فیلم وجود دارد.

وی ادامه داد: به نظر من هر چه فیلمسازان در ابتدا به دغدغه های خودشان نزدیکتر باشند، موفق ترند. ای کاش انگیزه کاراکتر اول فیلم برای کمک به فرد ارمنی در آخرین قسمت برای مخاطب روشن می شد. بهتر بود اگر این موتیف در پرده سوم اضافه می شد، تاثیر بیشتری روی مخاطب می گذاشت و تنش ایجاد می کرد.

در شب های سخت ساعت ها نمی گذرد

یوسف شفیق کارگردان فیلم سینمایی «اکو» که در ادامه قسمت نقد و بررسی روی صحنه رفته بود، در تشریح تجربه خود در فیلمسازی گفت: سه فیلم دزدگیر، اکو و به وقت دارو ساخته ام. این فیلم از میان فضای کلی داستان و دیالوگ های مربوط به پژواک توسط یکی از بازیگران انتخاب شده است. «عیسی در ابولی»، مکانی در ایتالیا. این تصور وجود دارد که در روستا رسم است که لباس متوفی را جلوی در آویزان کنند و این وضعیت تا پوشیدن لباس ادامه دارد و مردم آن خانه به عزاداری می پردازند آخرین صحنه فیلم بر این اساس ساخته شد.

امیر قدری درباره «اکو» گفت: این فیلم جای بحث و نقد دارد و فکر می کنم از سینمای کارل تئودور درایر الهام گرفته شده است. با این حال مشخص است که این موضوع فکری بوده و از علاقه درونی کارگردان نشات گرفته است. به نوعی با درک کارگردان انجام شد و اجرای کارگردان دیگری نبود. استعداد در قاب های «اکو» کاملا مشهود است. متأسفانه چیزی که اغلب در سینمای داخلی تحت تأثیر فیلمسازان خارجی می بینیم تقلید است، اما در این فیلم کوتاه فکر می کنیم.

شفیق در تشریح شرایط فیلمبرداری فیلم کوتاه «اکو» گفت: فیلمبرداری این فیلم در سه روز به پایان رسید. سعی کردم یک فرم کل نگر را در فیلم حفظ کنم. این فیلم 44 دقیقه بود و ما 14 دقیقه از آن را در زمان تدوین قطع کردیم.

این فیلمساز توضیح داد: اولین اقدام فیلم مانند شاخک های کارگردان است که باید حواس جمعی بیشتری داشته باشد، عمل دوم برای مدیریت فیلمنامه است و این حرکت اغلب برای فیلمساز جهنمی است و بیشتر اوقات آثار شکست می خورند در این مرحله پرده سوم برگرفته از جهان بینی کارگردان است.

امیر قدری به کارگردان اکو توصیه کرد: در سینما باید تعاریف را در گیومه نوشت. زیرا اگر در حین فیلمسازی به این تعاریف سینمایی توجه کنید، خود را محدود خواهید کرد. وقتی چنین سینمای آگاهانه ای می سازید دیگر نیازی نیست به آن دانش و آگاهی فکر کنید. در واقع نباید خودم را به این چارچوب ها و تئوری ها برای فیلمسازی محدود کنم. اینها ابزار نقد هستند نه ابزار فیلمسازی. البته ابتدا باید اینها را یاد بگیرید، اما بعداً و در زمان ساخت فیلم باید آنها را کنار بگذارید.

یوسف شفیق درباره سیاه و سفید بودن و ریتم کند فیلم نیز گفت: این داستان برای من بوی دود می دهد، دودش هم خاکستری است، داستان فضای سختی دارد، بنابراین دلم می خواست سیاه و سفید باشد. این فیلم از نظر ریتم داستان یک شب سخت است و شب های سخت هیچ وقت تمام نمی شود و انگار ساعت نمی گذرد.

کارگردان «اکو» در بخشی دیگر از گفتگو با مخاطبان در پاتوق بر این نکته تاکید کرد: «چگونه به ایده حمله کنیم» مهمتر از خود «ایده» است و به همین دلیل فضاسازی برای من بسیار مهم بود. در این فیلم همه چیز برای ایجاد فضایی که به نظرم برای این فیلم لازم است داشت و باید به آن می رسیدم.

کارگردانان دو فیلم کوتاه «اثر انگشت» و «آلاگارسون» در این نشست حضور نداشتند.

۲۴۴