تلفن های همراه در اوایل دهه 1980 نه تنها یک دستگاه بلکه بخشی از هویت روزانه ما بودند. تلفن های طراحی ضخیم با احساس اعتماد و سادگی ، صفحه های تک رنگ و سوئیچ های فیزیکی. مارک هایی مانند نوکیا ، موتورولا و سونی اریکسون پیشگام بودند. هر دوی آنها چند روز با تلفن های با دست کار می کردند و حتی یک مار یا زنگ مخصوص نیز داشتند. با ارسال پیام با سیستم T1 ، باز کردن یک تلفن تاشو برای پاسخ دادن یا گرفتن عکس با دوربین VGA احساس آینده آینده را به همراه داشت. مردم تلفن های خود را با گردنبندهای آنتن ، قاب های رنگارنگ و چراغ های چشمک زن سفارشی کرده اند.