بعید است گلری جایگاه بیرانوند را در جام جهانی پیش رو تهدید کند.
علیرضا بیرانوند در شرایطی به اوج بازگشت که فکر می کرد با محرومیت بسیاری از دروازه بانان لیگ، فرصت طلایی برای ورود به ترکیب اصلی تیم ملی دارد. حتی برخی امیدوار بودند با چند بازی خوب جای او را در تیم ملی بگیرند. البته محرومیت بیرانوند خیلی زود به حالت تعلیق درآمد و او بلافاصله به میادین بازگشت. این نه تنها انتظارات را برآورده کرد، بلکه نشان داد که او شماره یک بی چون و چرای فوتبال ایران است.
بیرانوند پس از بازگشت، نمایشی مطمئن، پخته و بدون خطا در ترکیب تراکتورسازی به نمایش گذاشت و بار دیگر ثابت کرد که تجربه و آمادگی روحی او را از سایر دروازه بانان متمایز می کند. کلین شیت او مقابل ناسف قارشی او را برای چهارمین بار در این فصل به صدر جدول بهترین دروازه بانان لیگ برتر رساند. بازیکنی که بیشترین تکل را به ثبت رسانده در حال حاضر بهترین دروازه بان رقابت های آسیایی محسوب می شود. عملکرد او در تورنمنت العین نشان داد که در بازی های فشرده و بین المللی زمین نمی خورد و در ضربات پنالتی هم قابل اعتماد است.
بیرو در تیم ملی در دو دیدار اخیر گلی دریافت نکرد و نقش مهمی در حفظ آرامش خط دفاعی داشت. با نگاهی به این فرم بعید به نظر می رسد که بیرانوند جای خود را به دروازه بان دیگری پیشنهاد دهد مگر اینکه اتفاق عجیب و غیرقابل پیش بینی رخ دهد. این وضعیت باعث شد بسیاری از رقبای لیگ امید خود را برای رسیدن به شماره یک تیم ملی از دست بدهند.
آمار او در این فصل نیز بسیار چشمگیر است. بیرانوند در 11 بازی تنها 5 گل به ثمر رساند. یک گل در آسیا، 4 گل در لیگ. این آمار نشان می دهد که او در اوج آمادگی قرار دارد و اگر بتواند این روند را حفظ کند، بی شک یکی از مهم ترین عوامل موفقیت تراکتورسازی در لیگ برتر خواهد بود. بیرانوند حالا نه تنها به روزهای خوبش باز می گردد، بلکه شاید آماده ترین نسخه از خودش در سال های اخیر باشد.