بازدید رهبران ایالات متحده و روسیه در آلاسکا توجه رسانه ها را به خود جلب کرد. این جلسه که به بهانه یافتن راهی برای پایان دادن به جنگ اوکراین برگزار شد ، ممکن است اثرات مثبت یا منفی در سایر نقاط جهان داشته باشد.
10. رئیس کمیسیون امنیت ملی در ماژیس ، فلافاتپیشه ، گفت که پوتین و ترامپ با مراجعه به جلسه ای در دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین در مورد توافق نامه هایی مانند اوکراین و ایران فکر نمی کنند.
محقق سیاست خارجی ، آفیفا عابدی همچنین روز جمعه به مذاکرات رهبران ایالات متحده و روسیه اشاره کرد: “امکان معاملات مخفی بین این دو نیرو وجود دارد ، کاهش حمایت نظامی واشنگتن از اوکراین یا کاهش فشار غیرمستقیم برای تنظیم موقعیت خود در اروپا.
فلافات پیشه گفت: “آنچه ما در بین رهبران ایالات متحده و روسیه در اجلاس آلاسکا می بینیم ، نشان دهنده رویکرد ترامپ و پوتین به روابط جهانی است.” گفت آنها معتقدند که همه موضوعات بین المللی برای ابرقدرت های خود قابل اعتراض است.
علاوه بر این ، پیتر بزرگ در روسیه یک سیاست واحد را اتخاذ کرده است که تمام موضوعات جهان را از نزدیکترین پیامدهای جهان قابل اعتراض کرده است. به عنوان مثال ، روسها ایران را اعتراض به پیامدهای اوکراین می دانند. به همین دلیل ، پوتین از فقدان سواد سیاست خارجی در ایران استفاده کرد و احیای براجام را برای جنگ اوکراین قربانی کرد.
“اگر ایالات متحده و روسیه به توافق رسیده باشند و در سطح کلان با یکدیگر همکاری داشته باشند ، ایران با شکست احیای آن فرق نخواهد کرد.” گفت
این مقام می گوید که در آغاز جنگ اوکراین ، مقامات ایرانی اصول سیاست خارجی را نادیده گرفتند و به روسیه اجازه دادند تیپ را برای جنگ اوکراین قربانی کند و اوضاع اکنون به نفع روسیه است.
10. رئیس کمیسیون امنیت ملی در ماژیس: “در آخرین سال دولت روحانی و در سال اول دولت مرحوم رزم ، ایران پس از 5 اکتبر به خطاهای سیاست خارجی ما اضافه شد ، و همچنین عدم وجود دو فرصت برای احیای تیپ و نادیده گرفتن آن توسط نتانیاهو.” اجرای جنگ شش روزه علیه ایران نتیجه یک سری اشتباهات در سیاست خارجی بود.
ادامه: پوتین و ترامپ در چنین حالتی به باشگاه سوپر پاورز بازگشتند. من معتقدم که پوتین و ترامپ به چیزی جز اختلاف در مورد کشورهایی مانند اوکراین و ایران فکر نمی کنند.
استاد دانشگاه گفت: رئالیسم در سیاست خارجی ایران باید پیروز شود و گفت: “تمام بن بست ها باید تصویب شوند. تحریم ها و تجربه جنگ نشان می دهد که تحت برخی شعارها یا معضلات دیگر در خاورمیانه نوعی خیانت وجود دارد ، مانند ادامه تنش تحمیل شده به سیاست خارجی ایالات متحده.
فلافات پیشه معتقد است که سیاست خارجی باید رها شود و می گوید: هیچ کشوری در جهان به اندازه ایران تابو ندارد. تابوهای ایجاد شده در مذاکرات و مسائل منطقه ای با ایالات متحده باید کنار گذاشته شوند. هر تابو به یک بن بست تبدیل می شود و وقتی کشوری در سیاست خارجی قفل می شود ، به معنای پایان کار دیپلماتیک است.
“دیگران برای تصمیم گیری در مورد سیاست خارجی ایران وجود دارند تا این تابوها نابود شوند و هزینه آن را بپردازند.”
فلافاتپیشه گفت: “حتی اگر توافق پوتین و ترامپ منجر به پایان جنگ اوکراین نشود ، این توافق به نفع ایران نخواهد بود.” گفت
وی این بخش از اظهارات خود را توضیح داد: پوتین در آخرین دیدار خود با ترامپ توانست مسئله روابط روسیه -us را گسترش دهد ، به طوری که اوکراین تنها یکی از این مشکلات و حتی یک مسئله حاشیه بود. کارتهای بازی مختلف پوتین برای فروش هستند. ایران چیزی بیش از کارت بازی از نظر پوتین نبود.
ایران در نهایت گفت: “اگر ایران بتواند سیاست خارجی خود را مختل کند ، ممکن است سعی کند هویت مستقل در مورد مسائل سیاست خارجی ایجاد کند.” اگر این کار انجام شود ، ایران می تواند حتی در مورد منافع ملی با ایالات متحده مذاکره کند.
توافق مخفی ترامپ و پوتین
اففا عابدی گفت: “با وجود گمانه زنی ها در مورد توافق احتمالی در مورد اوکراین بین ترامپ و پوتین ، لازم به ذکر است که این سناریو بسیار قطعی است.” گفت با این حال ، این امکان وجود دارد که ترامپ و پوتین دلایل دیگری را برای توافق نمادین برای تنش ارائه دهند.
“حتی اگر دو طرف برای کاهش تنش توافق” نمادین “بخواهند ، ادامه جنگ در اوکراین اجازه نمی دهد مرحله صحنه به واشنگتن و مسکو برود.
“آنها بدون شک سعی در ایجاد اختلال در محاسبات طرفین دارند ، زیرا عقب ماندگی زمینه ها یا اصول دفاعی به معنای عدم موفقیت برای کیف و بروکسل است.” گفت در نتیجه ، هر “نمایش دیپلماتیک” ممکن است به جای استراحت ، بحران را تشدید کند.
روابط روسی -آمریکایی ، برخلاف برخی از رویاهای خوش بینانه ، گفت که “یک چرخش معجزه آسا” نمی تواند زندگی کند. با این حال ، امکان انجام مراحل پنهان بین دو نیرو وجود دارد. حمایت نظامی واشنگتن از اوکراین یا کاهش فشار غیرمستقیم برای تنظیم مواضع اروپایی.
محقق سیاست خارجی گفت که کاهش ایالات متحده در اوکراین و فشار بروکسل می تواند عزم اروپا را برای ادامه جنگ تضعیف کند. در این حالت ، احزاب اصلی بحران (چه روسیه و هم غرب) تمایل دارند بار ژئوپلیتیکی این بی ثباتی را به سایر زمینه ها منتقل کنند.
“یکی از بزرگترین امکانات این مناطق ، غرب آسیا است.” در چنین مواردی ، ایران ناگزیر در معرض فشارهای جدید ژئوپلیتیکی در شکل گیری اختلافات و تعادل امنیتی جدید در منطقه ، خواه فشارهای دیپلماتیک قرار دارد.
روسیه گفت: “چنین سناریویی منابع و تعهدات مسکو را افزایش می دهد.” گفت با این حال ، روسیه از ایران به عنوان ابزاری برای چانه زنی دیپلماتیک بین مسکو و غرب استقبال می کند. این نه تهدیدی است و نه فرصتی برای ایران برای ایران.
لازم به ذکر است که ایران از سال گذشته با اسرائیل وارد جنگ مستقیم و غیرمستقیم شده است. این وضعیتی است که به راحتی قابل تغییر نیست و حتی می تواند به عنوان یک اهرم در معادلات مخفی روسیه و ایالات متحده استفاده شود.
تحلیلگر سیاست خارجی گفت: “ایران باید در مواجهه با چنین تمایلات احتمالی ، یک سیاست قطعی و انعطاف پذیر را دنبال کند.” دیپلماسی چند جانبه فعال مهمترین استراتژی برای ایران است. استفاده از ظرفیت های دیپلماتیک با چین ، همسایگان و حتی کشورهای اروپایی می تواند مانور ایران را افزایش دهد.
عابدی با اشاره به جنگ شش روزه ، “پس از آخرین جنگ تحمیل شده و با توجه به تهدید فعال سازی مکانیسم ماشه ، هنوز درگیری جدیدی برای ایران وجود دارد.” مدیریت تنش های منطقه ای یک روش کم هزینه برای ایران است. ایران به جای اینکه در دام سناریوهایی که توسط دیگران طراحی شده است ، باید نقش خود را در معادلات منطقه ای تنظیم کند تا از “ابزار معامله” جلوگیری شود و سناریوی مورد نظر را تقویت کند.
“به طور کلی ، اگر ترامپ و پوتین ایجاد شوند ، توافق نامه احتمالی تظاهرات برای مدیریت افکار عمومی و موفقیت رهبران ایالات متحده و روسیه خواهد بود تا یک توافق واقعی.” گفت