Mahsa Bahadori: ژان لوک گدار ، یکی از پیشگامان موج جدید فرانسه ، ابتدا با رویکرد جدید و تجربی وارد سینما شد. وی در ابتدای کار خود از نظرات طبقات اجتماعی و سیاست های دموکراتیک انتقاد کرد و در مورد موضوعات اجتماعی و سیاسی زمان خود بحث کرد. گدار یک تهیه کننده فیلم نسل بود که مستقیماً تحت تأثیر تحولات اجتماعی و فرهنگی فرانسه قرار گرفت و اولین آثار او مانند “زیبا و بد” (1) در مورد مشکلاتی مانند هویت و وضعیت اجتماعی مردم در دنیای مدرن بحث کرد.
در این دوره ، گدار بر جوامع شهری و پیچیدگی های روابط انسانی متمرکز شد و از تکنیک های سینمای Bohem برای جلب توجه استفاده کرد. علاوه بر این ، این آثار درگیری های داخلی شخصیت های اجتماعی و چالش های اجتماعی ایجاد شده در سریعترین و سریعترین و مدرن آن دوره را مورد بررسی قرار داده است.
کشف خشونت و فساد در جامعه (ده ها و دهه)
در دهه 1980 ، گدار با کار خود از جامعه انتقاد کرد و دنیای مدرن و خشونت آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در این دوره ، تحت تأثیر شرایط سیاسی و اجتماعی آن زمان بود. در حال حاضر ، گدار به وخیم تر شدن سینمای تجربی و قوانین کلاسیک بسیار سر و کار داشته و بحران های اجتماعی ، فساد سیاسی و مشکلات هویت در فیلم هایی مانند “پناهندگان” (1) و “زنده” (1) را مورد بررسی قرار داده است.
در این آثار ، گدار همیشه به دنبال بازگشت به اشکال اساسی سینما با استفاده از نماهای شکسته و غیر خطی بود و سعی می کرد از دیدگاه جدید حقایق اجتماعی را به نمایش بگذارد. وی فیلم های این دوره ، روابط قدرت و فساد سیاسی و اجتماعی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و منعکس کننده جستجوی آزادی جهان بود.
برای بررسی معنویت و بحران داخلی انسانها (ده سال بعد)
در دهه 1980 و بعداً گدار بر پروژه هایی با مفاهیم معنوی تر و مذهبی بیشتر متمرکز شد. در این دوره ، او به ویژه بحران های داخلی هویت و شخصیت های شخصی به دنبال آن بود. فیلم هایی مانند “زندگی” (1) و “افراطی” (1) نشان دهنده دیدگاه گدار در مورد موضوعات فلسفی ، معنوی و وجودی در دنیای مدرن است.
در این آثار ، گدار به بحران های ذهنی و مذهبی انسان علاقه مند است و از طریق شخصیت ها و داستان های خود ، او سؤالات فلسفی بزرگی مانند اعتقاد ، گناه و نجات را ایجاد کرد. در این مدت ، او به استفاده از زبان سینمایی مدرن و ساختارهای پیچیده ترکیبی با فیلم های خود ادامه داد.
بازگشت به داستان ها و تحولات اجتماعی در تکنیک های سینما (ده سال و بعد)
در دهه 1980 ، گدار مشکلات اجتماعی را در فیلم هایی مانند “دنیای کوچک” (2) و “این فقط یک فیلم” مورد بحث قرار داد (2). در این آثار ، گدار سعی کرد داستانهای زندگی پیچیده ای را در دنیای مدرن بیان کند که در آن از تکنیک ها و داستان پردازی سینمایی به روشی غیرخطی و تجربی استفاده می شود.
در این دوره ، گدار به تجزیه و تحلیل تحولات فرهنگی و اجتماعی ادامه داد ، اما بر اهمیت زمان ، تاریخ و تحولات اجتماعی متمرکز بود. استفاده از تکنیک های جدید در سینما و استفاده از قالب های مختلف روایی در این فیلم ها نشان دهنده علاقه گدار به جستجوی راه های جدید برای بیان مشکلات اجتماعی و فلسفی است.
اندیشه ژان لوک گدار ، یکی از بنیانگذاران موج جدید سینمای فرانسه ، همیشه در طول حرفه خود تحت تأثیر تحولات اجتماعی ، فلسفی و سیاسی قرار گرفته است. سینمای گدار بسیار تحت تأثیر تحولات سیاسی و فرهنگی زمان خود قرار داشت و این تأثیرات به وضوح در آثار وی دیده می شود.
سینما
گدار همواره سینما را ابزاری برای بیان و انتقاد از مسائل اجتماعی و سیاسی دیده است. این امر در دهه 1980 و 1980 تحت تأثیر اوضاع سیاسی فرانسه و جهان بود. وی در فیلم های خود موضوعاتی مانند آزادی ، مقاومت و انقلاب را مطرح کرد. در فیلمی مانند “عمل شجاع” (1) ، با وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه به طور انتقادی مورد بحث قرار می گیرد. گدار ، به ویژه در دوره انقلابی فرانسه ، مطمئناً به تحولات اجتماعی و سیاسی اهمیت می داد و کار او بازتابی از دیدگاه ضد سیستم و سرمایه داری بود.
به بحران هویت و فردیت توجه کنید
یکی دیگر از مشکلات اصلی نسب گدار ، توجه به هویت و بحران های فردی است. در بیشتر فیلم های او ، شخصیت ها در دنیای مدرن و پیچیده به دنبال معنا و هویت هستند. در این فیلم ها ، مردم در تضادهای داخلی و بحران هویت هستند و گدار با استفاده از زبان سینما این مشکلات را تجزیه و تحلیل کرده است. او همواره روابط پیچیده انسانی ، هویت های فردی و فرهنگی و درک بهتر از دنیای مدرن را مورد بررسی قرار داده است.
فلسفه و وجود
گدار تحت تأثیر فلسفه های معاصر مانند بسیاری از نویسندگان موج جدید و فیلمسازان ، به ویژه عقاید ژان پل سارتر قرار گرفت. فیلم ها معمولاً موضوعات وجودی و فلسفی هستند و “افرادی که مردم را انجام می دهند؟” و “چه چیزی مردم را آزاد می کند؟” آنها رشد کردند. او گودارد ، مفاهیم فلسفی و وجودی را در فیلم هایی مانند “آخرین تئاتر” و “فلسفه در فیلم” (1) مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و از سینما به عنوان ابزاری برای ارائه سؤالات بزرگ انسانی به دستور کار استفاده کرد.
دین و معنویت
یکی دیگر از محورهای مهم در آثار گدار ، بررسی مفاهیم مذهبی و معنوی است. وی در بیشتر فیلم های خود مشکلاتی مانند ایمان ، نجات و تضادهای مذهبی را به روشی پیچیده و فلسفی مطرح کرد. در فیلم هایی مانند “زندگی مسیح” (1) و “جستجو در دین” (1) ، گدار در مورد رابطه انسان و دین تحقیق کرد و در مورد پیچیدگی معنوی شخصیت ها صحبت کرد. این فیلم ها به طور کلی برای پیشرفته و فلسفی و به ویژه انتخاب های اخلاقی در برابر سرنوشت و اعتقاد طراحی شده اند.
برای آزادی و مبارزه با ظلم و ستم جستجو کنید
به خصوص در فیلم های ساخته شده در طول موج جدید ، گدار به دنبال آزادی بود و از ساختارهای قدرت ، آزار و اذیت و تسلط انتقاد کرد. به ویژه در سیاست های اجتماعی و دولت های اقتدارگرا ، به ویژه در یک نگاه انتقادی ، وی به سینما به عنوان ابزاری برای دفاع از آزادی و حقوق فردی حمله کرد. در فیلم هایی مانند “سایه های سفید” و “اعتراض” (2) ، گدار فشار اجتماعی و استرس را تجزیه و تحلیل می کند و از دیدگاه های معترضین در مورد سیستم های قدرت استفاده می کند.
زبان سینما به عنوان راهی برای بیان حقیقت
گدار به شدت به زبان سینما اعتقاد داشت و سینما را ابزاری برای بیان واقعیت پنهان در جامعه می دید. وی معتقد بود كه سینما می تواند به طور مؤثر حقایق اجتماعی و سیاسی را توضیح دهد و به عنوان ابزاری برای ایجاد آگاهی اجتماعی عمل كند. گدار همیشه سعی کرده است از تکنیک های نوآورانه و گاه چالش برانگیز استفاده کند تا به بینندگان این فرصت را بدهد که در مورد حقایق اجتماعی فکر کنند و فکر کنند.
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین