ریحان ساده و شیرین سابقه کشت 3000 ساله دارد و از دیرباز در مراسم مذهبی و آیین های سنتی مردم اروپا و آسیا مورد استفاده قرار می گرفته است. منشا این گیاه از کشورهای افغانستان، ایران و هند است.
به گزارش بهداشت نیوز، سه مرکز تنوع برای گیاه ریحان وجود دارد: مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا، مناطق گرمسیری آسیا و مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی. از زمان های قدیم در مصر رشد می کرده است. سپس یونانیان آن را کشف کردند، سپس رومی ها. امروزه به صورت تجاری در فرانسه، آمریکا، مجارستان، اندونزی، مراکش، اسپانیا، مصر و پاکستان و تقریباً در تمام مناطق گرم و معتدل جهان کشت می شود.
ریحان از کلمه یونانی Basilus به معنای پادشاه گرفته شده است. زیرا کاخ های پادشاهان یونان باستان با اسانس این گیاه معطر می شدند. در ایتالیا ریحان را نماد عشق می دانند. هندوها (یک فرقه مذهبی در هند) آن را در اطراف خانه ها و معابد خود برای خوش گذرانی می کارند. نوعی به نام Ocimum sanctum نیز وجود دارد که لقب خدای مقدس مورد احترام هندوها است.
ریحان به عنوان یک گیاه دارویی، ادویه و سبزی تازه استفاده می شود. در ایتالیا، ریحان را یک ادویه مهم در تولید رب گوجه فرنگی می دانند. ریحان یا عصاره آن به همراه سایر ادویه ها برای تهیه دسر، فرنی، چاشنی، سرکه، ترشی، بستنی، نوشابه و مشروبات الکلی استفاده می شود.
امروزه از اسانس ریحان در تهیه عطر، صابون و شامپو استفاده زیادی می شود. اسانس ریحان خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی دارد و حشرات را دفع می کند. همچنین برای دادن طعم یا بوی خاص به محصولات مورد استفاده در دهان و دندان (خمیر دندان، دهان شویه و غیره) استفاده می شود.
ریحان به عنوان یک گیاه دارویی در اکثر فارماکوپه ها معرفی شده است. مواد موثره موجود در بدن رویشی این گیاه محرک اشتها بوده و برای درمان نفخ و کمک به هضم غذا استفاده می شود. این گیاه را می توان برای درمان برخی از بیماری های قلبی و همچنین برای درمان بزرگی طحال استفاده کرد.
ریحان به عنوان محرک اشتها، ضد انگلی، تب بر، تب بر، افزایش عرق، خلط آور، بادشکن، محرک و موثر در بیماری های ریوی و سینه شناخته شده است.
عصاره برگ ریحان را می توان برای درمان کروپ (شرایطی که در اثر انسداد حاد حنجره به دلیل آلرژی، جسم خارجی، عفونت یا تومور ایجاد می شود) استفاده کرد و یک داروی رایج سرفه است. اثر مخدر خفیفی دارد و سوزش گلو را کاهش می دهد. همچنین به عنوان یک پاک کننده بینی و به عنوان یک درمان ویژه برای گوش درد و بیماری های پوستی استفاده می شود.
از این گیاه در طب هومیوپاتی نیز استفاده می شود. دانه های آن حاوی موسیلاژ (راز) و آرامش بخش، مقوی و مقوی است. ریشه آن تب بر و پادزهر موثر مارهای سمی به ویژه مارمولک های سمی است. عصاره برگ ها را برای تسکین گوش درد و کم شنوایی در گوش ها می ریزند. از برگ ریحان برای درمان آسم استفاده می شود.
جوشانده این گیاه خاصیت ضد تشنج، مقوی، مقوی دارد و مصرف آن برای رفع سردرد، سرگیجه، قولنج، سیاه سرفه و آنژین صدری توصیه می شود. ریحان خاصیت افزایش ترشح شیر دارد و از قدیم الایام به همین دلیل استفاده می شده است.