تولد فریدون، فرار فرانک به البرزکوه، کشتن گاو مقدس و قیام کاوه آهنگر.

بعدی- قاسم توکلی; شاهنامه فردوسی قبل از هر چیز «کتاب ایران» است. در این متن نام ایران بیش از 1600 بار به اشکال مختلف تکرار شده است و در هیچ اثر دیگری (قبل و بعد از اسلام) نام ایران به این اندازه نیامده است! شاهنامه نه تنها کاخ زبان فارسی را حفظ کرد، بلکه یک نهاد سیاسی به نام ایران را نیز حفظ کرد. فردوسی نه تنها با شاهنامه خود فرهنگ و زبان عجم را زنده کرد («عجم را به این پارسی زنده کردم»، بلکه ایران را از زیر زهر فرمانروایان اقوام مهاجم بیرون کشید و در عرصه زبان و فرهنگ و ادب جاودانه ساخت. آری شاهنامه نه تنها سند هویت ملی ماست، بلکه سند مالکیت ملی ما در چهارگوشه این فلات است.

شاهنامه فقط روایتی از سلسله نبردهای کهن شاهان و جنگاوران نیست، شاهنامه نوشته پیروزی شاه یا سلسله خاصی چون چاکری و جان نثاری نیست، شاهنامه نیز فقط مجموعه ای از داستان های اخلاقی و حکیمانه نیست، شاهنامه بیانگر فلسفه تاریخ و خودآگاهی از هویت ملت ایران است! شاهنامه «ایران» است به فکر ایرانی بودن! بله، به همین دلیل است که همه می خواهند بدانند ایران چیست. پس ایرانی کیست؟ در اولین قدم آدرس شاهنامه را به او می دهند! آری شاهنامه خوانی، خودخوانی و خودآموزی ایران و ایرانی بیش نیست!

در پروژه حاضر سعی داریم این اثر سترگ نیاکانی را با زبانی ساده و علمی تحلیل کنیم و از جدیدترین کتاب ها و مقالات علمی شاهنامه پژوه پژوه پژوه پژوهان برای رمزگشایی از عمق این اثر استفاده کنیم و به اصل کلام آن برسیم. امیدوارم نظرات شما مورد قبول خوانندگان عزیز قرار گیرد، کاستی ها را ببخشید و ما را از نظرات و انتقادات خود بی نصیب نگذارید.