صبح بخیر ، آقای قلانی!

تیم ملی فوتبال ایران در آخرین مسابقه مسابقات مقدماتی جام جهانی میزبان کره شمالی بود که موفق شد سه گل به ثمر برساند و آن را به عنوان یک رهبر به پایان برساند. ایران که قبلاً جام جهانی را رقم زد ، دو بازی تشریفاتی با یک روز و روز متفاوت در فیفا برگزار کرد. یک بازی بحث برانگیز مقابل قطر و نمایش دیگری در برابر کره شمالی. البته بزرگترین تفاوت این دو بازی تیم ملی بود که از چند جوان استفاده می کرد که چند جوان را ساختند که تیم ملی را در تیم ملی متفاوت کردند.

میانگین سن تیم ملی کاهش یافته است

بر خلاف قلعه قطر ، قلعه چندین تغییر اساسی در مسابقه ایجاد کرد. مهمترین آنها انتقال آلیرزا بیرانوند و شوجا خلیل زاده ، تقصیر اصلی تیم ملی در جنگ قطر بود. البته علاوه بر سایر خطوط ، قلعه به استفاده از بازیکنان جوان کوچک رفت. مهدی هاشمناجاد و امیر محمد رازاقنیا ، که برای اولین بار به این فرصت فرصت دادند پیراهن تیم ملی را بپوشند ، به تیم اصلی رسیدند. از طرف دیگر ، مهدی محبی نیز دومین مسابقه ملی خود را برگزار کرد. علاوه بر این بازیکنان ، آریا یوفی از همان ابتدا وارد منطقه شد تا میانگین سنی تیم ملی را در مقایسه با دو بازی قبلی برای حدود 30 سال کاهش دهد و به 27 سال رسید. البته شرایط این دو بازیکن خوب پیش نرفت و در وسط نیمه اول تغییر کرد ، اما بعد از رسیدن دو بازیکن جوان دیگر ، ریتم پیروزی دیگری را به ثبت رساند و ریتم را حفظ کرد تا به مرحله مقدماتی جام جهانی پایان یابد.

صبح بخیر خلیج قلان

درست است که تیم ملی در همان مسابقه با کره است و مزیت 3-0 بیش از حد سؤالات و شکاف های تاکتیکی باقی مانده است و نمی تواند قبل از حریف خود یک گل به ثمر برساند ، اما مهمترین چیز برای درس امیر قلانی نیست. او نشان داد که از ترسیدن آن به جوانان می ترسد. قلانی فکر می کرد اگر از این بازیکنان استفاده کند و تیمش برنده نشود. این یک شکست بحث برانگیز در مسابقه قطر بود ، اما ایران با تعداد زیادی از بازیکنان Doshan و کره شمالی که از جوانی کمی عبور کردند ، این مسابقه را به دست آورد. این بازتاب روشنی از اشتباهات قلعه و ترس از جوانان بود که بهانه های مختلفی را نادیده گرفتند.