موزه فرش توسط کامران دیبا و مجموعه وی ، استخرهای وضو در دو گوشه ، اتاق نماز ، ورودی موزه فرش و سرانجام دروازه ورودی طراحی شده است.
طبق دوره ایران ، نمازخانه موزه فرش در خورشید ساخته شده است. حجم نمازخانه از دو مکعب لانه تشکیل شده است. مکعب بیرونی در جهت شرق-غربی و مکعب داخلی ، در سمت شمال شرقی-جنوب-غربی (مطابق با Qiblah) در همان جهت مکعب بیرونی 2.5 متر طراحی شده است.
دیبا اولین ایده طراحی را می گوید:
ایده ایجاد این اتاق نماز وقتی به ذهنم خطور کرد که کارگران ساختمان موزه و رهگذران را در منطقه ، اما در جهت اشتباه دیدم. ما می خواستیم یکی از مساجد برای تعیین جهت کیبله از روحانیت باشد. هنگامی که جهت صحیح مشخص شد ، من فکر کردم که برای کسانی که عبادت می کنند ، به دور از خیابان خیابان و مانند یک داخل بزرگ ، حیاط خلوت ایجاد کنم.
آنچه معمار در تلاش برای ایجاد آن بود ، مکانی جداگانه از پارک و مکانی معنوی و آرامش بخش برای نماز بود. یکی از بهترین اشکال خالص با پتانسیل ایجاد چنین مکانی ، یک شکل مکعب است و این شکلی است که در پناهگاه سایر تمدن ها ، به ویژه در معماری مسجد در جهان اسلام استفاده می شود. DIBA ساختار را در دو پوسته طراحی کرد. پوسته بیرونی مماس است و با روکش موزه و پوسته داخلی در جهت Qiblah همراه است ، که یک خط عمودی با یک شکاف در این جهت رو به آسمان تشکیل می دهد.
“این فکر ، طراحی مسجد امام در میدان بزرگ اصفهان ، با دروازه ورودی اصلی در ضلع جنوبی مربع و چرخش نرم در راهرو ، حیاط مسجد را قرار داد.” در طراحی نماز کامران دیبا ، مکعب بیرونی به حداقل می رسد و تا حدی تزئین شده است که با هماهنگی کامل با مکعب داخلی که به سمت قیبه چرخیده و جهت گیری دعا را تسهیل می کند ، تزئین شده است.
در این طرح ، DIBA سعی کرد با یک دروازه کوتاه ، ظاهری کوتاه به ارتفاع سازه ببخشد و پس از ورود ، تجربه و نوع کنتراست. وی از Tanavoli خواست تا دو کفش برنز بسازد و در را بسازد تا حس احترام و فروتنی را در سایت نشان دهد.
به گفته یکی از معماران عرب ، این ساختمان ساده و فروتن خالص ترین تجلی عبادت مسلمانان در جهان است. از طرف دیگر ، دو شکاف لانه سازی بر روی بدن مکعب وجود دارد که تنها دروازه ای است که در خارج از مکعب در نظر گرفته می شود.
با یک تاکتیک هنری ، یک مجسمه فلزی با نمادگرایی شیعه بر روی میله ای در حدود 2 تا 5 متر از دیوار بیرونی مکعب اول و حضور عبادت کننده یافت می شود. این مجسمه نام نامی را نشان می دهد که وقتی شخصی متوقف می شود و به او نگاه می کند ، نشانه ای را در مقابل چشمان نام خدا مرور می کند.
وقتی به مکعب داخلی نگاه می کنیم ، می بینیم که حجم نمازخانه درونگرا است. بازگشت یک مکعب در یک مکعب دیگر یک منطقه حرکتی بین دیوارهای داخلی مکعب بیرونی ایجاد کرده است. این ممکن است یادآوری توف خانه خدا یا موفقیت نورپردازی در عرفان ایرانی باشد.
از طرف دیگر ، شکاف بین دو مکعب ، ناحیه حرکت و فضای داخلی کوچکتر مکعب ، مکث و منطقه رکود. مکث نیز آرامش می یابد و برای نماز آماده می شود. فضای داخلی مورد نظر توسط چهار طرف احاطه شده است و فقط برای آسمان باز است. فقدان سقف باعث ایجاد نمازخانه به طور مستقیم نور خورشید و باران می شود و این دلایل تصفیه در بسیاری از ادیان از جمله اسلام است.
به طور کلی ، می توان اظهار داشت که پارک پارک لاله یکی از طرح های موفق در زمینه های پناهگاه ها در دنیای مدرن است. از طرف دیگر ، لازم به ذکر است که طراحی DIBA می تواند یکی از معدود ساختاری باشد که دو گزینه خلوص و سادگی را نشان می دهد: یکی از ستایش های مذهبی و دیگری بدن مدرن در مقیاس کوچک.
اطلاعات پروژه
نام: نماز پارک لاله
مکان: پارک لاله ، تهران
معمار: کامران دیبا
سال طراحی: 1-5 خورشید
گونه ها: دین