ردپای

روزنامه ایرانی در مقاله ای نوشت: سینمای کارگران یکی از مفاهیم بحث برانگیز است که به وضوح نمی توان گفت. به عبارت دیگر ، ما هیچ چیز نداریم و نمی توانیم چیزی به نام نوع کارگران نداریم ، زیرا این گونه اساساً محتوا و محتوا نیست ، بلکه یک سینمای کار به این معناست که شخصیت اصلی یک کارگر و زندگی یک کارگر می تواند هویت معناداری داشته باشد. اگرچه فیلم کارگری از برخی عناصر و مؤلفه ها نیز استفاده می کند که می تواند هویت بصری ایجاد کند.

به عنوان مثال ، اغلب دردناک و ساده ، چین و چروک ، کالوس و زندگی ساده و بد یا زبان کار ، چهره و ظاهر شخصیت و شناخت فیلم یا اجزای و شاخص های سینمای کار است. اما شاید مهمترین چیز ظاهر و رویکردی باشد که یک فیلمساز موضوع “کارگر” را دارد. در حقیقت ، این دیدگاه مدیر است که جایگاه کارگران در سینما را نمایندگی و تدوین کرده است.

این همیشه نقد سینمای ایران بوده است ، که همیشه این لایه را فراموش کرده و زندگی کارگران و کارگران را نابود کرده است. توجه به مشکلات طبقه متوسط ​​و کمکهای سینمایی یکی از دلایل ویژه سینمای اسگار فرهادی است ، اما بعد از فیلم “برای همیشه و یک روز” ، کلاس پایین و محروم به نظر می رسد که فیلم های کمتر و اکنون کارگران به سینمای شیک تبدیل می شوند!

خبر

درخشش پوست غیر ضروری ، سالم ، یک خانواده دائمی و ایمن در اینجا است

محصولات

چند سال پیش ، یک روز طولانی ، Farzad Motman ، یک روز طولانی “یک روز طولانی” ، دوباره در مورد زندگی کارگران و کارگران در سینما آمد و سینمای ایران سالها کارگران را فراموش کرد. با این حال ، فیلم های مبتنی بر شخصیت یا زندگی کار کارگر کوتاه نیستند.

اولین مورد “وداع طولانی” بود که سعید آحخانی به عنوان کارگر بازی کرد که سیمورگ را بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره به ارمغان آورد. بیشتر فیلم ها یا شخصیت ها به یاد سینما و مخاطبان زنده مانده اند ، از جمله بازی فاطمه موتاما آریا در راخان بنی اتماد و یکی از دائمی ترین شخصیت های زن در سینمای ما ، فاطیما موتام آریا.

زنی که به عشق کارفرمای خود تبدیل شده است. “NIA” Alireza Davoodnejad را می توان به عنوان یکی از بهترین نمونه های سینمای کارگر در نظر گرفت ، که می تواند کار و وضعیت بیولوژیکی این کلاس را به ویژه در بین کودکان و نوجوانان توصیف و توصیف کند. در فیلم “برای همیشه” ، سیروس اللوند همچنین برای بهبود وضعیت خود به طبقه کارگر و کلاس سوزانده شده پرداخت.

یکی از نمونه های موفق و ماندگار در زندگی یک کارگران ، بدون شک “راخان بنی ایتماد در زیر پوست شهر است که توصیف بلایای و مشکلات این طبقه در شرایط سیاسی و اجتماعی دهه 1980 است و نمونه ای از یک زن دردناک است که زندگی در یک کارخانه دشوار است.

زندگی کارگران در زمینه تراژدی توانایی های چشمگیر زیادی دارند و بسیاری از فیلمسازان در قلب این کلاس و جهان به دنبال داستانهای خود هستند. بیشتر فیلم های مسعود کیمی ممکن است مشمول این قانون باشند. نمونه های موفق دیگری که زندگی کارگران را توصیف می کند ، “گنجشک ها” مجید ماجیدی است ، در نقش یک کارگر که علی رغم فقر و زندگی دشوار برای خلاص شدن از این موضع و سرنوشت ، شلیک و جذابیت دارد.

در اصل ، یکی از مهمترین چالش های اخلاقی در سینمای کارگر ، بحث بین جذابیت نجیب و اقتصادی است و در نهایت آنچه سینمای ما توصیف و تأکید بر کار طبقه کارگر زندگی محترم این طبقه است. این زندگی کارگران یک زندگی دشوار است ، اما این لزوماً یک زندگی بد نیست و همانطور که شعر معروف می گوید: “این در خانه ما منفجر می شود!” زندگی کارگران در زمینه تراژدی توانایی های چشمگیر زیادی دارند و بسیاری از فیلمسازان در قلب این کلاس و جهان به دنبال داستانهای خود هستند. بیشتر فیلم های مسعود کیمی ممکن است مشمول این قانون باشند. با این حال ، زندگی کارگران یک چالش خنده دار دارد و طنز می تواند حذف شود.

فیلم “آتش” امیر یوسفی دیدن روایت دیگری از زندگی و مشکلات کارگران است. بحرام تاواکولی همچنین یکی از بهترین و موفق ترین نمونه های سینمایی است که لایه های درونی زندگی کارگران را با مشکلات نشان می دهد و روانشناسی این کلاس را تجسم می کند. در بیشتر فیلم های خود ، رضا کاهانی به جایی رسید که “هیچ چیز” و “بیست” دو نمونه از این ادعا بودند.

فیلم هایی که با مشکلات و مشکلات طبقه کارگر روبرو هستند که کمدی و تراژدی را گرد هم می آورد. فیلم های “قهرمان” و “جنگ جهانی دوم” اصرار فرهادی و فیلم های “برادران” سعید روستی از جمله فیلم های بازتابی هستند که سعی در جذابیت به لایه های درونی یک کارگر دارند.

سینمای ما لیاقت طبقه کارگر و زندگی کارگران را ندارد ، اما نجیب ترین فیلم های ما فیلم هایی هستند که کارگر را داستان داستان های خود می کند. از آنجا که سینمای ما به کارگران احتیاج دارد ، به کارگران نیز نیاز دارد تا از طریق سینما عدالت اجتماعی را فریاد بزنند و برای زندگی بهتر بجنگند.

۲۴۴۵۷