فرمان آرا: رسیدگی به پرونده مشکوک مرگ پوراحمد و قتل مهرجویی مطالبه جدی است/ پوراحمد نخواست با پولشویی فیلم بسازد.

پریسا ساسانیان: کیومرث پوراحمد در ۴ آذر ۱۳۲۸ در نجف آباد اصفهان به دنیا آمد. پوراحمد فعالیت خود را به عنوان منتقد از دهه 50 آغاز کرد و مهمترین نقدهای سینمایی خود را در مجله فیلم به جای گذاشت.

از دستیار نادر ابراهیمی تا تهیه کننده فیلم در کانون

پوراحمد کار خود را از سال 1353 با کارگردانی مجموعه تلویزیونی «آتش بدون دود» با همکاری نادر ابراهیمی آغاز کرد. در سال ۱۳۵۵ با مجوز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فیلم کوتاه «هدف» از داستان های بهرام صادقی و سپس فیلم های «زنگ اول» و «زنگ دوم» را جلوی دوربین برد. مرکز و در همان سال برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه از جشنواره بین المللی کودک شد.

این کارگردان فقید سینمای ایران در سال های نزدیک به انقلاب اسلامی ایران، مستند تلویزیونی «خلیج فارس؛ جغرافیای فقر و ثروت» را درباره ثمین باغچه بان با عنوان «وقتی دلش برای عشق زنده است، هرگز نمی سازد». می میرد» و در سال 1358 «آواز خان جایزه بهترین فیلم زنده حرفه ای را از جشنواره کودک ایران برای کارگردانی فیلم دریافت کرد» و دیپلم افتخار از دانشکده هنرهای دراماتیک که اولین ساخته او بود. تاریخچه آن به تاریخ می رسد. به سال 1359 پس از انقلاب که کوتاه است“به ترتیب قد” انجام داد

ورود به سینمای کودک با همکاری عباس کیارستمی

پوراحمد در سال ۱۳۹۵ با کمک عباس کیارستمی «خانه دوست کجاست؟» را ساخت. او موفق شد تجارب ارزنده ای در ساخت فیلم های کودک به دست آورد و بر اساس همین تجربه فیلم «بی بی چلچله» و فیلم «قصه های مجید» نوشته هوشنگ مرادی کرمانی برای کودکان را در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 ساخت. پس از جنگ تحمیلی بر ایران تحمیل شد. ساخت فیلم سینمایی «برادران عجیب»، سریال های معمایی «سرنخ»، «شب یلدا»، «یه گل»، «اتوبوس شب»، «50 قدم آخر»، «کفش های من کجاست؟»، «تیغ و ترمه” و “مورد باز” در ضبط گنجانده شده است ” “. او همچنین زندگی نامه پوراحمد را در کتابی با عنوان «کودکی ناقص» نوشته است.» مرگ هولناک و البته مشکوک او در فروردین 1402 درد بزرگی است که در دل بسیاری از دوستداران سینما، عموم جامعه هنری و مردم باقی مانده است.

ما همچنان در غم مرگ مشکوک کیومرث و قتل داریوش هستیم

بهمن فرمان آرا یکی از کارگردانان مشهور سینمای ایران در گفت و گو با انتخابتو گفت: من کاری به سینما پوراحمد ندارم. چرا که آثار او در تاریخ سینما و در دل مردم جای گرفته است. اما آنچه جامعه سینماگر و البته من را آزار می دهد مرگ مشکوک کیومرث پوراحمد و کشته شدن داریوش مهرجویی همچون زخمی عمیق و بی التیام است. عمق این زخم آنقدر عمیق است که با وجود اینکه سعی می کنیم آن را فراموش کنیم، باز هم رنج می کشیم.

وی ادامه داد: کیومرث برای من دوست خوب و فیلمساز ارزشمندی بود و متاسفم که پرونده مرگ مشکوک او به درستی بررسی و رسیدگی نشد. چرا تکلیف این موارد مشخص نشد؟ این موضوع مهمی است که همچنان مورد تقاضای جامعه سینما و مردم است.

پوراحمد نمی خواست فیلمی با حضور پولشویی های معمولی بسازد

همانطور که قبلا نوشته شد، کیومرث پوراحمد کار خود را به عنوان منتقد در یک مجله سینمایی آغاز کرد و در سال های فعالیت این مجله با سه نویسنده از جمله مسعود محرابی، عباس یاری و هوشنگ گلمکانی در عرصه مطبوعات همکاری داشت. او توانست آثار مهمی را در حوزه نقد از خود به جای بگذارد.

در این باره عباس یاری، روزنامه نگار و سردبیر مجله فیلم و فیلم درباره پوراحمد گفت: با توجه به اطلاعاتی که از کیومرث دارم می دانم که او در کار حرفه ای در زمینه فیلمسازی، تدوین و نقد بسیار جدی است. وقتی مقاله را برای مجله فیلم سفارش می دهیم، او با دقت و زمان مناسبی را صرف نوشتن مقاله می کند. او چیزی را از دست نداد. دیدیم که مجید در پشت صحنه فیلمش مدام سر صحنه حضور داشت و قبل از اجرا چندین بار فیلم را تمرین کرد.

عباس یاری با بیان اینکه کیومرث پوراحمد همیشه دوست داشت فیلم‌هایش را در بخش غیردولتی و با تولید خصوصی بسازد، گفت: فیلم‌های خود را در بخش غیردولتی و با تولید خصوصی بسازند. وی گفت: پوراحمد می خواست در بخش غیردولتی با حداقل هزینه و هزینه فیلم بسازد. در واقع او شرایط تولید در بخش خصوصی را پذیرفت زیرا نمی خواست با پول دولتی یا بعضاً پولشویی افسارگسیخته فیلم بسازد، زیرا به هر حال فیلمسازانی که می خواهند مستقل کار کنند گرفتار جنگ اعصاب می شوند و پوراحمد هم نبود. از این قاعده مستثنی بود، اما او مجبور بود تمام دلسوزانه و اشتیاق خود را برای ساختن فیلمی به کار ببندد. و اگر لطمه ای به کارش وارد شده به خاطر مشکلاتی در ساخت فیلم بوده است. البته ناگفته نماند که او در زمان نمایش فیلم هایش در برج میلاد یا جشنواره های سینمایی از فضای بی ادبانه دنیای رسانه ناراحت بود.

کیومرث قلب بزرگی داشت

این منتقد سرشناس سینمای ایران در ادامه سخنان خود به شخصیت اخلاقی پوراحمد اشاره کرد و گفت: کیومرث قلب بزرگی داشت. وقتی پیشرفت کسی را می دید، تشویقش می کرد یا چیزی می نوشت که تشویقش کند، اما هرگز علیه کسی چیزی نمی نوشت. نظر مردم برایش مهم بود که گاهی در حالت دفاعی می آمد و بهترین چیزها را درباره مردم می نوشت.

عباس یاری خاطرنشان کرد: از دید من او نه تنها فیلمساز بود، بلکه نویسنده ای آگاه و صاحب نظر بود، دوست داشتم مدت بیشتری در سینما و دنیای قصه گویی بماند.

مجید بازیگر: کیومرث پوراحمد پدر معنوی من بود

نسل های اواسط دهه 60 و 70 مهدی باغربیگی بازیگر مجموعه تلویزیونی «قصه های مجید» را به خوبی می شناسند. پسری شجاع با سر بزرگ و آرزوهای کودکی که از داستان های زیرکانه کرمانی متولد شده است. داستانی که توسط کارگردان کیومرث پوراحمد به تصویر کشیده شده است. وی با بیان اینکه کیومرث پوراحمد پدر معنوی من است، گفت: وی گفت: روح آقای پوراحمد و بی بی عزیز شاد و باعث تاسف است که از این کارگردان نامدار در سینمای ایران به اندازه کافی قدردانی نمی شود.

بازیگر «قصه های مجید» گفت: کیومرث پوراحمد روحیه بالایی داشت و با تلاش و عشق فراوان وارد عرصه سینما شد و دوست داشت آموخته های خود را به جوانان علاقه مند به سینما و هنر نویسندگی منتقل کند.

وی ادامه داد: یکی از بزرگ ترین خصوصیات او توجه به این موضوع بود که دوست داشت فیلم های زیادی برای ایران بسازد و همیشه از اینکه به دلیل محدودیت ها نمی تواند با خیال راحت و بدون ترس کاری را که در ذهن دارد انجام دهد گله مند بود. تحمیل شده است. . نگران است و او نیز از این رنج می برد.

او از من خواست که در سینه موبایل درس بخوانم تا برای امتحان آماده شوم.

با بیان اینکه پوراحمد نسبت به افرادی که با او همکاری می کنند احساس مسئولیت دارد. گفت: در زمان فیلمبرداری مدرسه نرفتم و فقط امتحان دادم. خوب به خاطر دارم که برخی از تست ها در زمان تصویربرداری بود و من سر صحنه آمدم و تا جلوی دوربین مطالعه کردم. در همان زمان پدر آقا پوراحمد هم فوت کرده بود و من هم امتحان داشتم. به دلیل وفاداری که به تهیه کننده داشت، برای ادامه تصویربرداری از مسجد خارج شد و در حالی که موبایلش در کشویش بود مستقیم به سمت من آمد و کتابم را گرفت و کل درس را با خودم برد و وقتی دید آماده ام. سوال پرسید. ، به تیراندازی ادامه داد.

وی خاطرنشان کرد: و این مسئولیت بزرگ تنها بر عهده پوراحمد بود. درس خواندنم برایش خیلی مهم بود. وقتی خبر قبولی در دانشگاه را شنید خیلی خوشحال شد و با لهجه اصفهانی گفت که مجید درست خواند. آن را به خاطر بسپار. تکرار نخواهد شد

۲۴۳