دانشمندان موفق شده اند قدرت فوق العاده “ادی هال”، قوی ترین مرد جهان را رمزگشایی کنند و بگویند که برای مثال برخی از ماهیچه های او 120 تا 202 درصد بزرگتر از سایر افراد است.
به گزارش ایسنا، ادی هال به عنوان یکی از قوی ترین مردان جهان شناخته می شود، اما چه چیزی او را تا این حد قوی کرده است؟
دانشمندان دانشگاه لافبورو تصمیم گرفتند راز قدرت باورنکردنی ادی هال را کشف کنند. ادی، مکانیک ماشین آلات سنگین از استافوردشایر انگلستان، در سال 2017 به عنوان قوی ترین مرد جهان شناخته شد.
با مطالعه ادی، محققان توانستند عواملی را شناسایی کنند که در قدرت فوق العاده او نقش داشتند. آنها می گویند که از این اطلاعات می توان برای کمک به افراد برای بهبود عملکرد عضلات خود استفاده کرد.
محققان می گویند درک علمی قدرت عضلانی به دلیل نقش آن در عملکرد ورزشی، پیشگیری از آسیب و پیری سالم مهم است. با این حال، دانش ما در مورد ابرقدرت های انسانی محدود است.
قوی ترین مرد دنیا و عضلات بزرگش
محققان از طریق یک سری آزمایش و اسکن، ساختار عضلانی و تاندون ادی را با جمعیت های مختلف ورزشکاران آموزش دیده و تمرین نکرده مقایسه کردند و یافته ها شگفت آور بود.
به عنوان مثال، توده عضلانی پایین بدن ادی تقریباً دو برابر (96 درصد) بیشتر از مردان غیرآموزش دیده بود، یا اینکه عضلات ساق پا و سه ماهیچه ادی که به عنوان همسترینگ شناخته می شوند، 120 تا 202 درصد بزرگتر بودند.
عضلات بند ناف نقش مهمی در تثبیت لگن و ران دارند. بر اساس گزارش ها، این عضلات به ادی هال کمک کردند تا رکورد جهانی 500 کیلوگرم را که معادل بلند کردن شتر است، بشکند.
علاوه بر این، عضلات چهارسر ران ادی دو برابر ورزشکارانی بود که تمرین نکرده بودند.
رقابت های مردان قوی که به عنوان «قوی ترین مردان» ایران شناخته می شوند، مستلزم قوی تر بودن این عضلات نسبت به سایر ورزش ها هستند.
پروفسور جاناتان فولاند گفت: “اگرچه عضلات همسترینگ ادی به خوبی توسعه یافته بود، اما با کمال تعجب متوجه شدیم که بیشترین رشد عضلانی در عضلات “همسترینگ” بلند و نازک است که باسن و ران را تثبیت می کند. این نشان می دهد که از این عضلات تثبیت کننده برای بلند کردن استفاده می شود. اشیاء.” و نشان می دهد که ممکن است حمل و نقل مهم تر از آنچه قبلا تصور می شد باشد.
عضلات کمتر استفاده شده
محققان همچنین دریافتند که ماهیچههای ادی که برای حرکات سختتر استفاده میشود، مانند خمکنندههای لگن، به اندازهای بزرگ نبوده و بین ۲۳ تا ۶۵ درصد تفاوت در مقایسه با ورزشکاران تمریننشده نشان میدهد.
علاوه بر این، رباط کشکک او (تاندونی که عضله چهارسر را به استخوان ساق پا متصل می کند) تنها 30 درصد بزرگتر بود. این نشان می دهد که عضلات راحت تر از رباط ها یا تاندون ها با تمرین سازگار می شوند.
این یافته ها نشان می دهد که هر کسی می تواند قدرت و عملکرد عضلانی را از طریق تمرینات هدفمند بهبود بخشد.
به طور کلی، نتایج نشان میدهند که سیستم عضلانی بدن انسان چقدر سازگار است، زیرا ما بیشترین رشد عضلانی را در ماهیچههایی میبینیم که ادی تمرین کرده و سختترین کار را انجام داده است. این نشان می دهد که همه ما می توانیم سیستم عضلانی خود را برای بهبود عملکرد خود تغییر داده و بهبود دهیم.
این یافته ها در مجله Applied Physiology منتشر شده است.
ارسال پاسخ