یک منبع غذایی برای گیاهان بین قاره ای مانند کویوت ها ممکن است تا حدودی به عنوان یک پناهگاه از عناصر طبیعی عمل کند. لاشه حیوانات در طبیعت یک منبع ارزشمند است که مژگان را به خود جلب می کند و به غنای اکوسیستم کمک می کند.
در این صحنه ، ماهیگیری که از بقایای یک هیپو مرده تغذیه می شود ، همیشه باید در هشدار باشد ، زیرا به زودی سایر شکارچیان نیز برای تأمین نیازهای تغذیه خود به این مکان کشیده می شوند.
اگرچه ممکن است مرگ یک حیوان بزرگ غم انگیز به نظر برسد ، اما تأثیر مثبت آن بر اکوسیستم اطراف آن غیرقابل انکار است. تجزیه یک حیوان بزرگ در محیط طبیعی آن ، مواد مغذی حیاتی را به خاک می رساند ، باروری آن را افزایش می دهد و رشد پوشش گیاهی را بهبود می بخشد. گیاهانی که مواد مغذی را برای علف کش تهیه می کنند.
کارگران نیز از این چرخه بهره مند می شوند. آنها با خوردن بافت های پوسیدگی ، نه تنها محیط عوامل بیماری زا را پاک می کنند ، بلکه مواد مغذی را نیز از زباله های خود بازیابی می کنند.
با گذشت زمان ، تجزیه لاشه ها نیتروژن و فسفر را به داخل خاک آزاد می کند. دو عنصر حیاتی که انواع فضاهای تولیدی و تولیدی را ایجاد می کنند. این نقاط غنی هم به افزایش تنوع زیستی و هم بهبود جریان مواد مغذی در اکوسیستم کمک می کند. این اثر مثبت سالها ادامه دارد.