اگرچه تغییرات آب و هوا و کاهش بارندگی نقش مهمی در کاهش منابع آب ایفا کرده است ، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که بحران زانداهروود بیش از یک آب و هوا است ، بنابراین می توان گفت که برداشت غیر ضروری ، پروژه های نامتعادل و کمبود سیستم های نظارت بر حساسیت و سیستم های نظارت بر حساسیت.
آدامس
به گفته Etetemad ، خورشید به آرامی در پشت گنبدهای فیروزه ای اصفهان قرار دارد. حلقه های زنگ دوچرخه سواری کمتر از همیشه شنیده می شود. پل قدیمی و تنها Khaju به یک رودخانه خشک نگاه کرد که سالها از آن پشیمان شد تا صدای دائمی او را بشنود.
در شب های دلپذیر تابستان ، خواهید دید که مردم بعد از تخت خشک در جای خود قدم می زنند. گویی که به دنبال یک حافظه گمشده هستند. صدای آب ، بوی خاک که دیگر و بوی قایق نیست. یک پیرمرد که در کنار سی قطبی نشسته و به خاک در رودخانه نگاه می کند: “بچه ها در آن زمان در آب بازی می کردند … نگاه کنید ، چیزی جز خاک نیست.”
یک دختر بچه با شن و ماسه داغ فرار می کند. “من نمی دانم که این کودک هرگز صدای آب را نمی شنود … چه کسی خواهد آمد؟” چه زمانی این رودخانه زنده خواهد شد؟ ”
شب ، نوه نوه نوازنده زیر پل خالی سکوت را می شکند. آهنگ غم انگیز است مثل خود زانده.
نه تنها یک رودخانه خشک ، بلکه در خاطرات نیز به خاک سپرده شده است ، و شهری با لب های ترک خورده هنوز منتظر امید است. زید ، که مدتهاست به مردم مردم اعتقاد دارد ، دیگر در نگاه مردمش زنده نبود ، حداقل در نگاه مردمش. خشکی این اصفهان حیاتی تنها مشکل زیست محیطی نیست. این زخمی در قلب شهر است ، در قلب افرادی که زندگی آنها به صدای آب وصل شده است.
اکنون ، پس از سالها تنفس و گاهی اوقات تنفس ، هنگامی که زیاند به دنیا می آید ، هیچ کس امید زنده بودن را ندارد. این رودخانه قربانی دولت بد است که فقدان برداشت غیر ضروری ، پروژه های ناپایدار و سیستم های کنترل صحیح نظارت و مصرف کمتر از بارندگی سالانه است و تمام دهانه های مرگ را با آب و بخشش کمتری بین دولت قرار می دهد. میزان ذخیره سازی کمترین سطح سالهای اخیر است …
این بار زنگ بلندتر از همیشه می آید. ذخایر آب موجود سد زانداهروود نه تنها فاجعه ای برای کشاورزان شرق و غرب ایسفاهان است ، بلکه آب آشامیدنی مردم را نیز تهدید می کند. چند روز پیش ، مدیر ذخیره و نگهداری سد زیانداهروود گفت: “سد زیدئودروود نه تنها در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته (2 میلیون متر مکعب) کاهش قابل توجهی (2 میلیون متر مکعب) است.
غیب کاهش ذخایر به روشی بی سابقه
موسوی گفت: “ورودی آب سد اکنون فقط 2 متر مکعب در ثانیه است ، اما تولید آن با تبخیر به 2 متر مکعب در ثانیه می رسد. به عبارت ساده ، این الگوی مدیریت نامتعادل آب هر روز برای آینده چنین پسته کاهش می یابد.
کشاورزی در تنگنا ؛ زندگی نامه در بحران
مریم احمدی یک متخصص محیط زیست است که می گوید: “زایدئروود فقط یک رودخانه نیست ، بلکه یک مزارع حیاتی و مزارع ، باغ ها ، زیستگاه ها و زندگی شهری است. سطح آب زیرزمینی ، فرونشست زمین ، تخریب تالاب های گاوهون و پرنده پرنده همه عواقب این مخزن آب است که بار دیگر سهمیه آب را کاهش می دهد.
چرخه شریر مدیریت ناپایدار
به گفته این متخصص ، اگر به چرخه تاریخی این بحران نگاهی بیندازیم ، متوجه یک مدل نگران کننده خواهیم شد: کمبود آب ، مدیریت بخش ، مصرف غیر ضروری ، اعتراض اجتماعی ، وعده های تقسیم شده و سپس به نقطه شروع. این چرخه بدون تجدید نظر اساسی در مورد سیاست های تخصیص ذینفعان ، مدیریت و مشارکت ادامه دارد.
انتقال بین قاره ای ، توسعه صنعت آب در مناطق خشک ، عدم هماهنگی بین استانها و عدم دیدگاه جامع از منابع طبیعی از جمله عوامل مؤثر بر این بحران مزمن است.
زانده رود در لبه پرتگاه ؛ زمان تصمیمات دشوار
کارشناسان محیط زیست بر این باورند که در پایان تابستان ، نه تنها سد کاهش می یابد ، بلکه تنش های اجتماعی ، مشکلات زیست محیطی و اقتصادی نیز افزایش می یابد. در چنین مواردی ، تصمیمات دشوار اما اساسی باید در دستور کار باشد.
اکنون ، زانداهروود در مرکز افکار عمومی و مقامات است ، اما آیا این امر منجر به اقدامات دائمی و دائمی خواهد شد؟ یا مثل همیشه ، آیا با عبور از موج بحرانی به نقطه شروع باز خواهیم گشت؟
یک روز زیدئرود ، به نام “زنده” ، امروز در راه مرگ تدریجی است. اگر ما این دایره شرور را بشکنیم ، برای نجات فردا خیلی دیر است.