خیریه

داستان دیوید اشرف (با بازی جاواد عزتی) ، نه توسط یک برنامه مسنجر ، با یک تصمیم انسانی برای محافظت از امنیت این دو کودک آغاز می شود ، اما همان تصمیم آن را سرنوشتی می کند که مخاطب را به پایان می رساند.

کلید درک همه ماجراهای بعدی در همان اوایل نهفته است: “داود اشرف” در ماشین او با سوء تفاهم کشنده روبرو است. ظاهراً کودکانی که برای ترس از بزرگسالان ناشناس آموزش دیده اند ، از ترس از سوء تفاهم ، از ماشین خارج می شوند و هر دو زندگی خود را از دست می دهند. در اینجا ، مجموعه ای بین یک قهرمان بالقوه و یک ضد هرو واقعی برای همیشه ناپدید می شود.

اشرف ، قربانی قربانی پدر ، به وخامت یک شیطان در نگاه جامعه تبدیل می شود.

اما پاسخ جامعه: تأمل یک زخم قدیمی است. نکته تکان دهنده دیگر واکنش سریع جامعه به فرض “تجاوز” است. در این بخش از داستان ، آینه ای از جامعه برای بدبین ترین که به دلیل عود وقایع دردناک امکان پذیر است وجود دارد. مخاطبان ، که از همان ابتدا شاهد این داستان بوده اند ، از محرومیت اِرف آگاه هستند ، اما این تمایل به رد این اتهامات با مسیر ویران شده ، اضطراب و اضطراب است و فقط وقتی این اتهام وحشتناک رد شود ، رد می شود.

اِرف در دادگاه تبرئه شده است ، اما گرداب سوء تفاهم به اینجا ختم نمی شود. یک شب ، او به وکیل خود اعتراف می کند (با بازی جواهرات) ، و او در واقع یک احساس صادقانه و صادقانه است ، که در واقع جنایتکار این حادثه است. این اعتراف ، که صداقت اصلی دارد ، به عاملی برای مشکلات بیشتر و موردی که دوباره بسته می شود تبدیل می شود. اینجاست که این سریال به یک سؤال عمیق علاقه مند است: آیا صداقت همیشه فضیلت است؟ یا می تواند یک شمشیر دو طرفه باشد که خودش را فدا کند؟

“وحشی” را نمی توان با امور خارجه مانند “افسردگی” مقایسه کرد. در “افسردگی” ، شخصیت اصلی آگاهانه به مسیر شر می رود ، اما فاجعه “وحشی” ریشه در زمینه سوءاستفاده و سوء تفاهم در یک جامعه بیمار و لحظه های حساس دارد ، نه در ماهیت شخصیت او. این سریال روایتی از “سقوط یک شخص معمولی” در یک سوراخ ناخواسته و نه یک داستان تحول اخلاقی است.

با توجه به پایان باز این سریال (ادامه فصل دوم) ، تمرکز Hooman Sayid ارائه راه حلی نیست ، بلکه توصیف محیط شرور و پیچیده مشکلات جامعه شناختی است. این داستان افرادی است که در “وحشی” ، “سرنوشت” و “تصمیمات فوری” گیر کرده اند و مخاطب را با این سؤال که آیا راهی برای فرار از این گرداب ناگوار است ، تنها می گذارند.

5959