به گفته ایسنا ، کمربند آب تاریخی “نبادان” در Abarkuh Yazd در مرکز اختلافات جدی قرار دارد که در لیست میراث قبل از اسلامی و ملی ذکر شده است. کمربند آب که بیش از 5 کیلومتر است و از چهار کارخانه عبور می کند ، یک انبار ، یخچال و تعداد زیادی باغ منبع اصلی آب سرو Abarkuh ، یکی از قدیمی ترین موجودات جهان است.
با این حال ، کمتر از یک سال پیش ، در جلسه ای که با حضور مقامات Abarkuh Su برگزار شد ، هیئت امنای و کاربران محلی “مرگ قنات” را اعلام کردند.
گفته می شود که تظاهرات خشک کردن قنات نتیجه عملی است که در آن کشاورزان فرسوده و کمربند آب سنتی هستند ، با پوشیدن موتور پمپ بر روی چاه ، آب را از روی میز خارج کرده و سپس با ساختن لوله کشی به زمین های کشاورزی به زمین های کشاورزی منتقل می شوند. بهانه این بود که به دلیل تبخیر و فروپاشی ، قنات به طور کامل توسط کشاورزان نرسیده است. این روند ، اگرچه آب هنوز از مادر جاری است ، قنات پدیدار شده است.
محمد حسین گلستینپور ، آثار میراث فرهنگی Abarkove و عضو موسسه تحقیقاتی میراث فرهنگی ، متخصصان زیک الله نیکزاد مانند زیک الله نیکزاد ، اظهارات نبتان به عنوان “اشتباه بزرگ” به عنوان “تیراندازی آب هنوز هم می تواند واضح و متزلزل باشد” اصرار دارد “. نیکزاد همچنین هشدار داد که “حذف قنات ها از مدار آبیاری به معنای بلند کردن سنت های مدیریت آب قدیمی در ایران است و منجر به تخریب یک ساختار تاریخی و فرهنگی خواهد شد”.
با این حال ، در پاسخ به نگرانی ها ، محمد رضا ، معاون مدیر میراث فرهنگی استان یزد ، تأکید کرد که “میراث فرهنگی در تلاش است تا قنات را احیا کند”: “قنات ها سالهاست که برای آبیاری سرو قدیمی استفاده می شود ، اما در سال 1980 اعلام شد.” در آن زمان ، آب جاری شده روی کمربند آب در واقع چاه چاه بود. از آنجا که قنات ها بسیار کم بودند و کشاورزان آب کشاورزی را برای جبران قحطی اضافه کردند.
وی ادامه داد: تا چند سال پیش ، کشاورزان از قنات ها خارج شدند و آنها را به داخل لوله انداختند زیرا چاه ها هدر رفته و مقدار آن زیاد بود. این مسئله اکنون قانونی است و تمایل خدا را دنبال خواهد کرد ، و ما با کشاورزی و جهاد آب منطقه ای جلساتی را برگزار خواهیم کرد تا برای احیای قنات اقداماتی انجام دهیم.
معاون مدیر میراث فرهنگی استان یزد ، با تأکید بر اینکه مادر قنات ها هنوز آب است ، گفت: “کار در مادر و بازگرداندن کل قنات لازم است.” ما این جلسات را ادامه می دهیم و وام های لازم را میراث کشاورزی و فرهنگی CIHAT برای احیای این قنات ها ارائه می دهیم.
فالهاتی همچنین پرونده حقوقی را اعلام کرد: از آب چاه به جای قنات استفاده شد و سپس کمربند آب برداشته شد. این مشکل ادامه دارد. البته با توجه به اینکه چاه متعلق به کشاورزان است ، بحث قانونی ممکن است به نتیجه نهایی نرسد ، اما ما هنوز هم دائمی هستیم. مشکل اصلی ما احیای قنات ها است ، زیرا کمربند آب عملی نیست ، خواه در داخل قنات ها باشد یا در لوله. هدف این است که روی مادر برای احیای خود قنات کار کنیم.
“مادر جدید باید کار کند ، مسیر را بازسازی کند و به آرامی به آب بازگردد.”
فلافاتی ، در پایان جلسات مربوطه در آینده نزدیک ، افزود: “ما ماه بعد را در شهر دنبال می کنیم در شهر برگزار می شود.” ما با مدیر و فرماندار شهر Abarkove هماهنگ خواهیم شد تا یک روند جدی تر را تماشا کنیم.