معماران این کلبه های چوبی را طوری طراحی کردند که به خوبی با طبیعت زیبای منطقه سائو فرانسیسکو ترکیب شود. هدف آنها حفظ پوشش گیاهی موجود و ایجاد معماری سازگار با طبیعت بود. به همین دلیل از اشکال طبیعی و مواد سازگار با محیط زیست استفاده کردند.
طرح اصلی این سازه به دور درخت بزرگ آروکاریا شکل گرفته و یک سکوی مدور ایجاد کرده است. نیمی از این سکو دارای توالت های کلبه مانند است و در انتهای دیگر توالت هایی وجود دارد که با منظره سبز اطراف ترکیب می شوند.
توالت ها به صورت چهار ساختمان مجزا طراحی شده بودند تا به راحتی در میان درختان پخش شوند. هر کلبه به گونه ای ساخته شده است که نمای شیشه ای آن به سمت جنگل انبوه باز می شود و بدون از دست دادن حریم خصوصی از مناظر زیبا و خارق العاده ای بهره می برد.
اگرچه هیچ محدودیتی در ساخت و ساز در سایت وجود ندارد، معماران سعی کردند معماری را بخشی از طبیعت کنند و فضای زندگی ایجاد کنند که در طول زمان تغییر کند. آنها می گویند: تغییر نور و سایه در طول روز، رنگ و بافت مصالح به کار رفته در طول زمان، نشان از زنده بودن این فضا دارد، این فرصتی است برای ارتباط مجدد با طبیعت و بازنگری در رابطه بین انسان، طبیعت و معماری. “
