یک مجله فرانسوی می گوید که دولت ایالات متحده با رد ویزا برای افراد چاق و بیمار و پاکسازی ژنرال های دارای اضافه وزن از ارتش، سیاست های بحث برانگیزی را اتخاذ کرده است که به طرز خطرناکی به تزهای انتخاب ژنتیکی که در قرن نوزدهم ظاهر شد نزدیک است.
به گزارش جماران به نقل از لوپس، این روزنامه در تحلیلی به قلم سارا هلیفا لوگران خاطرنشان کرد: وزارت امور خارجه آمریکا دستورات اکیدی را به سفارتخانه ها صادر کرده است که از صدور روادید برای اتباع خارجی چاق، مبتلا به بیماری های مزمن، افسرده و دارای چند فرزند یا والدین سالخورده که نیاز به مراقبت ویژه دارند، به بهانه اینکه بار مالی بر دوش دولت است، جلوگیری می کند.
با این حال، سیاست جدید فقط به مهاجرت محدود نمی شود، بلکه شامل ارتش نیز می شود، با وزیر جنگ، پیت هیگست، اعلام کرد که ژنرال ها و دریاسالارهای دارای اضافه وزن را به عنوان بخشی از تصویر ایده آل جنگجو-ورزشکار آمریکایی نمی پذیرد. این منعکس کننده دیدگاه رئیس جمهور دونالد ترامپ از شهروند ایده آل در دوران “آمریکا دوباره بزرگ (MAGA)” است.
به گفته هلیفه لوگران، این سیاست ها با وسواس ژن ها و هوش ارثی همراه است. استارت‌آپ‌ها در سیلیکون ولی در حال سرمایه‌گذاری بر روی فناوری‌های ویرایش ژن هستند تا به جنین‌ها کمک کنند تا افراد باهوش‌تر و کمتر مستعد بیماری را تولید کنند.
ایلان ماسک میلیاردر که قبلاً از نزدیکان ترامپ بود، با داشتن فرزندان بیشتر برای افزایش “هوش ژنتیکی” انسان در این تمایل مشترک است و خود ترامپ همچنان بر این باور است که موفقیت در زندگی تا حد زیادی به داشتن “ژن های خوب” بستگی دارد.
به گفته نویسنده، ترامپ مدت‌هاست که شیفته ژن‌ها بوده و در طول مبارزات انتخاباتی ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ اظهارات تکان‌دهنده‌ای را درباره مهاجرانی که «خون کشور ما (…) را با ژن‌های بدشان مسموم می‌کنند» ارائه کرده است.
او در یک سخنرانی در مینه سوتا در سال 2020 گفت: “شما ژن های خوبی دارید، این را می دانید.” تا حد زیادی به ژن ها مربوط می شود، درست است؟ “تئوری اسب مسابقه” به این ایده در پرورش اسب اشاره دارد که نژادهای خوب فرزندان برتر تولید می کنند.
ترامپ همچنین در سال 2010 در CNN گفت: “من به قدرت ژن ها اعتقاد دارم. وقتی از اسب های مسابقه عبور می کنید، معمولا یک اسب سریع بدست می آورید” و در نهایت میراث ژنتیکی خوب او را تحسین کرد. در سال 1988، او قبل از اپرا وینفری گفت که معتقد است ژن ها موفقیت در زندگی را تعیین می کنند و برای دستیابی به ثروت بزرگ، باید “ژن های خوب” داشته باشیم.
اما بزرگترین تناقض – همانطور که تحلیل ها نشان می دهد – این است که مردی که معیارهای سخت گیرانه ای را برای انتخاب ژنتیکی تعیین کرده است، در واقع فردی مسن و دارای اضافه وزن است که نشان دهنده تناقض گفتمان های رسمی و سیاست های اجرا شده در عمل است.
در مجموع، نویسنده نتیجه می‌گیرد که آمریکای ترامپ به سمت جهانی حرکت می‌کند که سلامت، تناسب اندام و ژن‌ها ارزش یک شهروند را تعیین می‌کنند، در چارچوب چشم‌اندازی که کنترل اجتماعی، کنترل مهاجرت و سلامت عمومی را با پس‌زمینه‌ای فرهنگی و سیاسی ترکیب می‌کند که برخی از تزهای بحث‌برانگیز گذشته را احیا می‌کند.