به گزارش ایسنا، گلاب آدینا که فردا 31 آبان ماه 72 ساله می شود، در فیلم هایی چون «قصه ها»، «زیر پوست شهر»، «بانوی اردیبهشت»، «روسری آبی»، «زرد قناری» با رخشان بنی اعتماد (کارگردان) همکاری کرد.
وی گفت: من آنقدر شخصیت طوبی را دوست دارم که به دلیل ملموس و واقعی بودن شخصیت های طوبی طاقت دیدن فیلم «زیر پوست شهر» را ندارم. من خیلی ناراحتم و درد دارم و هر چه الان بگویم ممکن است مغرضانه و مغرضانه باشد.
در ادامه بحث سیاهی و سفیدی که در فیلم ها مطرح شد، باید بگویم چه چیزی سفیدتر از این که شخصیت طوبی بعد از تمام اتفاقاتی که در فیلم «زیر پوست شهر» دیدیم، همچنان سرپا بماند، از جایش بلند نشود و باعث نشود که تمام مشکلاتی که در زندگی اش تجربه کرده، پشت سر بگذارد؟ این می تواند درسی باشد برای هرکسی که این شرایط را دارد که تسلیم نشوند و به راه خود ادامه دهند.
روایت «زیر پوست شهر» درباره طوبی، زنی کارگر است که برخلاف تصور شوهرش محمود و پسر بزرگش عباس، زندگی فقیرانه‌ای دارد و دوست دارد در یک خانه ساده زندگی کند. پسر کوچکترش علی که در انتخابات مجلس ششم به مادرش خواندن و نوشتن آموخت، با رسیدگی به مسائل سیاسی کشورش درگیر فعالیت های انتخاباتی است و گهگاه به کلانتری کشیده می شود. عباس که آرزوی رفتن به ژاپن را دارد و در یک کارگاه لباس کار می کند…
از بازیگران این فیلم می توان به گلاب آدینا، محمدرضا فروتن، باران کوثری، ابراهیم شیبانی، محسن قاضی مرادی، حمیرا رازی، مهراوه شریفی نیا، مریم بوبانی، علی اوسیوند، نازنین فراهانی، نازنین جواهری، مهرداد فلاحتگر، وحید رزاقی و احمد یاور اشاره کرد.
قسمت دائمی فیلم زیر پوست شهر که موضوع آن حتی پس از 25 سال و همزمان با تولد گلاب آدینا همچنان در دستور کار جامعه قرار دارد را تماشا کنید.
گلاب آدینه در جلسه ای در خرداد 1385 گفت: مجموعه یک فیلم آخرین نقش می شود و ماندگاری نقش های من به تولیدکنندگان آثارم می رسد.
بازیگر فیلم‌های «مهمان مادرم» و «وقتی همه خواب بودند» در نشست بازیگران سینمای ایران، ادامه داد: وقتی فیلم خوب است، گروه بازیگران هم خوب هستند؛ برعکس وقتی نتیجه فیلم خوب نباشد زحمات بازیگران به هدر می رود.
اگرچه من در بسیاری از موقعیت ها در نقش سنتی مادر ظاهر می شوم، اما هر کدام با وجود تعلق به یک گروه اجتماعی با دیگری متفاوت هستند. در حالی که «طوبی» در «زیر پوست شهر» زن مستقل و نان آور خانه است، عفت در «مهمان مادرم» زنی وابسته به مرد خانه است و تنها در زمینه کارهای خانه زنی کارآمد است.
تنها کاری که باید انجام دهیم این است که چشمانمان را باز کنیم و اطرافمان را ببینیم. محیط ما مملو از همه جور فضایل، شایستگی و فضیلت است که اگر از هر کدام عکس بگیریم می توانیم در کار خود به آنها توجه کنیم.