به گزارش خبرگزاری انتخابتو، مهرماه بهار سینمای کودک و نوجوان است. آغاز پاییز همیشه زنگ جشنواره فیلم کودک و نوجوان را به صدا درآورده است. با پیشرفت تکنولوژی، کارهای بچه ها و جوانان ما کم شد، آنهایی که آنجا بودند دیگر رونق و رنگ گذشته را نداشتند و به نوعی در این زمینه عقب افتادیم. این موضوع به دلایل مختلفی به وجود آمده است که شاید بتوان نقش متولیان فرهنگی و سینمایی را در بر داشت.
با اکبر منانی مجری درباره سینمای ایران گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.
پرداخت هزینه سینمای کودک و برگزاری جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان چقدر مهم و موثر است؟
برگزاری این جشنواره در فضایی که در ایران مانند گذشته به کار کودک اهمیت داده نمی شود را باید نشانه خوبی تلقی کرد زیرا زمینه را برای فیلمسازان و ناشران برای ارائه آثار دوستدار کودک فراهم می کند.
سال ها پیش اگر اشتباه نکنم تقریباً 10-15 سال پیش در این جشنواره شرایط دوبله همزمان در اصفهان فراهم شد. حتی والدین آنها می توانستند سخنرانان مورد علاقه خود را ملاقات کنند و اهمیت این حرفه را درک کنند.
از تجربه دوبله همزمان آن روزها برایمان بگویید؟
آن سال ها فضای مجازی مثل امروز نبود، دوبله و فضا برای مخاطب شگفت انگیز بود، اغراق نمی کنم که می گویم بیش از هزار کودک برای تماشای دوبله همزمان آمده بودند. همه آمدند تا ببینند ما کی هستیم. البته اکنون به لطف فضای مجازی و تلویزیون این جذابیت برای مخاطبان تا حدودی کاهش یافته است. جالب ترین چیز این بود که آنها هیچ ربطی به فیلم نداشتند، ما در انتهای سالن نشسته بودیم، آنها چرخیدند و ما را تماشا کردند، آنها فقط می خندیدند و از آن لذت می بردند.
هدف داستان این است؛ دوبله حرفه سختی است اما وقتی صحبت از دوبله کودکان می شود پیچیدگی ها و سختی های آن بیشتر می شود زیرا این شغل هم سختی های خاص خودش را دارد. این آثار در آن زمان جذابیت داشتند اما اکنون جذابیت نسبی خود را از دست داده اند.
آیا این کاهش جذابیت باعث رشد وابسته فضای مجازی شده است؟
بخشی از این مربوط به سندباکس است، اما موارد دیگری نیز وجود دارد. به عنوان مثال، موقعیت هایی که در آن اینترنت و استفاده از آن برای کودکان جذاب تر است.
به نظر شما دوبله برای کودکان جذاب تر است یا بزرگسالان؟
بر اساس نظر و تجربه ای که دارم فکر می کنم بچه ها بیشتر از بزرگسالان به صدای گوینده توجه می کنند و با صدای گوینده و همچنین تصاویر ارتباط برقرار می کنند. در گذشته در مورد برنامه های کودک زیاد صحبت می کردم، مثلاً «گالیور» و «زابل خان» بیشتر در یک ژانر بودند، مثلاً در کارتون «گالیور» اسم شخصیت را می گفتم. ما می آموزیم که اینطور است. چه این چیز بد باشد یا خوب. به همین دلیل است که می گوییم انیمیشن موثر است زیرا شخصیت کودک را از کودکی شکل می دهد.
متأسفانه راوی این روزها وقت لازم را برای شخصیت پردازی نمی گذارد و در عوض در حالی که بیشتر شخصیت های سخنگو شبیه هم هستند، به جای مثلاً ماهی و شیر، راوی متفاوت است!
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین
ارسال پاسخ