بهرام رادان: “گیلان” حماسه نیست ، بلکه یک فیلم ضد جنگ است.

در ابتدای جلسه ، بهرام رادان ، قبل از صحبت در مورد “گیلان” ، راخان بنی ایتاد ، فاتح موتام آریا ، باران کوساری و جله ساماتی در اینجا خالی بود.

وی گفت: “من به یاد می آورم وقتی آنها گفتند ناراحت است که به عنوان یک فیلم ساخته نشود.” در فیلم “نانا گیلان” ، مخاطبان با کودکی که از جنگ بازگشت ، همراه است و تأثیرات جنگ بر زندگی کاملاً واضح است. جنگ به پایان رسیده است ، اما هنوز هم برای Genneen Gilaneh و آن کودک ادامه دارد. گیله هنگامی که ایالات متحده عراق را اشغال کرد ، برگزار شد و در آن زمان تلویزیون پر از تصاویر جنگ بود و باعث می شد مردم بیشتر به این فیلم متصل شوند.

“تراژدی گیلان ، نه یک فیلم حماسی” ، این فیلم در جشنواره فیلم تورنتو اکران شد ، ما این فیلم را با افراد غیر صالح تماشا کردیم و آنها با فضای ضد جنگ فیلم بسیار کثیف بودند. “

iz ما می توانیم روایت و روایت در قالب سینما ، یکی از مهمترین ویژگی های ما ، ددی او گفت ، آنچه انسان را از بقیه موجودات خدا متمایز می کند ، داستان داستان پردازی است. با وجود همه عناصری که می تواند یک فیلم را بالا ببرد ، “گیلان” به دلیل روایت و داستان پردازی در بین اکثر مردم محبوب شد و بیشتر مردم این فیلم را تماشا می کردند.

رادان انتقاد از عدم هماهنگی قسمت اول و دوم فیلم را توضیح داد: اگرچه از ابتدا این کار انجام شده است ، اما مطمئناً یک فیلم کوتاه در یک سال و سال بعد متفاوت است. من فکر می کنم اگر یکی از فیلم های سه گانه Gilaneh باشد ، کمتر خواهد بود. ای کاش گیلان از ابتدا این کار را به عنوان یک فیلم بلند انجام داده بود ، اما مطمئناً انتظار نداشتند که این مورد مورد توجه قرار گیرد.

رادان ، “این نقش حدود 5 سال از سن من بزرگتر بود ، بنابراین ما مدت طولانی آزمایش تولید را انجام دادیم.” گفت ما آخرین تست ساخت را برای رفتن به شمال روز گذشته داشتیم و خانم بنی اعتماد راحت بود. دوستی به نام آقای دابیری به من کمک زیادی کرد زیرا آنها در الگوهای اسماعیل و تدریس با بسیاری از افراد در تماس بودند. برای مدت طولانی ، من به علوم اعصاب و بیمارستان ساسان می رفتم و در جنگ به خانه مواد شیمیایی رفتم و جمع آوری این تجربیات باعث شد تا من الگوریتمی برای ایفای نقش داشته باشم.

وی گفت که اسماعیل برای رنج مادرش باید آینه ای باشد: من چند سال پیش پدرم را از دست دادم و روزهایی که پدرم نتوانست از نظر جسمی در چشمانش ببیند ، زیرا فکر می کرد او را آزار می دهد. اسماعیل هر روز در مقابل مادرش به عنوان شمع ذوب می شد ، اما مادرش هنوز به او علاقه مند بود ، اما او می دانست که پسرش هرگز نمی تواند سلامتی خود را مانند گذشته بدست آورد.

عباس آگگا همان تأیید کننده ای بود که من چندین بار به خانه های آنها رفتم تا با جانبازی ملاقات کنم. یادم است که یک جانباز را در آسایشگاه صدر دیدم و وقتی اینجا بودم دلم برای مادرم تنگ شده و وقتی به مادرم رفتم ، او را آزار دادم و احساس پشیمانی می کنم. جانبازان ما خاص بودند و به همین دلیل آنها نتوانستند در خانه های خود یا آسایشگاه بمانند.

رادان توجه خود را به ماندگارترین صحنه گیلان جلب کرد: صحنه ای که پسر گیلان بسیار دائمی بود. پذیرش رابطه این مادر و پسر در آن زمان برای برخی دشوار بود ، اما امروز ما به او می خندیم. در آن سالها ، مشکلات زیادی برای صحنه ای وجود داشت که پسر گیلان زیر بغل را گرفت زیرا آنها گفتند که بین زن و مرد تماس گرفته شده است.

رادان گفت: “بازی خانم Motamed Aria به من خیلی کمک کرد و حتی قبل از شروع تیراندازی در دفتر خانم Bani Etemad.

این بازیگر گفت: “نام فیلم و تسلط خانم موتام آریا بر گویش گیلاکی.

برایHram Radan برای نشان دادن این نقش مشکلات زیادی داشت.

آنتونیا ، منتقد سینما در این جلسه گفت: “قسمت اول فیلم در سال 2 اتفاق می افتد و بخش دوم می تواند در یک سال بعد متفاوت باشد. این دو فصل از نظر استراتژیک دو تفاوت بزرگ است. در بخش اول ، یک زن و دختر باردار سفر می کنند و در بخش دوم ، ما مطابق با وضعیت ICIL هستیم.

ادامه: سینمای ساوا در ایران دوره های مختلفی را پشت سر گذاشت. در دهه 1980 ، ما یک روایت قهرمانانه داشتیم و فیلم هایی مانند “Kani Manga” ساخته شد و ابراهیم هاتامی یک ایدئولوژی را در سینمای جنگ معرفی کرد. در دهه 1980 ، فیلم ها به سمت یک رویکرد ضد جنگ مانند “عروسی” ، راین از کارچه “و …

شرکا توجه کردند: در ابتدای یک دهه ، مشکلات زنانه به دلیل افتتاح جامعه وارد سینما شدند و این باعث مشکلات زنانه خود شد. مانند راخان بنی اتماد ، کسی که نگرانی های زنانه دارد ، با یک قهرمان زن در سینمای دفاع مقدس فیلمی می سازد. او به سبک خودش بسیار جدید بود و قهرمان اصلی فیلم جنگی یک زن اولین بار بود.

وی ادامه داد: پس از پنج سال گینه ، فیلم “شیار 2” ، نقش اصلی یک زن ، ساخته شد و منتظر پسر شهید است.

نقش گیله را می توان تعمیم داد

فاطمه موتاما آریا برای نمایش این شخصیت مشکلات بسیاری داشت. گفت او مجبور شد مردی را نشان دهد که مادر را نه تنها برای نشان دادن وضعیت جسمی یک جانباز ، بلکه مادری که روحیه خوبی نداشت ، نشان داد و حاضر نشد پسرش را به آسایشگاه جانبازان برد. علاوه بر درد جسمی ، این شخصیت درد بیش از حد عاطفی را تحمل می کرد و مجبور شد بی سر و صدا تمام این احساسات را نشان دهد.

“این فیلم جشن یک وضعیت بشردوستانه و بدون زمان و مکان مشخص است.” فیلم های دیگر Bani Etemad مانند “Sub -City” همین ویژگی را دارند. من معتقدم که فیلم های دائمی وجود دارند که شخص پیچیده و زندگی کپی شده را توصیف می کنند.

وی توجه خود را به تعمیم نقش گیلان جلب کرد: یکی از دلایل دائمی این فیلم. بسیاری از زنان قربانی جنگ هستند یا در وضعیت اختلالات و فداکاری بیش از حد قرار دارند.

شرکا همچنین گفتند که ماندگاری شخصیت گیلان: وقتی یک شخصیت انتخاب می شود و از آن استفاده می شود ، بیشتر به سایر عناصر ناشی از ظهور این توجه وابسته است. در دهه 1980 ، سینمای ایران صفحه دیگری داشت و در مقایسه با دهه 1960 تغییرات اساسی وجود داشت. تأکید شخصیتی مانند گیلان این است که مکان مادر همیشه در فرهنگ ما است. از طرف دیگر ، این مفهوم مادر به داستان جنگ و دفاع مقدس بستگی داشت. مسئله این است که راخان بنی ایتاد قصد نداشت یک فاجعه گریه از این شخصیت را ارائه دهد ، اما او می خندد ، نفرین می شود و غیره. بسیاری از لایه های شخصیت گیلان باعث می شود مخاطب باور کند.

“گیلان” سرشار از قالب های قدیمی است

Meysam Zandi ، مدیر کل نظارت بر فیلم و دفتر حسابرسی فیلم در سالن اجتماعات ، گفت که دلیل عدم منسوخ توسط گیلان ، به گفتگو با راخان بنی ایتاد در مورد نمایش فیلم اشاره کرده است: در این سخنرانی ، ما در مورد “سینمای ایران” و برنامه دیگر Topikler صحبت کردیم. ما در مورد خانه و قدردانی از هرکسی که در زمینه فرهنگ و هنر کار می کنند صحبت کردیم. هنگامی که ما به بحث و قدردانی و قدردانی رسیدیم ، خانم بنی ایتاد ، یکی از دیالوگ های گیلان ، “پسرم در راه جنگ سبیل نبود ، هنوز یک سبیل ، لب و هزار لبخند ، اندازه بدن بود ،” پس از گفتن این گفتگو. ای کاش از همه کسانی که خود را مانند اسماعیل به خاطر میهن خود قربانی می کردند سپاسگزاریم.

در ابتدای جلسه ، حمید رضا مغک ، که مسئولیت این برنامه را بر عهده دارد ، با جزئیات در مورد قسمت گیلان و نانا گیلان گفت: “گیلان ، روایت سوم فیلم ، اگرچه هنوز نامگذاری نشده است.

وی به حرفه بحرام رادان اشاره کرد و ادامه داد: “فیلم” عروسی “مهدی فخیمزاده وارد سینمای ایران شد ، اما چیز جالب ، دو شخصیت قدیمی تر و حدود یک دهه بعد ، برای اولین بار ، همان سال ، برخی از اعتقاد بخشی از فیلم.

امروز ، این برنامه با “سرزمین خورشید” احمد رضا دارویش در ساعت 16:00 و ساعت 18 با یک مدیر شاغل و حبیب احمدزاده ادامه می یابد. مستند و کارشناس سینما سازماندهی شده است.

لازم به ذکر است که این فیلم ها تعمیر و تعمیر می شوند.

243