تئاتر کودکان ،

وحید محمود غربغ ؛ “بازی ، زبان کودکان” این سخنان درمانگران کودک در مورد این لایه است. در حقیقت ، بازی های غیرواقعی بخش مهمی از رشد سالم کودکان را شامل می شود. از یک طرف ، تئاتر کودکان که به خلاقیت و تفریح ​​نیز بستگی دارد ، ممکن است نقش مهمی در ایجاد و افزایش اعتماد به این محدوده داشته باشد. کودکان در اصل یک هنرمند تئاتر هستند ، جایی که صحنه ها با دوستانشان هستند یا وقتی وسایل آنها به واقعیت دزدی می شود ، جایی که در بدن شخصیت ها و قهرمانان ساخته شده توسط ذهن خود می نشینند.

این مهم است وقتی می دانیم که عزت نفس یکی از اساسی ترین مؤلفه های سلامت روان است و وقتی می دانیم که روح کودک سلامتی روح است و بدون شک بر سایر جنبه های زندگی کودک تأثیر خواهد گذاشت. آینده مردم غالباً بازتابی از دنیای کودکی است. اگر این نکته با دانش خاص مدیریت شود ، زندگی آینده جالبی نخواهد بود و احتمالاً آینده خواهد بود. تئاتر کودکان فرصتی است که این کلاس می تواند احساسات و همچنین دنیای اطراف آن را بشناسد و هنر زندگی را در این محیط یاد بگیرد. همچنین به آنها امکان می دهد احساسات و عواقبی را که ممکن است در زبان زبان تئاتر دشوار باشد ، شناسایی کنند.

برای کودکان سخت ، طرف تئاتر اثر ویژه و مثمر ثمر دارد. کشف توانایی کودک از نزدیک با جدایی دنیای واقعی و پذیرش نقش های خیالی ارتباط نزدیکی دارد. هنر تئاتر برای فرزندان تئاتر خجالتی و مضطرب است تا بدانند که آنها هنرمند و اعضای مهم همان جامعه هستند. این هنر به کودکان می آموزد که احساسات و روابط خود را با زبان بدن و حرکات بیان کنند. فرصتی برای به روزرسانی ایده های کودکان و فعلی و ساخت ذهن و فرصتی برای دادن رنگ واقعی. در حقیقت ، او ممکن است بدون ترس از قضاوت یا متهم کردن ، هنر کودک را به نمایش بگذارد.

کودک با دنیای جمعی ، کار تیمی و در نتیجه مهارت های رفتاری اجتماعی آشنا است. علاوه بر این ، هنر حل مسئله می آموزد و با فراز و نشیب ها آشنا می شود. این به کودکان و البته برای شناسایی قوی و ضعف برای افراد اطراف خود کمک می کند. سرانجام ، هنگامی که کودکی با تجربه موفق تشویق می شود ، این پایه و اساس آینده مخاطب است.