دومین مرگ قطعی ناشی از آنفولانزا در هرمزگان ثبت شد

دومین مرگ قطعی ناشی از آنفولانزا در هرمزگان ثبت شد









دومین مرگ قطعی ناشی از آنفولانزا در هرمزگان ثبت شد


رئیس دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان گفت: پس از بررسی مجدد نمونه های بالینی و مقایسه نتایج با شاخص های تایید ویروس شناسی، دومین مورد مرگ ناشی از ویروس آنفلوانزا در هرمزگان تایید شد.



پژمان شاهرخی رئیس دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان گفت: پس از بررسی مجدد نمونه های بالینی در آزمایشگاه مرجع و منتخب دانشگاه و مقایسه نتایج با شاخص های تایید ویروسی، دومین مورد مرگ ناشی از ویروس آنفلوانزای A/H3N2 در استان به طور قطعی تایید شد. این وضعیت مانند موج آخر در بستری شدن به دلیل بیماری های زمینه ای و بی ثباتی همودینامیک رخ داد و در نهایت منجر به ایست قلبی تنفسی شد.

به گزارش مهر، وی افزود: در حال حاضر میزان مثبت تست های تشخیصی بالای 50 درصد باقی مانده است. این وضعیت نه تنها نشان دهنده وجود موجی است که انتقال آن ثابت شده است، بلکه نشان دهنده تراکم ثانویه و ادامه چرخه های انتقال فعال است. چرخه هایی که به وضوح با الگوهای ارجاع بالینی، ادغام بیماران با علائم شدید و افزایش بار خدمات بستری همپوشانی دارند.

شاهرخی وضعیت اپیدمیولوژیک این مورد را اینگونه تشریح کرد: بیمار مسن با سابقه بیماری قلبی عروقی در ابتدای ویزیت سطح هوشیاری خود را کاهش داد و سپس به تدریج علائم تنفسی پیشرونده ظاهر شد. ویژگی هایی که به عنوان عوامل تشدید کننده پیامدهای جدی در مدل های خطر آنفولانزای H3N2 شناسایی شده اند. سیر بالینی بیمار (از افت فشار خون و نیاز فوری به داروهای منقبض کننده عروق تا دیسترس حاد تنفسی و در نهایت نارسایی چند سیستمی) کاملاً با الگوهای موج شدید این زیر گروه مطابقت داشت. این امر این مورد را به نمونه ای معرف از بار بیماری تبدیل می کند. مثالی که نیاز به افزایش حساسیت سیستم مراقبت را برجسته می کند.

وی ادامه داد: در حال حاضر بیش از 450 بیمار مبتلا یا مشکوک در بخش‌های بستری استان تحت مراقبت هستند و روند ارجاع در اتاق‌های تریاژ نشان می‌دهد که شیب پذیرش همچنان در فاز افزایشی ثابت است. به حدی که برخلاف تصور موج خاموش، رفتار اپیدمی حاکی از موجی قوی با گسترش پیوسته و شتاب تدریجی در این هفته است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان گفت: در چنین شرایطی هر مرگ علاوه بر پیامد بالینی، تاییدی بر تداوم بار ویروسی فعال در جامعه و لزوم تداوم مداخلات کنترل انتقال در سطح جامعه تلقی می شود. به‌ویژه، مکانیسم‌های گردش ویروس، از افزایش بار قرار گرفتن در معرض خانواده‌ها تا شدت بستری شدن در بیمارستان‌های تنفسی، تصویری از سیستمی را ترسیم می‌کند که در یک موج اولیه، تحت فشار و مقاوم در برابر زوال طبیعی قرار گرفته است.