خواص شیر شتر و سه مشکل اساسی آن

افراد ممکن است به دلایل مختلفی از جمله خواص تغذیه ای بالای شیر شتر یا به عنوان جایگزینی برای شیر برای افرادی که دچار عدم تحمل لاکتوز هستند به شیر شتر روی بیاورند. شیر شتر دارای خواص تغذیه ای ویژه ای است که در این مطلب به بررسی مختصر آن می پردازیم.

به گزارش عصر ایران؛ برای قرن ها، شیر شتر یک منبع تغذیه مهم برای فرهنگ های عشایری بوده است که در محیط های سخت مانند بیابان ها زندگی می کنند. شیر شتر در حال حاضر در بسیاری از کشورها به صورت تجاری تولید و به فروش می رسد و همچنین به صورت پودر و منجمد به صورت آنلاین در دسترس است.

با توجه به دسترسی آسان به شیر گاو و انواع شیرهای گیاهی و حیوانی، شاید تعجب کنید که چرا برخی افراد شیر شتر را انتخاب می کنند؟

در اینجا 6 فایده و 3 مضرات شیر ​​شتر آورده شده است:

1. سرشار از مواد مغذی

شیر شتر سرشار از مواد مغذی است که برای سلامت کلی بدن مهم است.

شیر شتر از نظر کالری، پروتئین و کربوهیدرات مشابه شیر کامل گاو است. با این حال، شیر شتر چربی اشباع کمتری دارد و ویتامین C، ویتامین B، کلسیم، آهن و پتاسیم بیشتری را تامین می کند.

این شیر همچنین منبع خوبی از چربی های سالم است که ممکن است برای سلامت مغز مفید باشد، مانند اسیدهای چرب با زنجیره بلند، اسید لینولئیک و اسیدهای چرب غیر اشباع. حمایت از قلب

نصف لیوان (120 میلی لیتر) شیر شتر حاوی مواد مغذی زیر است:

– کالری: 50

– پروتئین: 3 گرم

– چربی: 3 گرم

– کربوهیدرات: 5 گرم

– تیامین: 29 درصد از مقدار توصیه شده روزانه (یا درصد مقدار روزانه یا به اختصار DV)

– ریبوفلاوین: 8 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

– کلسیم: 16 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

– پتاسیم: 6 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

– فسفر: 6 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

– ویتامین C: 5 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

2. ممکن است برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به شیر گزینه بهتری باشد

عدم تحمل لاکتوز یک مشکل رایج ناشی از کمبود آنزیم لاکتاز است که برای هضم قندی به نام لاکتوز موجود در محصولات لبنی لازم است. این مشکل می تواند منجر به نفخ، اسهال و درد شکم پس از مصرف لبنیات شود.

شیر شتر نسبت به شیر گاو لاکتوز کمتری دارد، بنابراین ممکن است برای بسیاری از افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز قابل تحمل باشد.

مطالعه روی 25 فرد مبتلا به این بیماری نشان داد که تنها 2 شرکت کننده به حدود 1 فنجان (250 میلی لیتر) شیر شتر واکنش خفیفی نشان دادند، در حالی که بقیه هیچ مشکلی نداشتند.

شیر شتر همچنین دارای مشخصات پروتئینی متفاوتی نسبت به شیر گاو است و به نظر می‌رسد افرادی که به شیر گاو حساسیت دارند بهتر تحمل شود.

مطالعه روی 35 کودک 4 ماهه تا 10.5 ساله مبتلا به آلرژی به شیر گاو نشان داد که تنها 20 درصد از آنها به شیر شتر حساسیت داشتند (اسکین پریک تست).

علاوه بر این، شیر شتر برای قرن ها برای درمان اسهال ناشی از روتاویروس استفاده شده است. تحقیقات نشان می دهد که این شیر حاوی آنتی بادی هایی است که به درمان این بیماری اسهالی که به ویژه در کودکان شایع است، کمک می کند.

3. ممکن است سطح قند خون و انسولین را کاهش دهد

ثابت شده است که شیر شتر قند خون را کاهش می دهد و حساسیت به انسولین را در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 بهبود می بخشد.

این شیر حاوی پروتئین های شبه انسولین است که ممکن است مسئول فعالیت ضد دیابتی آن باشد. انسولین هورمونی است که به تنظیم سطح قند خون کمک می کند.

تحقیقات نشان می دهد که شیر شتر معادل 52 واحد انسولین در تقریباً 4 فنجان (1 لیتر) شیر است. علاوه بر این، این شیر سرشار از روی است که می تواند به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند.

در یک مطالعه 2 ماهه بر روی 20 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2، حساسیت به انسولین در افرادی که 2 لیوان (500 میلی لیتر) شیر شتر مصرف کردند، بهبود یافت، اما در گروه شیر گاو نه.

مطالعه دیگری نشان داد که بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 که 2 فنجان (500 میلی لیتر) شیر شتر در روز همراه با رژیم غذایی، ورزش و انسولین درمانی مصرف می کردند، نسبت به افرادی که شیر شتر مصرف نمی کردند، سطح قند خون و انسولین کمتری داشتند. سه نفر دیگر دیگر نیازی به انسولین نداشتند.

در واقع، بررسی 22 مقاله تحقیقاتی نشان داد که دوز توصیه شده شیر شتر برای بهبود کنترل قند خون در افراد دیابتی 2 فنجان (500 میلی لیتر) در روز است.

4. می تواند با ارگانیسم های بیماری زا مبارزه کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت کند

شیر شتر حاوی ترکیباتی است که با ارگانیسم های مختلف بیماری زا مبارزه می کند. دو ماده فعال اصلی شیر شتر لاکتوفرین و ایمونوگلوبولین هستند که ممکن است خواص تقویت کننده سیستم ایمنی شیر شتر را توضیح دهند.

لاکتوفرین دارای خواص ضد باکتری، ضد قارچ، ضد ویروسی، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. این ترکیب از رشد ارگانیسم هایی مانند E. coli، K.pneumoniae، Clostridium، H. pylori، S. aureus و C. albicans جلوگیری می کند که می تواند باعث عفونت های جدی شود.

علاوه بر این، مطالعه ای روی موش ها نشان داد که شیر شتر در برابر لنفوسیتوپنی (کاهش تعداد گلبول های سفید خون) و سایر عوارض جانبی ستوکسیفامید، یک داروی سمی شیمی درمانی، محافظت می کند. این نتایج از خواص تقویت کننده سیستم ایمنی شیر شتر حمایت می کند.

تحقیقات بیشتر نشان می دهد که پروتئین آب پنیر موجود در شیر شتر مسئول توانایی آن در مبارزه با موجودات مضر است. این پروتئین ممکن است دارای خواص آنتی اکسیدانی باشد که به بدن در مبارزه با آسیب رادیکال های آزاد کمک می کند.

5. ممکن است به اختلالات مغزی و اختلالات طیف اوتیسم کمک کند

اثرات شیر ​​شتر بر شرایط رفتاری کودکان در حال بررسی است و برخی افراد معتقدند که ممکن است به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند. بیشتر شواهد موجود تجربی هستند، اما چند مطالعه کوچک مزایای احتمالی بهبود رفتارهای اوتیسم را نشان می دهد.

اختلالات طیف اوتیسم یک اصطلاح کلی است که انواع اختلالات عصبی را پوشش می دهد که می توانند بر تعاملات اجتماعی تأثیر بگذارند و باعث رفتارهای تکرار شونده شوند.

یک مطالعه نشان داد که شیر شتر ممکن است رفتارهای اوتیسمی را در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بهبود بخشد. با این حال، این مطالعه از شیر گاو به عنوان دارونما استفاده کرد و اشاره شد که اکثر شرکت کنندگان به عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به شیر مبتلا بودند.

مطالعه دیگری روی 65 کودک اوتیستیک 2 تا 12 ساله نشان داد که مصرف شیر شتر به مدت 2 هفته منجر به بهبود قابل توجهی در علائم رفتاری اوتیسم شد که در گروه دارونما مشاهده نشد.

اگرچه تحقیقات امیدوارکننده است، جایگزینی درمان های استاندارد اوتیسم با شیر شتر توصیه نمی شود. علاوه بر این، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به والدین هشدار می دهد که این ادعاها بی اساس و فاقد شواهد کافی هستند.

در نهایت، شیر شتر ممکن است به بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر کمک کند، اما تنها چند مطالعه حیوانی این پتانسیل را بررسی کرده‌اند.

6. اضافه کردن آسان به رژیم غذایی

شیر شتر تقریبا همیشه می تواند به عنوان جایگزینی برای انواع دیگر شیر استفاده شود.

این شیر را می توان به صورت ساده یا در قهوه، چای، اسموتی، شیرینی، سس، سوپ، ماکارونی و پنیر و همچنین خمیر پنکیک و وافل استفاده کرد.

بسته به محل تولید شیر ممکن است تفاوت های جزئی در طعم وجود داشته باشد. گفته می شود شیر شتر آمریکایی طعمی شیرین، کمی شور و خامه ای دارد، در حالی که شیر شتر خاورمیانه ای طعم آجیلی و دودی دارد.

محصولات شیر ​​شتر مانند پنیر نرم، ماست و کره به دلیل مشکلات فرآوری مرتبط با ترکیب شیر شتر به طور گسترده در دسترس نیستند.

معایب احتمالی

شیر شتر اگرچه فواید زیادی دارد، اما مضراتی نیز دارد.

1. گران تر

شیر شتر به دلایل مختلف به طور قابل توجهی گرانتر از شیر گاو است.

شتر نیز مانند همه پستانداران، معمولاً پس از تولد شیر تولید می کند و دوره آبستنی آنها 13 ماه است. این می تواند زمان تولید را پیچیده کند. در مناطقی که شیر شتر توجه زیادی را به خود جلب می کند، تقاضا بیش از عرضه است.

شتر نیز نسبت به گاو شیر کمتری تولید می کند. حدود 1.5 گالن (6 لیتر) شیر در روز، در حالی که گاوهای شیری معمولی 6 گالن (24 لیتر) شیر تولید می کنند.

2. ممکن است پاستوریزه نباشد

به طور سنتی شیر شتر به صورت خام و بدون عملیات حرارتی یا پاستوریزه مصرف می شود. بسیاری از کارشناسان بهداشت مصرف شیر خام را به دلیل خطر بالای مسمومیت غذایی توصیه نمی کنند.

علاوه بر این، موجودات موجود در شیر خام می توانند باعث عفونت، نارسایی کلیه و حتی مرگ شوند. این خطر به ویژه برای جمعیت های پرخطر مانند زنان باردار، کودکان، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مرتبط است.

شیر شتر به ویژه حاوی ارگانیسم هایی است که باعث بیماری های جدی مانند سندرم تنفسی خاورمیانه و بروسلوز (تب مدیترانه ای) می شود که عفونت های عفونی هستند که از لبنیات غیر پاستوریزه به انسان منتقل می شوند.

3. ممکن است مشکلات اخلاقی ایجاد کند

شیر شتر در بسیاری از فرهنگ‌های شرقی در طول تاریخ مصرف می‌شده است، اما اخیراً به یک روند غذایی تجاری در جوامع غربی تبدیل شده است.

این بدان معنی است که شترها به مناطقی که به طور سنتی در آنجا زندگی نمی کردند، معرفی شدند، مانند ایالات متحده، که در آن مزارع شیری شتر برای تولید شیر در مقیاس بزرگتر ایجاد شد.

بسیاری از مردم بر این باورند که انسان نیازی به مصرف شیر سایر پستانداران ندارد و انجام این کار منجر به استثمار این حیوانات از جمله گاو، بز و شتر می شود.

بسیاری از شترداران گزارش می دهند که این حیوانات به خوبی با ماشین های شیردوشی سازگار نیستند و برای افزایش تولید شیر و سهولت در شیردوشی نیاز به پرورش انتخابی دارند. به همین دلیل، برخی افراد به دلایل اخلاقی از شیر شتر و انواع دیگر شیر حیوانات اجتناب می کنند.