رضا شروین بدو متخصص مغز و اعصاب اطفال و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در آستانه برگزاری اولین کنگره بین المللی فارماکوژنتیک در ایران گفت: بیماری های کودکان در زمینه های مختلف از جمله فارماکوژنتیک و اختلالات عصبی کودکان، فارماکوژنتیک و متابولیک و ارثی آنها. بیماری ها، نقش فارماکوژنتیک در اختلالات خونی کودکان، فارماکوژنتیک و سیستم ایمنی (ایمونولوژی) در کودکان موضوع بعدی فارماکوژنتیک است. پیوند سلول های بنیادی مورد بحث قرار گرفته و در نهایت اصول فارماکوژنتیک در طب اطفال بررسی می شود.
به گزارش ایسنا، وی سیستم عصبی کودکان را از نظر پیچیدگی در سنین پایین و تعداد ژن های مسئول هدایت عملکرد این سیستم عصبی یکی از مهمترین سیستم های بدن برشمرد و افزود: نقش عوامل ژنتیکی در رشد و بلوغ سیستم عصبی افزایش می یابد.
* اختلالات یادگیری در حوزه اطفال قرار می گیرد.
هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به وجود 2 دسته اختلالات سیستم عصبی شامل اختلالات سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع و اختلالات سیستم عصبی محیطی شامل اعصاب محیطی، منشاء عصبی، اتصالات و اعصاب اشاره کردند. -تقاطع عضلات گفت: یادگیری و مسائلی از این دست در حیطه اطفال است.
بدو صرع را شایع ترین اختلال سیستم عصبی دوران کودکی در ایران و جهان برشمرد و افزود: یک سوم این موارد به درمان مقاوم هستند و باید برای تشخیص و درمان دارویی از اقدامات بعدی مانند درمان قطعی استفاده شود. مداخلات درمانی بر اساس علت، که اغلب ژنتیکی است و علت، بهترین درمان دارویی را برای بیمار انتخاب می کند.
وی با اشاره به اینکه صرع علل زیادی (چند عاملی) دارد و ویژگی مشترک همه آنها بروز اختلالات تشنجی است، خاطرنشان کرد: بسیاری از اختلالات صرع خوش خیم بوده و به درمان پاسخ می دهند.
رئیس پنل فارماکوژنتیک و اطفال اولین کنگره بین المللی فارماکوژنتیک، صرع رولندیک را یکی از شایع ترین سندرم های صرع در کودکان 3 تا 13 ساله برشمرد و افزود: می توان در این نوع صرع شبکه ژنی ایجاد کرد. علت این نوع صرع و بهبود آن پس از دو سال درمان در کودکان دیده می شود.
دوشن، دیستروفی عضلانی ناشی از اختلالات نخاع و سیستم عصبی مرکزی
دکتر اختلالات عضلانی دوشن، دیستروفی عضلانی، اختلال شاخ قدامی SMA و اختلالات طناب نخاعی را به عنوان سایر اختلالات ستون فقرات و سیستم عصبی مرکزی ارزیابی می کند. بدو خاطرنشان کرد: نقش حوادث و سوانح در بروز چنین اختلالاتی را نباید به عنوان یک فرآیند درمانی نادیده گرفت. بازیابی این زباله ها دشوار است.