رویدادهای تحریک‌آمیز سیاسی و اجتماعی سال‌های گذشته منجر به مشکلات جدی در اجرای صحیح جشنواره‌ای مرتبط با حکمرانی شده است که البته معتبرترین جشنواره آسیا محسوب می‌شود. امینی که در پایبندی به آرمان ها تردیدی ندارد. اما اکثر سینماگران به این موضوع اعتماد نکردند و منجر به کاهش آسیب ها نشد. بلکه فضایی توهم‌آمیز ایجاد کرد و زمینه را برای غیبت گسترده فیلم‌ها و فیلمسازان و ایجاد فضای التهاب و تنش فراهم کرد. «محمد خزاعی» با وجود اینکه در دوران دبیری جشنواره، عنصر همدلی و همدلی در بین همه سینماگران بود، با گذشته مثبت خود به عنوان رئیس سازمان سینمایی انتخاب شد و متأسفانه نتوانست با پیروی از تمایلات گمراه کننده برخی مدیران در دولت سیزدهم، چهره و نقش واقعی خود را به عهده بگیرد. در چنین شرایطی انتخاب فردی از میان سینمادوستان که ویژگی های خاص و فردی او همیشه موثر باشد می تواند به اعتبار و هویت جشنواره فیلم فجر کمک کند.
در بحران اجتماعی و سیاسی که یک جامعه در آن قرار دارد، نحوه ارتباط و تعامل با اهالی فرهنگی و هنری با سایر لایه های جامعه بسیار متفاوت است، هنرمند نیز می تواند در ایجاد بحران نقش اساسی داشته باشد، اما نقش مهمی نیز ایفا می کند. نكته مهم اين است كه نمايندگان دولت از فرصت طلايي و ايفاي نقش متفكرانه در نزديك شدن جامعه فرهنگي و هنري نقش دارند. شهسواری و سینمای خانه و ژانرهای دیگر نمونه ای از این جریان هستند. سال‌هاست متولیان سینمای کشور از این منابع داخلی افراد خوب استفاده نمی‌کنند. برعکس با رفتارهای خشن خود بر آتش و جنجال افزودند. به نظر می رسد با وجود همه پیش بینی های منفی که برخی از آنها درست و منطقی است، مانند ایجاد انحصار و باند، تامین منافع شخصی، راه دیگری برای زندگی وجود دارد. زیرا در شرایط کنونی، مصلحت شخصی و فرصت طلبی نیست; بلکه مسئله اعتبار یک جشنواره معتبر سابق است که به دلیل محرومیت از گردهمایی های بین المللی فیلم با حملات متعدد خارج از کشور مواجه شده است. طبیعتاً شهسویری راه سخت و دشواری را در پیش دارد که از یک سو باید پاسخگوی مخالفان و مخالفانی باشد که او را دولتی خطاب می کنند و از سوی دیگر به عنوان یک ایرانی حساس علاقه مند به تبدیل شدن به آن است. رئیس دولت دلیل اتحاد و همدلی همه سینماگران، آرمان گرایان و ملی گرایان ایرانی این است که علیرغم برخی ناراحتی ها، اعتبار و اعتمادی در بین سینماگران دارند، اما همچنان می خواهند برای مردم کشورشان فیلم بسازند و به حیثیت کشور کمک کنند. جشنواره اما راه موفقیت در روشن ساختن جایگاه و عملکرد مدیریتی و تعیین در گفتار و اعتقادات است. در گذشته برخی روش های عملی بهترین راه حل برای معرفی نماز صبح بود. اما اکنون علیه خود عمل می کند، مانند انتخابات بی نتیجه «هیئت انتخاب» یا اکران فیلمی که هنوز در سراسر کشور به بهانه جشن انقلاب نهایی نشده است. ; اما اینکه اکران عمومی دارد و مورد انتقاد برخی رسانه ها قرار می گیرد، باعث می شود که تهیه کننده به جای اهدای تندیس و مبلغی ناچیز، از حضور در جشنواره منصرف شود یا جایزه جشنواره را تغییر دهد. هیئت داوری واحدی که انتخاب هایش قابل پیش بینی است و ده ها راهکار مناسب و مطلوب دیگر که می تواند جشنواره را از بن بست کنونی نجات دهد.
۵۷۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین