تولدت مبارک نگین های فیروزه ای غرب!

این دریاچه زیبا هر ساله توجه بسیاری از گردشگران را به خود جلب می کند. در سال های اخیر بسیاری از روستاهای اطراف دریاچه با مشکلات جدی از جمله سرریز شدن فاضلاب، رشد بیش از حد نیزارها، افزایش حجم رسوبات، به خطر افتادن حیات جانوری و گونه های گیاهی دریاچه و همچنین خشکسالی مواجه بوده اند. ، تغییر اقلیم و کاهش منابع در حال جوشیدن آنها دست به دست هم دادند و این دریاچه را به سمت نابودی کشاندند.

به گزارش ایسنا، طی چند دهه گذشته، فعالان عمومی و محیط زیست و حتی خود مقامات محلی، منطقه ای و کشوری نسبت به خطر انقراض دریاچه هشدار داده اند، برنامه های جامع احیاء را نوشته اند، جلسات مختلفی تشکیل داده و جلسات مختلفی را برای نجات دریاچه تشکیل داده اند. دریاچه کارگاه های آموزشی در استان، هر از گاهی مدیران استان یا کشوری به اینجا سر می زدند و طرح و ایده ای را برای نجات آن تصویب می کردند، اما سال ها از وعده های داده شده گذشت و دریاچه کم کم از رونق خود دورتر و دورتر شد. روز به روز داشت می مرد، آنقدر که همه از زنده شدنش قطع امید می کردند.

پارسال که برای دیدن دریاچه زریبار به مریوان رفتیم، تصویری که در زریبار دیدیم، دریاچه ای خشک و متروک بود که قسمت کوچکی از آن پر از آب بود، بقیه آن را آب خشک پوشانده بود. خاک یا نیزار، به حدی که مسافران و مردم محلی را برانگیخت.

علیرغم تمامی اقداماتی که در این سال ها برای نجات دریاچه تدوین و اجرا شد، دریاچه به تدریج کسل کننده، بی روح شد، از سال های رونق و شکوه دور شد و دیگر نتوانست احیا شود.

در میان شایعه خشک شدن دریاچه زریبار! امسال بارش شدید باران به ویژه در شهرستان مریوان صفحه مرگ و زندگی را برای دریاچه ورق زد و زریبار پس از سال ها بحران و کم آبی جان تازه ای گرفت.

علاوه بر بارندگی امسال، اقداماتی مانند انتقال آب از سد گاران به دریاچه زریبار، کنترل زباله روستاها به داخل دریاچه، بحث کنترل چاه های آب و تغییر الگوی کاشت باعث بهبود وضعیت زریبار و نجات جان مردم شده است. مدیر کل محیط زیست دریاچه استان و فرماندار مروان که مهمترین این اقدامات است این گزارش را می خوانند.

مخزن آب دریاچه زریوار در سطح نرمال خود قرار دارد

مدیرکل محیط زیست استان کردستان گفت: تالاب زریبار به عنوان بیست و پنجمین تالاب ایران در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است و در راستای این ثبت جهانی الزاماتی برای بسیاری از اقدامات و سازمان های زیست محیطی مانند خود محیط زیست وجود دارد. آب های منطقه ای ، منابع آب کردستان، جهاد، کشاورزی و منابع طبیعی ارزیابی می شود.

اقبال حمیدی برداشت سالانه 2.5 میلیون مترمکعب آب از حوضه آب دریاچه زریبار را یکی از مشکلات اساسی دریاچه عنوان کرد و گفت: یکی از مشکلات ما با دریاچه زریبار بحث برداشت آب از مخزن آب بود. مرداب این اقدام در سال های اخیر برای آبیاری مناطق سبز به حداقل یکی دو سال رسیده است.

وی با بیان اینکه کم آبی و تغییرات اقلیمی در کشور و استان کردستان باعث کاهش ذخیره آب کاسه تالاب در سال گذشته شد، بیان کرد: سال گذشته میزان ذخیره آب در کاسه تالاب زریبار در واقع 30 میلیون متر مکعب بوده است. با توجه به بارندگی های تجربه شده در کشور در سال جاری میزان ذخیره آب در حوضه تالاب زریبار حتی در استان کردستان به 65 میلیون متر مکعب رسید که متعادل ترین سطح است.

حمیدی افزود: با گذشت هشت سال، امسال شاهد طغیان دریاچه زریبار و غرق شدن تقریباً بیشتر تخریب ها و تجاوزات کشاورزان به دریاچه بودیم.

وی در ادامه سخنان خود اینگونه بیان کرد: احیای حریم دریاچه و بستر آن یکی از نیازهای آبی منطقه ای استانی است که وارد آن شدیم و احیای حریم دریاچه و بستر آن نیز در راستای اجرای برنامه انجام شد. مصوبات ریاست شهید.

حمیدی حرکت شهرستان به سمت جنوب شرقی تالاب را یکی دیگر از چالش های این دریاچه عنوان کرد و گفت: در مورد نیوجرسی و تعیین مرز با مصوبه ریاست جمهوری بحث و تبادل نظر شد.

انتقال آب از سدها گام مهمی در جهت احیای دریاچه زریبار است

وی انتقال آب از سد گاران به تالاب زریبار را یکی از اقدامات نجات دریاچه دانست و گفت: انتقال آب از سد گاران به تالاب زریبار از مصوبات کارگروه استان بود که در این کارگروه انجام شد. خوشبختانه بیش از 4 میلیون منتقل شده است. در تالاب زریبار به صورت پایدار و دائمی اجرا شد.

مدیرکل محیط زیست استان کردستان گفت: یکی از مشکلات بزرگ حوزه دریاچه زریبار بحث جمع آوری آب از 270 هکتار از اراضی کشاورزی پایین دست تالاب زریبار بود که با انتقال آب از سدگران به سدگران این مهم محقق شد. . تالاب زریبار در دومین سال ریاست جمهوری آقای رئیس جمهور.

اقبال حمیدی بستن چاه های مجاز و غیرمجاز را یکی از مطالبات اصلی مردم مروان ارزیابی کرد و گفت: بحث قول مساعد برای آب منطقه ای استان و بستن چاه های مجاز و غیرمجاز تا پایان برگزار می شود. از این رو، آینده با کاهش میزان برداشت و بارندگی در حوضه آبریز دریاچه محقق خواهد شد و آینده و رویکرد تالاب زریبار بسیار امیدوارکننده خواهد بود.

وی ورود زباله به حوضه تالاب را یکی از چالش های این دریاچه عنوان کرد و افزود: با رویکرد بسیار مناسب فرهنگی و بحث محیط زیستی که شهروندان مروانی به ویژه روستاهای حاشیه مریوان دارند، فاضلاب آب های زیرزمینی مریوان در حال توسعه است. روستای ورودی به حوضه آب زریبار عملا حذف شده است.

جلوگیری از ورود زباله به دریاچه زریبار

اسماعیل احمدی فرماندار مریوان نیز در خصوص وضعیت فعلی دریاچه گفت: اقدامات بسیار خوب و مهمی در دو سال اخیر برای نجات دریاچه زریبار انجام شده است.

وی با بیان اینکه اقداماتی از جمله هدایت و کنترل زباله های روستاهای اطراف دریاچه و بحث سه روستای شمال دریاچه که سال ها زباله های آنها به دریاچه منتقل می شود، اجرا شد و بحمدالله این اقدامات انجام شد. با اجرای مقررات در شهرستان اجرا می شود. این مشکل در پروژه های تصفیه آب به طور کامل حل شده است.

زریبار از بحران ها جان سالم به در برد

احمدی گفت: کنترل و نظارت جدی در خصوص برداشت خودسرانه چاه های آب باز شده در اطراف دریاچه انجام شد و چاه ها به حداقل ممکن کاهش یافت.

وی با اشاره به کشت غیر سنتی برنج در اطراف دریاچه زریبار گفت: این اراضی از زیر کشت برنج خارج شده و دیگر نگران آن نیستیم.

فرماندار مریوان انتقال آب از سد گاران به تالاب زریبار را کاری بزرگ و اساسی عنوان کرد و گفت: در حال حاضر این خط انتقال آب اجرا شده و شاهد انتقال درصد قابل توجهی از آب سد گران به زریبار هستیم. تالاب که رونق می آورد این دریاچه است.

وی گفت: در مجموع بحران هایی که دریاچه زریبار در 1 تا 2 سال گذشته تجربه کرده به طور کامل برطرف شده و زریبار در حال حاضر مشکل خاصی ندارد.

اقدامات انجام شده در راستای احیای زریبار دائمی و ماندگار است

احمدی اقدامات انجام شده برای نجات دریاچه زریبار را اقداماتی همیشگی عنوان و بیان کرد: اقداماتی مانند کنترل زباله در روستاها اقدامی دائمی است که مشکل دریاچه را برای همیشه و برای چندین سال حل می کند.

وی از ایجاد سدها در کنار رودخانه های فصلی خبر داد و گفت: طی سالیان گذشته رسوبات به همراه رودخانه های فصلی عمدتاً در بهار و اوایل تابستان به دریاچه منتقل شده و در نتیجه رسوب گذاری آب دریاچه افزایش می یابد. به همین دلیل و به منظور جلوگیری از ورود این رسوبات به دریاچه، منابع طبیعی به صورت فصلی در کنار نهرهای منتهی به دریاچه سدهایی ایجاد کرده اند.