قدمت هرم پلکانی جوسر که در شمال غربی شهر باستانی ممفیس قرار دارد به قبل از میلاد برمی گردد. این بنا توسط فرعون جوسر سلسله سوم در قرن 27 در ساکارا ساخته شد.
به گزارش یورونیوز، این هرم 62 متری، بلندترین سازه زمان خود با راهروهایی تا عمق 27 متر، قدیمی ترین بنای سنگی تاریخ بشر به حساب می آید. با این حال، ساخت دقیق این بنای تاریخی که از سنگ های عظیمی به وزن 300 کیلوگرم تشکیل شده است، قرن ها به صورت یک راز باقی مانده است.
یک فرضیه رایج در گذشته این بود که مصریان باستان از روش هایی مانند رمپ و حمل و نقل برای بلند کردن بلوک های سنگی سنگین استفاده می کردند.
دکتر D.، کارشناس فناوری های باستانی در موسسه Paleotechnical در پاریس و نویسنده اصلی مقاله. خاویر می‌گوید: “مطالعات قبلی در مورد تکنیک‌های ساخت هرم به طور کلی بر اهرام جدیدتر و کوچک‌تر متمرکز شده‌اند، و تکنیک‌های مورد استفاده شامل استفاده از رمپ‌های هرمی، جرثقیل‌ها، بلند کردن یا ترکیبی از این موارد است. در مورد پادشاهی قدیمی بسیار بزرگتر (2675 قبل از میلاد) ) -2130) اهرام؟
او می گوید که یک سیستم آبرسانی با استفاده از منابع محلی امکان استفاده از یک دستگاه بالابر هیدرولیکی را در یک چاه داخلی عمودی در هرم جوسر برای بلند کردن سنگ های سنگین ممکن کرد.
با تجزیه و تحلیل داده های موجود، از جمله دیرینه اقلیم شناسی و باستان شناسی، محققان به این نتیجه رسیدند که آب نهرهای باستانی در غرب فلات سقاره پس از تمیز کردن و فیلتر کردن خاک وارد ساختار آهکی مستطیل شکل به ابعاد 650×350 متر شده و به سیستمی از عمق جریان می یابد. تونل های اطراف هرم پله ای
پیش از این، باستان شناسان استفاده از آسانسور هیدرولیک را به دلیل کمبود آب کافی در زمان ساخت هرم رد کرده بودند. با این حال، زمین باستان شناس دکتر از دانشگاه کمبریج لندن. جودیت بانبری گفت: ممکن است آب کافی برای پشتیبانی از سیستمی مانند بالابر هیدرولیک وجود داشته باشد.
نمای نزدیک از هرم جوسر در مصر
او افزود: «من فکر می‌کنم یک باور رایج وجود دارد که در اوایل پادشاهی قدیم، زمانی که هرم پله‌ای ساخته می‌شد، باران بیشتری می‌بارید.
باستان شناسان می گویند که در دوران سلسله سوم (2670-2613 قبل از میلاد) شدت بارش های فصلی و زمستانی به تدریج کاهش یافت و دوره سبز بیابان احتمالاً از سال 2000 قبل از میلاد آغاز شد. او می گوید که در آغاز هزاره سوم به پایان رسید.
نویسندگان این مطالعه می گویند بعید است که این استخر خندق مانند برای همیشه از آب پر شود. آنها استدلال می کنند که احتمال بیشتری وجود دارد که سیل های ناگهانی در آن زمان، آب کافی برای استفاده از آسانسور هیدرولیک را در طول ساخت هرم فراهم کرده باشند.
به گفته آنها چاهی در داخل هرم به یک تونل زیرزمینی به طول 200 متر و آن تونل به چاه عمودی دیگری در خارج از هرم متصل است. این چاه بیرونی احتمالاً آب را از یک خندق بیرونی عمیق به داخل می برد.
بالابر هیدرولیک در داخل هرم جوزر نصب شده است
محققان می گویند چاه داخلی مستقیماً در زیر هرم و نزدیک مرکز آن قرار دارد. این سایت شامل یک سازه گرانیتی مکعبی درب دار است که تصور می شود اتاق دفن پادشاه جوسر باشد، اما نویسندگان می گویند که بیشتر برای روشن و خاموش کردن یک آسانسور هیدرولیک ساخته شده است تا آب در حین استفاده فضای عمودی را پر کند.
باستان شناسان می گویند برای پاسخ به این سوال که آیا اهرام دیگری مانند هرم خوفو نیز با استفاده از این روش ساخته شده اند، تحقیقات بیشتری لازم است.