اگرچه نهادهای غیرنظامی پتانسیل بالایی برای هر جامعه ای هستند ، در کشور ما ، در کشور ما ، اغلب مظنون است و دیدگاه امنیتی دارد. بحث دستیار اجتماعی رئیس جمهور را بخوانید.
* آقای ربی! امروز روز سازمان های اجتماعی و مشارکت است. اهمیت امروز در ایران چیست؟
برای جامعه ایران امروز ، هم موضوعات سازمانها و هم مشارکت اجتماعی در این دوره تاریخی در تمایلات امروز بسیار مهم و مؤثر است.
هیچ جامعه ای بدون واسطه های اجتماعی پایدار و پایدار نخواهد بود. نشاط و پویایی هر جامعه به فراوانی و تنوع سازمان های اجتماعی بستگی دارد. از اتحادیه های کارگری و اتحادیه ها گرفته تا سازمانهای کار و کارفرمایان ، اتحادیه های کارگری ، خیریه ها و سایر نهادهای غیرنظامی ، خواه از نهادهای خواستار یا افراد در زمینه خدمات انسانی و اجتماعی.
ظرفیت های مدنی ، فرهنگی و تمدن ایران دارای سابقه طولانی در تجربه سازمان های غیر دولتی است. در اشکال مختلف ، فعالیتهای خوب و غیرنظامی همواره بخشی از زندگی اجتماعی ایران بوده است. در عصر مدرن ، سازمان های مردم نهاد با قالب ها و عملکردهای مختلف در ایران فعالیت می کنند. بدون شک ، یکی از پویایی های کشور گسترش نهادهای غیرنظامی و اجرای جنبش اجتماعی در قلب این نهادها است. بنابراین ، امروز ما به سیاست هایی با تمرکز بر گسترش نهادهای غیرنظامی نیاز داریم.
سیاست ها مشمول نهادهای غیرنظامی بوده اند ، نه تقویت کننده
* سیاست هایی که مؤسسات مدنی را گسترش می دهد ، چگونه ارزیابی می کنید؟
ما سیاست های مناسبی برای گسترش نهادهای غیرنظامی نداشتیم و در این زمینه ، جامعه و خود مردم به سمت شکل گیری سازمان ها حرکت کردند. ما برای کنترل مؤسسات مدنی نوعی زیرپایی را دنبال کرده ایم.
ما به جای داشتن سیاستی برای تقویت و گسترش نهادهای غیرنظامی ، ما به سمت سیاست های کنترل جامعه حرکت می کنیم زیرا یک نیاز وجود دارد و جامعه به سازمان می رود.
البته در سال 2 ، آیین نامه ، امنیت و کنترل سازمان های غیر دولتی سعی در تغییر دیدگاه چشم انداز داشت ، اما متأسفانه در دوره های مختلف تاریخی دولت ها ، ما شاهد نوعی عقب مانده علیه سازمان های مدنی بوده ایم.
یک دیدگاه امنیتی به سازمان ها ،
* راه حل را از کجا می دانید؟
من فکر می کنم که اولین رویداد مهم در این زمینه تغییر در رویکرد امنیتی به ظرفیت است.
هنگامی که ما در مورد سازمان در جامعه صحبت کردیم ، من یاد گرفتم که سیاست گذار آسیب های اجتماعی را به یاد آورد یا یک نهاد غیرنظامی را که باید کنترل شود به یاد آورد. هنگامی که سه طرف بازار ناقص است ، ما کمتر از ظرفیت اجتماعی آگاه هستیم که دولت هنگام شکسته شدن طرف های “بازار” و “دولت” می تواند اقدام کند.
هدف جامعه همان نهادهای اجتماعی است. این همان طرف است که باید به آنها کمک و تقویت شود ، اما ما کمتر به عنوان یک ظرفیت به نظر می رسیدیم.
در جنگ 6 روزه هیچ پناهگاه فیزیکی وجود نداشت ، اما سازمان ها به یک پناهگاه اجتماعی تبدیل شدند
در دفاع 6 روزه میهن پرستانه ، جنبه های جدید جنبش خوب جمعی را دیده ایم. به خصوص در شهرهایی که نسبت به رژیم که به اسرائیل حمله کرده اند حساس تر هستند ، مؤسسات مدنی برای تبدیل شدن به پناهگاه و کارگران تلاش کردند. به عبارت دیگر ، اگرچه دفاع ما یک پناهگاه فیزیکی برای مردم فراهم نکرد ، اما سیستم اجتماعی ما یک پناهگاه اجتماعی و محبوب ایجاد کرد.
به همین دلیل همه ما امروز باید چند کار را ادامه دهیم. دولت مسئول تقویت سازمان های مدنی است. رئیس جمهور دستور این کار را داد و حتی کمک های اجتماعی را نیز آغاز کرد. بنابراین ، موضوع سازمانها و تقویت نهادهای غیرنظامی در دستور کار کمیسیون اجتماعی و فرهنگی دولت قرار دارد.
از طرف دیگر ، خود جامعه باید بیش از هر زمان دیگری اعتقاد داشته باشد و این ایده را اعمال کند که راه حل مشکلات ایجاد یک سازمان و حضور در نهادهای غیرنظامی است. نهادهایی که منجر به واسطه های اجتماعی و یک حرکت مثبت می شوند و حتی هم افزایی بین جامعه و دولت را سامان می دهند.
* و مشارکت های اجتماعی …
در مورد مشارکتهای اجتماعی ، من معتقدم که این مشارکت ها انواع مختلفی دارند. معمولاً ، ضمن خلاصه کردن مشارکت اجتماعی در پول ، کمک مالی و مالی ، هر شخص می تواند به شخص دیگری اعتماد داشته باشد. تعاونی اجتماعی ، مددکار اجتماعی یا دستیار اجتماعی. حتی لبخندی در جامعه یا گرفتن دست شخصی که می خواهد از خیابان در حوزه مشارکت اجتماعی عبور کند.
توسعه اجتماعی قبل از توسعه سیاسی و اقتصادی
توسعه سیاسی یک بحث نظری در مورد اینکه آیا توسعه اقتصادی وجود دارد یا برعکس. من معتقدم که توسعه اجتماعی توسعه سیاسی و اقتصادی است بدون اینکه ضرورت هر دو را رد کند. اگر جامعه جامعه مناسب ، منافع جمعی و منافع جمعی نداشته باشد ، برنامه توسعه نیز شکست خواهد خورد.
بنابراین ، افزایش مشارکتهای اجتماعی یکی از موضوعاتی است که می تواند توسط سیاست گذاری ، نهادهای مدنی و جامعه به دست آورد. جامعه به این ظرفیت برای پویایی اجتماعی و نشاط نیاز دارد. به خصوص هنگامی که سالها زندگی می کند و همیشه با سایه تهدید جنگ به طرق مختلف روبرو است.
در چنین مواردی ، مشارکتهای اجتماعی چندین ویژگی مهم دارند: اول ، آنها می توانند افراد جامعه را توسعه دهند. بنابراین ، شخصی که در فعالیت های اجتماعی شرکت کرده است احساس بهتری دارد. ثانیا ، این مشارکتها می تواند شرایط و شرایط افرادی را که به آنها احتیاج دارند بهبود بخشد. به عبارت دیگر ، یک جامعه زنده و پویا مبتنی بر مشارکت مردم است. جامعه ای که همه ما در فعالیت های اجتماعی نقش موثری داریم.