به گزارش خبرگزاری انتخابتو، سینمای ایران در فصل بهار تاکنون از وضعیت خوبی در گیشه برخوردار بوده است، هرچند برخی از فیلم ها همچنان در جذب مخاطب ضعیف هستند، اما سالن های سینما نیز به لطف اکران فیلم های کمدی از رونق تاریخی برخوردار بوده اند. مستی عشق ساختارشکنی کرد و توانست مخاطبان خوبی را به سینماها دعوت کند، اما سال گذشته گفته شد که فیلم های کمدی باید کنترل شده تری در سینما اکران شوند و به این ترتیب جا برای فیلم های مختلف باز شود. اگرچه سینمای ایران چندان قوی نیست. تولیدات در زمینه فیلم های اجتماعی، کمدی های کم و پوچ پیروز نخواهد شد.
به گزارش اعتماد، این موضوع را با همایون اسعدیان، نویسنده، کارگردان، فیلمساز و دبیر شورای صنفی نمایش‌ها در میان گذاشتیم و از او پرسیدیم که سهم سینمای اجتماعی در میان فیلم‌های این روزهای اکران در کجاست؟ پاسخ تهیه کننده به سوال ما موضوع مهمی را پوشش داد. کارگردان های معروف هیچ مجوز تولید نمی دهند.
حواشی این گفتگو را بخوانید:
امسال برخلاف سال گذشته، آزادی اکران فیلم ها را لغو کردیم و فیلم ها با محدودیت های نظارتی اکران شدند، سال گذشته مجبور شدیم زمان اکران فیلم ها را برای بازسازی محوطه سینما تمدید کنیم، بنابراین فسیل اکران شد. یک سال است اما امسال دیگر نمی‌توانیم فیلمی را اکران کنیم. بیایید یک سال دوره غربالگری به آن بدهیم. برآورد ما این است که از ابتدای سال تا پایان خرداد نزدیک به 15 فیلم اکران شود و با توجه به استقبال خوب مخاطبان از فیلم ها، پیش بینی می کنیم کل درآمد گیشه فیلم ها به 400 میلیارد تومان برسد. تا پایان سال. در ماه ژوئن، فروش بیش از سال گذشته افزایش خواهد یافت. در حالی که فیلم های «بدیش» و «عشق مست» امسال افتتاحیه طوفانی داشتند، فیلم های «تمساح خونی» و «سال گربه» نیز فروش خوبی داشتند. احساس من این است که اکران سنگینی نداریم و حتی در مقایسه با تولید، فیلم زیادی اکران نمی کنیم. بنابراین تصمیم داریم هر فصل 15 فیلم منتشر کنیم که معادل 60 فیلم است. سال گذشته 55 فیلم اکران شد، امسال 60 فیلم اکران می شود. به نظر من میزان تولید فیلم ما بسیار بیشتر از اکران است.
فیلم های مختلفی از ابتدای سال اکران داشته ایم که می توان به بیدان با مضمون اجتماعی، فیلم شیرین آپارتچی با موضوع سینما، فیلم تاریخی مست عشق و آسمان غرب اشاره کرد. یک فیلم جنگی است. بحثی هم وجود دارد و آن این است که وقتی یک فیلم کمدی ساخته می شود نمی توانیم جلوی اکران آن را بگیریم. حتی یک فیلم کمدی که قرار بود برای عید فطر اکران شود را متوقف کردیم و تگزاس را با کمی تاخیر اکران کردیم در آیین نامه جدید اکران که به زودی اعلام می شود، به صراحت آمده است که دو فیلم کمدی بیشتر نخواهد بود منتشر شد. هر دوره پخش من خیلی دوست دارم تعداد سینماها در ایران زیاد شود و فیلم ها در اکران بزرگ محبوب شوند.
من در مورد کیفیت فیلم نظری نمی دهم زیرا این به عهده منتقدان است، اما در این بین فکر می کنم فیلم مست عشق فضای جدیدی را به مخاطب ارائه می دهد و تبلیغ خوبی برای فیلم خواهد بود.ضمن اینکه بازیگران این فیلم نیز در تاثیرگذاری بر مخاطب بی تاثیر نیستند. مجموع این عوامل باعث موفقیت ماست عشق در نمایش عمومی می شود. همانطور که می دانید اکثر فیلم های سینمای ایران فضایی یکنواخت و خسته کننده دارند و با توجه به هزینه های بالای تولید، اولین انتخابی که در مورد لوکیشن و ژانر فیلمبرداری به ذهن سینماگران ما می رسد، فیلم های آپارتمانی است. ساخت چنین فیلم هایی برای فیلمسازان ارزانتر است، بنابراین جغرافیای کار محدود و تکراری می شود شما را به لوکیشن فیلم اژدها وارد می کند که متفاوت و جدید است، به نظرم مهم است. بخشی از موفقیت فیلم ها در اکران عمومی، فضای بصری تازه ای است که آنها به مخاطب ارائه می دهند. به همین دلیل است که فیلمی مانند مست عشق در اکران عمومی موفق است.
ما محصولی به نام فیلم داریم که باید آن را تبلیغ کنیم تا به مخاطب معرفی شود. به عبارت دیگر، محصول پرداختی برای رسیدن به مخاطب نیاز به تبلیغ دارد، بنابراین ممیزی صداوسیما که در صورت همکاری کوچکترین همکاری نمی کند، قابل تحمل و غیرقابل قبول نیست. همه. از طرفی بیلبوردهای سطح شهر یا خیلی گران هستند یا خیلی کارآمد نیستند، بنابراین به نظر شما تولیدکنندگان برای عرضه محصولاتشان به بازار چه باید بکنند؟ به راحتی می توانم بگویم فیلم مست عشق اگر در ماهواره تبلیغ نمی شد 5 میلیارد فروش نداشت. وقتی صداوسیما ما همکاری نمی کند و مخاطب ندارد، تهیه کننده مجبور می شود برای تبلیغ محصول خود به شبکه ای متوسل شود که بیننده زیاد دارد. به شما قول می‌دهم، اگر از امروز جلوی تبلیغ فیلم‌ها را بگیریم، فروش فیلم‌ها به یک سوم میزان فعلی می‌رسد. دیگر فقط سینما نیست، محصولات دیگر نیز برای تبلیغ محصولات خود به جم و دیگر شبکه های ماهواره ای متوسل شده اند. در این مورد می‌دانم که وزارت آموزش و پرورش برای جلوگیری از تبلیغات ماهواره‌ای فیلم‌ها تحت فشار است، اما خوشبختانه با سینماگران تلاش می‌کنند تا جلوی این موضوع گرفته نشود.
اگر تبلیغات فیلم های ماهواره ای امشب متوقف شود، فروش فیلم کاهش می یابد. به نظر شما اگر فسیل در ماهواره تبلیغ نمی کرد به همین میزان فروش داشت؟
به نظر من فسیل اگر در ماهواره تبلیغ نمی کرد یک سوم این فروش را به دست نمی آورد.
کاهش سهم سینمای اجتماعی در سینمای ایران نکات مهم دیگری از سانسور تا افزایش هزینه های تولید را نیز در بر می گیرد. نکته مهم دیگر این است که ما فیلمسازان هم مقصریم. ما از جامعه امروز عقب هستیم، سرعت تحولات در یکی دو سال اخیر به قدری تند بوده که انگار جامعه امروز و مطالباتش را نمی شناسیم، چه چیزی برایمان باقی مانده است؟
کارگردانان مشهور به هیچ وجه مجوز تولید ارائه نمی کنند. من تعجب می کنم که چرا کارگردانان سرشناس ما تقاضای فیلم سازی ندارند؟
من فکر می کنم کمی آن را آورده ایم، حداقل باید کمی صبورتر و آرامتر باشیم تا سازگار شویم، این جامعه جامعه دو سال اخیر نیست، از هر نظر تغییر کرده است. من این را نمی گویم؛ جامعه شناسان و تحلیلگران در این مورد نظر دارند، لااقل در مورد خودم می گویم که هنوز با جامعه امروز سازگار نشده ام و می دانم جوانان ما به چه غذایی نیاز دارند و برای اینکه عقب نمانم، آنچه را که مردم در آن زندگی می کنند می سنجم. بوقلمون بخور آنچه جامعه ما با این سرعت توسعه و تغییر می خواهد بسیار مهم است.
من تبلیغ فیلم در ماهواره را تایید نمی کنم، اما می گویم باید فکری به حال آن کنیم.
در دوره‌ای که میزان تماشای رادیو و تلویزیون روز به روز کاهش می‌یابد و مخاطبان شبکه‌های ماهواره‌ای در حال افزایش هستند، واضح است که سازنده باید علایق خود را در نظر بگیرد و محصول خود را در جایی که مخاطبان بیشتری دارد تبلیغ کند. مهمتر از همه این بود که تلویزیون با رویکردی که در پیش گرفته بود به صراحت اعلام کرد که در سال های گذشته علاقه ای به برقراری ارتباط با سینما ندارد و از تعطیلی سینماها خوشحال است. این را به دلیلی می گویم. دو سال پیش از وزارت ارشاد صدا و سیما تاییدیه ای دریافت کردم که یک فیلم باید 100 میلیارد تومان در تلویزیون تبلیغ شود. ناراحتی من از این بود که صدا و سیما حداقل باید این سند را رعایت می کردند، آن را رعایت نکردند و فقط به 6 زیرنویس اکتفا کردند.
رویکرد تلویزیون به سینما خصمانه است، بنابراین تماشاگران داخلی سینما مجبورند به ماهواره پناه ببرند. از جایی که؟
زیرا هزینه تولید فیلم باید بازپرداخت شود. این واقعاً یک وضعیت بسیار غم انگیز و تاسف بار است. سال‌ها پیش سینمای ترکیه صد قدم از ما عقب بود، فیلم‌های ما را کپی می‌کردند و از تلویزیون پخش می‌کردند، اما امروز تبدیل به مرکز تولید فیلم و سریال شده‌اند که محصولات خود را به دنیا عرضه می‌کنند. همین سال گذشته 20 میلیارد دلار سریال تلویزیونی را به شبکه های خارجی فروختند. الان هر روز رفت و آمد می کنیم، فلات هم نداریم. خدا رحمت کند علی حاتمی را که اگر شهرک غزالی را نمی ساخت، معلوم نبود که امروز این شهرک را داریم، اینها واقعیت های تلخی است که باید پذیرفت.
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین