مهسا بهادری: بیش از دو هفته از ریاست رائد فریدزاده به ریاست سازمان سینمایی می گذرد که حداقل در پنج سال اخیر با بحران ها و چالش های متعددی مواجه بوده است. از شیوع کرونا، تعطیلی سینماها، در دسترس بودن تعداد محدودی فیلم در گیشه سینما تا اعتصاب و توقیف تعداد زیادی از اهالی سینما، اینها مشکلاتی است که سینما با آن دست و پنجه نرم می کند. با امروز
در ادامه این چالش ها به سراغ رضا درسکار منتقد و کارشناس سینما رفتیم تا پیشنهادات او را برای برخورد با سینمای ایران بررسی کنیم که در ادامه می خوانید.
اولین چالشی که سینمای ما این روزها با آن مواجه است چیست؟
اولین چالشی که سینمای ما در حال حاضر با آن مواجه است، سینمای تجاری است که ادعاهای زیادی را به همراه دارد و می خواهد سهم اکران و اکران بیشتری داشته باشد. من می‌توانم بپرسم اگر مدیرعامل سازمان سینمایی همان روال قبلی را طی کند، چرا مدیر قبلی تغییر کرد؟ بنابراین اولین کار آقای فریدزاده مهار سینمای لجام گسیخته نازل خواهد بود. نه ویران کنید و نه اجازه دهید جولان اینگونه شود. البته آقایانی که فیلم های کمدی تولید می کنند افراد تاثیرگذاری هستند که می توانند ممیزی را پاس کنند و چطور قبول شدند؟ با اجاره
در واقع نقش سازمان سینمایی را چگونه ارزیابی می کنید؟
وظیفه مهم سازمان سینمایی این است که این افراد و مطالباتشان را کنترل کند اگر یک فیلم کمدی اکران شود، هیچکس با آن فیلم مشکلی ندارد، اما مشکل عدم تعادل در سینما است. این اشتباه است که سینما تمام ظرفیت خود را به یک ژانر اختصاص دهد.
سختی دوم این است که گروهی در سینما دنبال منفعت در سینما هستند که سینمایشان بی فرهنگی و بی فرهنگ است و این افراد حتی با رفتارهای ناپخته خود برخی جشنواره ها را تخریب می کنند.
هر دو موردی که گفتم مشکل ساز است، یکی آنهایی که بلاک باستر می سازند، دیگری مدعیان فرهنگی هستند و اگر رائد فریدزاده بتواند از شر این دو گروه و زیاده خواهی آنها خلاص شود، این هم بخشی از مشکلات است. سینما سازمان منحل خواهد شد.
اگر دولت به وعده ها و شعارهای خود عمل نکند، کار سینما پیشرفت نمی کند. بخش بزرگی از سینما آسیب دیده و نیازمند کمک است و آقای فریدزاده برای ترمیم این آسیب نیاز به درمان و همچنین عدالت خواهی با کمک منتقدان، مدرسان، اندیشمندان و اندیشمندان دارد. تاریخ‌دانان سینما می‌توانند این ماجرا را بپذیرند و مانند مرحوم پدر عمل‌گرایانه عمل نکنند و فقط به گروهی خودی مانند حاکمان دوره قبل خدمت کنند.
بحث ابتذال در سینما چقدر جدی است؟
این داستان را نمی توان پنهان کرد. بدون شک آنچه مهم است این است که برخی از مدیران شایسته روی کار بیایند و این شرایط را کنترل کنند. نکته این است که باید علیه جریان سینمای مبتذل اقدام کرد، مشکل امروز ما اکران فیلم های طنز و پرفروش است که سازندگان آن می خواهند به هر قیمتی مسائل و مرزهای اخلاقی را زیر پا بگذارند و مخاطب را بخندانند. شواهر نشان می‌دهد که سینماگران و کارگردانان حداقل در سه سال اخیر نمی‌خواهند مسیر جدیدی را رقم بزنند، گویی نمی‌خواهند بپذیرند که دوران سینمایی دهه‌های شصت، هفتاد و هشتاد به پایان رسیده است. در این میان سینمای ما فراموش کرد که باید واژه ها و قالب های جدید را در خود جای دهد.
در آخر باید به آقای فریدزاده گفت که لطفا برای سینما کار کنید نه برای صندلی ریاست جمهوری چون تا زمانی که برای سینما کار کنید سینما از شما دفاع می کند اما همین که برای خود و آن صندلی کار کنید سینما از شما دفاع خواهد کرد. ، تمام شدی، این را به خاطر بسپار. صندلی ها می چرخند.
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین