محققان در یک مطالعه جدید ادعا می کنند که آخرین ماموت های پشمالو روی زمین در اثر طوفان یا بیماری همه گیر شدید از بین رفته اند. این یافته نشان می دهد که اگر چنین رویداد انقراضی رخ نمی داد، این حیوانات غول پیکر می توانستند امروز وجود داشته باشند.
به گزارش روزیاتو، ماموت های پشمالو که 300000 سال پیش در تندراهای آمریکای شمالی، اروپا و آسیا زندگی می کردند، حدود 4000 سال پیش در جزیره ای دورافتاده در نزدیکی سیبری منقرض شدند. آنالیزهای ژنومی اخیر نشان می دهد که صدها ماموت به مدت 6000 سال در جزیره رانگل محبوس ماندند.
ژنتیک تکاملی Dr. لاو دالن می‌گوید: «اکنون می‌توانیم با خیال راحت این ایده را رد کنیم که جمعیت آنها به دلایل ژنتیکی بسیار کوچک است و محکوم به انقراض است. این بدان معناست که احتمالاً یک رویداد انقراض تصادفی بوده که آنها را از بین برده است.
محققان با بررسی ژنوم 21 نمونه ماموت دریافتند که این حیوانات پس از زندانی شدن در جزیره Wrangel دچار بحران جمعیتی شدیدی شده اند. در یک نقطه کل جمعیت هشت نفر یا کمتر بود. با این حال، جمعیت به سرعت بهبود یافت و پس از آن ثابت ماند.
دکتر. دالن معتقد است که عواملی مانند آنفولانزای پرندگان، آتش سوزی جنگل، لایه خاکستر آتشفشانی یا شرایط آب و هوایی بسیار بد می تواند باعث انقراض این گونه شود. او می افزاید: «به دلیل جمعیت کم، آنها در برابر چنین رویدادهای تصادفی آسیب پذیر بودند. “شاید به نظر می رسد که ماموت ها بدشانس بوده اند.”
نویسنده اصلی مقاله دکتر. ماریان داهاسک معتقد است که این داستان جدید از چگونگی انقراض ماموت ها، با کاهش بیشتر تنوع زیستی با گذشت هر سال، درس هایی برای دنیای امروز دارد. گزارش سال 2022 صندوق جهانی حیات وحش نشان داد که جمعیت حیات وحش طی 50 سال گذشته به طور متوسط 69 درصد کاهش یافته است.
مطالعه جدید نشان می‌دهد که حتی گونه‌هایی که موفق به غلبه بر گلوگاه‌های جمعیتی می‌شوند، همچنان در معرض خطر انقراض به دلیل رویدادهای تصادفی هستند. این یافته ها ممکن است به درک بهتر بحران فعلی تنوع زیستی و اهمیت حفاظت از گونه های در معرض خطر کمک کند.