عباس عبدی در روزنامه Etemad نوشت: “من فکر می کنم مسئله فساد فراتر از افراد انحطاط است. بسیاری از اختلالات ، من نمی خواهم علل و جزئیات این رویکرد را تکرار کنم. آیا شما گفتید که نمی توانید فکر کنید که می توانید چند ماه پیش علیه آقای بابک زانجانی زخمی شوید؟
سپس حامی باباک زنجانی او را به یک گفتگوی دوستانه دعوت کرد و همین موضوع را به او گفت ، بنابراین انتظار می رفت که در هر موضوع در گذشته بسیار دشوار باشد ، اما او برای مشکلات اقتصادی بی پایان باز خواهد بود ، اما او بیشتر به همان پاشنه اقتصاد نگاه می کرد.
کسانی که به عرصه عمومی بازگشتند ، آموزش لازم را در مورد نحوه صحبت و چه کاری انجام ندادند. این امر از بسیاری از نمایشنامه های سرمایه داری ایران که به خلاقیت و تولید سرمایه داری تبدیل شده اند ، جلوگیری می کند ، زیرا اوضاع در ایران به اعدام محکوم خواهد شد ، چنین افرادی مورد اصابت قرار می گیرند.
فرماندار بانک مرکزی چگونه و با چه پشتیبانی کشور را تهدید و نقض می کند؟ اگرچه این خبر استدلال می کند که وی ادعا می کند ده ها میلیارد دلار در رامسار است ، پولی که وی برای محافظت از آنها در جیب خود بود ، پولی که در جیب او بود بیت کوین شده است که صدها بار قیمت آن بوده است ، اما مشکل این است که بانک مرکزی ظاهراً از آن انتقاد می کند. چرا شخصی از مجازات اعدام بیرون می آید و به جایی می رسد که خود را به چنین وضعیت اجتماعی نشان می دهد؟
آیا این مورد برای سایر محکومین قضایی است؟ چرا اضافه کردن قیمت ارز به بازار ممنوع است ، اما یک نفر با چنین گذشته هایی همراه است و قیمت ارز 4000 دلار را پیش بینی می کند؟ پیروی از محدودیت بین مصونیت قانونی و جنایی در ایران دشوار نیست. آیا دادستان محترم تهران به این همه علاقه مند است؟ آیا هواداران بیش از حد موجود که پنج سال پیش شکایت کرده اند ، نمی توانند پرونده را ببینند؟
اکنون من در مورد آنها فکر نمی کنم و با یک سوال مهم دیگر سر و کار ندارم. اگر این مبلغ برای مبلغی که نمی دانیم خیلی کوتاه بود ، چرا نباید به مکان کوتاه دیگری برسیم؟ چرا باید از او حمایت کنید و حتی توجیه کنید که چقدر می تواند به نویسندگان خدمت کند ، ده ها بار ، این ارقام با احترام به سرمایه داران داخلی و بهبود روابط خارجی بدون داشتن چنین عواقب سیاسی بد می توان به دست آورد.
این جنایت باید بسیار سنگین باشد مگر اینکه شخص به اعدام محکوم شود و دولت و قوه قضاییه اشتباه نبوده است ، اما اگر آنها همچنان به اعتبار این حکم اصرار داشته باشند و بیش از پنج سال تحت مجازات اعدام باقی بمانند ، هزینه سیاسی از جیب نیست.
اگر ما برای قدردانی از سرمایه داران و کارآفرینان کمی موقعیتی کسب کنیم ، آنها بدون این انتقال ، ایران را به بهترین مکانی که شایسته آن است ، می رسانند. اگر این تحمل فقط با تعداد کمی از افراد باشد ؛ در روسری ، تصفیه ، تورم ، حقوق ملت فقط به طلبکار اعتبار می یابد و شاخ و شانه نخواهد بود ، اما به نفع دو آتش سوزی شما خواهد بود. ناراحت کننده است که بیشتر سیاست های موجود مشابه هستند و از این قاعده مستثنی نیست.