به گفته آژانس خبری ، هر رویداد اجتماعی و سیاسی به عنوان اعتراضات خیابانی یا منجر به یک رویداد تاریخی مانند انقلاب می شود و بدون شک بر هنرمندان و آثار وی تأثیر می گذارد. این هنرمندان بسته به هماهنگی یا زاویه های خود ، در کارهای خود آگاهانه و ناخودآگاه بازسازی شده اند. در همین حال ، هنرمندانی وجود دارند که مستقیماً به این رویداد ، رهبران و رهبران علاقه مند هستند. با این حساب ، ساخت کار بر روی انقلاب و بنیانگذار ؛ امام خمینی نیز باید رایج باشد. با این حال ، مطالعات انجام شده در چهل سال گذشته هنوز به درجه کیفی و کمی نرسیده است. زندگی امام خمینی و کارهایی که سعی در کاهش آن به جز مستندهای کاهش یافته است. از مستند “مسیح” گرفته تا عکاس فرانسوی میشل سوتبون ، مستند “روه الله” ، سریال “خورشید و زمین” ، “سالهای رویداد” و “سال زور در خمینی” هرگز منتشر نمی شود و بحث برانگیز نخواهد بود. این اجماع وجود دارد که روه الله خمینی تا آنجا که ممکن است حق سریال داستانی و سریال های تلویزیونی ایران باشد ، امکان پذیر نیست. به حدی که بالاترین مقام فرهنگی کشور این موضوع را بپذیرد ، این یک دیدگاه عادلانه از کار در زمینه تصویر برای چهل سال گذشته در اطراف بنیانگذار انقلاب است.
علائم درست ایجاد نشده است
به گفته سید عباس صالبی ، وزیر فرهنگ اسلامی ، تولید کار امام خمینی تاکنون ، یکی از محرومیت و ترس از این شخصیت و دیگری با زندگی ما معاصر است. صالبی با حضور گروهی از شاعران از جمله یوسف علی میرکاکاک ، بین معاونان ، مدیران و روسای جمهور وزارت فرهنگ و جشن امام (ره) اظهاراتی کرد. وی همچنین گفت که وی معتقد است که زمان فرصت های بیشتری برای ساخت به عنوان بنیانگذار انقلاب فراهم می کند. برای چهل سال گذشته ، یک کارگردان سینمایی محدود به زندگی و زمان امام خمینی رفت و پس از تجربه ساخت یک یا دو فیلم که خیلی موفق نبودند ، هیچ کس به این نتیجه نرسید. اگرچه بسیاری از کارهای مستند در مورد انقلاب ، سینمای داستانی و سریال های تلویزیونی در این زمینه به موفقیت کمتری رسیده اند. این قطعاً توسط کسانی که تصمیم به دعوت مصطفی آکاد برای فیلمبرداری درباره امام خمینی به ایران گرفتند ، به یاد می آورد ، اما چهره پیشنهادی توسط حاکمان سینمای این کشور رد شد و این کار انجام نشده است. با توجه به تعداد مستندهای موجود در فیلم های سینمایی و سریال در مورد بنیانگذار انقلاب ، نگاهی به سه سند انداختیم که بیشتر از سایر مطالعات توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. سه مستند “آفتاب و عشق” ، “اسرار جمران” و “لیدی احدیس ایران”.
روایت اول ؛ 1
در “مستند آفتاب” ، جاواد شرامگادری سعی می کند به این سؤال پاسخ دهد که چگونه می توان لحظات دائمی تاریخ را ثبت کرد؟ این مستند طولانی تلاش برای خواندن روزهایی است که تصاویر هنوز در حافظه جمعی هستند. فیلمی در روزهای پس از اکران امام خمینی در تلاش است تا چیز دیگری را نشان دهد. بر خلاف بسیاری از آثار مستند ، “Sunshine” نه گفتار متن و نه صدای بیرونی که می خواهد روایت را هدایت کند. صداها صداهایی هستند که روی صحنه ضبط شده اند: صدای جمعیت ، زمزمه نماز ، صدای گریه و گاهی سکوت. همان فیلم انتخاباتی آن را به یک تجربه نزدیکتر و شخصی تر تبدیل کرد. دوربین در چشم مخاطب شلوغ است. خیابان های شلوغ ، قاب های شلوغ ، صف های بی سر و صدا در حال حرکت است. گاهی اوقات عزاداری در مقیاس بزرگ ، گاهی اوقات پایین و نزدیک به چهره ها در ارتفاعات قرار دارد: چهره های خسته و غم انگیز. برخی از این تصاویر نتیجه کار مجید ماجیدی است که بلافاصله پس از مرگ امام خمینی (RA) دوربین را گرفت. بعداً آخرین ویرایش این فیلم توسط شمقادری ساخته شد. در “Sonadhaq” ، به جای توصیف یا ارائه تجزیه و تحلیل ، فقط وقایع را ثبت می کند ، و این ویژگی آن را بیش از یک مستند تاریخی ساخته است.
روایت دوم ؛ 1 ژوئن
برای بسیاری از افراد ، تصویر امام خمینی همیشه به بالکن جمران حسینیه و دروس تاریخی وی بستگی دارد ، اما “اسرار جمران” مستندی است که این تصویر را از یک قاب عمومی حذف می کند و به خانه ای منتهی می شود که امام در آن زندگی می کند. نه تنها مرکز تصمیم سیاسی ، بلکه خانه ای با زندگی روزمره مردی با دو ویژگی شجاع به ترتیب و رفتارهای سادگی. در مرکز تاریخ انقلاب ، همیشه در چارچوب اصلی تعداد بی سابقه ای وجود داشت ، اما روایت های وی می تواند چشمگیر تر از بسیاری از اسناد رسمی باشد. مستند “اسرار جمران” دقیقاً از این منظر وارد می شود. در پشت صحنه یک خانه در مورد حساس ترین روزهای تاریخ معاصر ایران تصمیم گرفت. Mohsen Soleimani ، یکی از دو مدیر این مجموعه مستند ، می گوید دلایل انجام چنین مطالعه ای: “بیشتر مردم رسانه ها را که توسط امام نشان داده اند دیده اند. اما من می خواستم ببینم چه اتفاقی در قلب خانه افتاده است؟ از راه دور ، بلافاصله. او در روایت های خود هیچ افکار سیاسی نداشت.”
این مجموعه مستند توسط صدای نگهبانانی که سالها با امام خمینی زندگی می کردند ، گفته می شود. سیاست نمی گوید ، آنها از موجودی روزانه صحبت نمی کنند که چای بنیانگذار انقلاب را ریخته و کانتینر می شود و مانند سایر انسانها عمل می کند. اسرار جمران تلاشی برای بازسازی صحنه های مختلف از تصویر عمومی است که بر اساس عکس ها و نقاشی های منتشر نشده ، گفتگوی بی سابقه و تحقیقات دو ساله است. این مستند تلاشی برای خواندن یک رابطه واقعی و فوری بین امام خمینی و نزدیکترین افراد اطراف وی است. نه به منظور قوه قضاییه ، بلکه نه بعد از اسطوره ها ، بلکه برای درک شخصیت سرنوشت که تصمیمات سرنوشت را در یک خانه کوچک می دهد.
روایت سوم ؛ 1 فوریه
زنی که کمتر می شنویم ، اما سایه انقلاب. مستند “بانوی Quds” کریمی مصطفی رازاگیمی ، تلاش برای تعریف این زن است. همسر امام خمینی خدیجه ساگفی. این مستند تنها روایتی از زندگی بنیانگذار انقلاب نیست ، بلکه تلاشی برای تصاویر مقدس یا مصنوعی است. درعوض ، مخاطبان ساکت با لایه هایی از زندگی عاشقانه ، صبور و گاه پیچیده روبرو هستند. رابطه بین یک ذهن مستقل از یک خانواده مرفه قاجار و یک زن سواد و یک مرد جوان و ایده آل پنج سال طول کشید. همسر رساش با وسواس یک معمار ، خانه امام را به صحنه اصلی روایت تبدیل کرد. مصاحبه ها یک بار در اتاق هایی که خدیجه ساگفی در آن زندگی می کرد. این تصمیم ساده اما هوشمند ، روایات را از این زمینه حذف می کند ، نه در خارج. حتی این تصمیم بر افرادی که مورد بحث قرار می گیرند و ناخودآگاه روایتی متفاوت ایجاد می کنند ، تأثیر می گذارد. در طول فیلم ، ما نه تنها زندگی همسر امام را می بینیم. در مقابل ، ما با پسرش سید مصطفی خمینی ، روابط پیچیده او را ملاقات می کنیم. در روایت رسمی ، چهره کمتر بحث و گفتگو و این مستند آن را برای اولین بار در وضعیت انسانی ، عاطفی و خانوادگی به تصویر می کشد. لیدی Qds ایران نه تنها یک مستند تاریخی بلکه پرتره ای از یک انسان است که با حساسیت و مسئولیت آن فراتر از جنبه های فنی همراه است.
۵۹۵۹
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین