برای جلوگیری از درگیری طولانی مدت، جگوارها به کایمن ها در کنار آب یا رودخانه کمین می کنند و به جمجمه یا گردن آنها ضربه می زنند.
این تصویر باشکوه بار دیگر قدرت جگوار قدرتمند، پادشاه جنگل های آمریکای جنوبی را به نمایش می گذارد.
به گفته انتخابتو، این شکار خیره کننده یک راز ذاتی نیست بلکه نتیجه رفتار آموخته شده است. جگوارها این مهارت را با مشاهده مادران خود و تمرین با توله های خود یاد می گیرند و ابتدا با کایمن های کوچکتر شکار را آغاز می کنند.
در منطقه پانتانال که کایمان ها فراوان هستند، این روش شکار نسل به نسل منتقل شده است.
برای جلوگیری از درگیری طولانی مدت، جگوارها به کایمن ها در کنار آب یا رودخانه کمین می کنند و به جمجمه یا گردن آنها ضربه می زنند. گمان می رود که این توانایی در جگوارها پس از ناپدید شدن پستانداران بزرگ در این منطقه در سال های دور قوی تر شد و آنها را به شکار این خزندگان چابک سوق داد.
نیروی گاز گرفتن جگوار که به 2000 پوند در هر اینچ مربع می رسد، بر پایه جمجمه قوی و ماهیچه های فک بسیار قوی است. به حدی که دندان های تیز 5 سانتی متری آن می تواند جمجمه سخت گلایدر را به دو نیم کند. با استفاده از تکنیک بایت برش، جگوار دندان های بالایی خود را در سر طعمه فرو می برد تا به مغز یا ستون فقرات برسد و در عین حال دندان های پایین استخوان را می شکنند. اگر این حمله به درستی اجرا شود، کایمن در عرض چند ثانیه روی زمین مینشیند و قبل از شروع مرحله دوم، جشن شکارچی، به هرگونه درگیری پایان میدهد.