۱. زندگی دریایی؛ زیست شناسان اقیانوس منو باز می کنند
زیست شناسان دریایی اغلب با چشیدن گونه های مورد مطالعه، کنجکاوی خود را ارضا می کنند. از سوپ پلانکتون گرفته تا ماهی مرکب خونآشام گرفته تا کرمهای لولههای اقیانوسی، همه آنها توسط محققان آزمایش شدهاند. حتی دانشمندان ساحلی نیز از چشیدن تخمهای خارپشت دریایی تردیدی نداشتند!
۲. چارلز داروین؛ فیلسوفی که از حیات وحش لذت می برد
در دهه 1800، خوردن گونه های جدید بخشی از فرآیند شناسایی بود. چارلز داروین او مشهورترین دانشمند در این زمینه است. او تقریباً هر حیوانی را که با آن برخورد می کرد، چشید. از جغد قهوه ای و آرمادیلو گرفته تا لاک پشت های غول پیکر جزایر گالاپاگوس.
۳. ویلیام باکلند؛ مردی که دل شاه را خورد!
ویلیام باکلند زمین شناس و دیرینه شناس مشهور فراتر از داروین رفت. گفته می شود که او ادعا کرده است که طعم موجودات زیادی از موش و موش گرفته تا حشرات را چشیده است. عجیب ترین شایعه در مورد او این بود که پادشاه لویی چهاردهم. چشیدن بقایای مومیایی شده قلب لویی!
۴. حشرات؛ پروتئین های علمی برای آینده
خوردن حشرات در بسیاری از فرهنگ ها طبیعی است، اما حشره شناسان به دلایل علمی این کار را انجام می دهند. بسیاری از گونههای غیرغذایی، مانند کرم گوش ذرت، بهعنوان وسیلهای برای دوربینها استفاده میکنند تا دانشآموزان و خبرنگاران را در مورد فواید پروتئین حشرات متقاعد کنند.
۵. استیک یخ زده با بوی عصر یخبندان!
در یک آزمایش تایید شده در دانشگاه آلاسکا، دیرینه شناس، دیل گاتری، از گوشت گردن گاومیش کوهان دار 36000 ساله ای به نام Blue Babe که در یخ یافت شد، خورش درست کرد. وی بیان کرد که طعم آن قوی بوده و با بوی تند دوران پلیستوسن همراه بوده است.
۶. یخ قدیمی؛ طعم هوای گذشته را می نوشم
محققان قطب شمال و قطب جنوب گاهی اوقات از ذوب یخ های باستانی برای تامین آب آشامیدنی استفاده می کنند. اما علاوه بر رفع تشنگی، نمونه برداری از ده ها هزار سال یخ همچنین به دانشمندان اجازه می دهد تا واقعاً طعم شرایط آب و هوایی زمین هزاران سال پیش را بچشند.
۷. شورترین آب جهان؛ کپسول زمانی 2.6 میلیارد ساله
باربارا شروود لولار در اعماق معدنی در کانادا آب را با قدمت 2.6 میلیارد سال کشف کرد. این آب برخلاف یخ خالص بسیار شور، تلخ و چسبناک بود. چشیدن این آب به دانشمندان کمک کرد تا پتانسیل حیات در محیط های ایزوله را بررسی کنند.
۸. نوشیدن باکتری برای جایزه نوبل
بری مارشال، دانشمند استرالیایی، محتویات ظرف کشت میکروبی را نوشید تا ثابت کند که باکتری هلیکوباکتر پیلوری باعث ایجاد زخم معده می شود. او با این ریسک بزرگ خود را بیمار کرد تا ثابت کند که درمان زخم معده آنتی بیوتیک است نه مسکن! او در سال 2005 به خاطر این کشف برنده جایزه نوبل شد.
۹. تشخیص بیماری از طریق ادرار!
پزشکان باستان چاره ای جز استفاده از حواس خود نداشتند. تشخیص دهید دیابتدکتر باید ادرار بیمار را می چشید. ادرار شیرین دفع قند را نشان داد. کشفی تلخ و شیرین که در نهایت منجر به شناسایی و اختراع دیابت شد انسولین اتفاق افتاد
فداکاری برای دانش
این 9 مورد نشان می دهد که علم همیشه از طریق کتاب نمی گذرد. گاهی دانشمندان برای کشف حقیقت باید ذائقه و حتی سلامتی خود را به چالش بکشند.
آیا می دانید
چشیدن مواد در آزمایشگاه تا اوایل قرن بیستم روش استاندارد برای شناسایی شیمیایی بود! اما امروزه به دلیل خطرات بالای مواد سمی، این کار با پروتکل های ایمنی بسیار سختگیرانه و تنها در موارد خاص (مانند باستان شناسی تغذیه) انجام می شود.
اگر دانشمند بودید، آماده بودید که خود را در تاریخ علم ثبت کنید باکتری ناشناخته را امتحان می کنید؟ نظرات خود را در پایین این صفحه با ما در میان بگذارید.
سوالات متداول
1. چرا پزشکان در گذشته طعم ادرار بیماران را می چشیدند؟ در زمان های قدیم و قبل از اختراع وسایل آزمایشگاهی، چشیدن ادرار یکی از راه های اصلی تشخیص دیابت بود. پزشکان با احساس طعم شیرین در ادرار متوجه دفع قند و دیابت شدند.
2. کدام دانشمند برای اثبات فرضیه خود باکتری نوشیده است؟ بری مارشال، دانشمند استرالیایی، ظرف حاوی این باکتری را نوشید تا ثابت کند که باکتری هلیکوباکتر پیلوری عامل اصلی زخم معده است. او برای این کار برنده جایزه نوبل پزشکی شد.
3. آیا گوشت حیوانات ماقبل تاریخ واقعا خوراکی است؟ بله، نمونه های مستندی وجود دارد، مانند دیل گاتری که از گوشت گاومیش منجمد 36000 ساله استفاده کرده است. اگرچه گوشت به دلیل انجماد طولانی مدت بسیار سفت و بدبو می شود، اما بافت آن بسیار سالم باقی می ماند.
منبع: عصر ایران