کابیانی ازدواج: صادرات دست ساز فرش ایران در سالهای اخیر به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. براساس آمار گمرک ، ارزش صادرات دستمال دست ساز ایران از 5 میلیون دلار به 1.5 میلیون دلار در سال کاهش یافته است. این کاهش نشان دهنده کاهش 5 درصدی صادرات فرش ایران است. علاوه بر این ، سهم فرش ایران از بازار جهانی کاهش یافته است و کشورهای رقیب مانند هند و پاکستان توانستند سهم بازار بیشتری کسب کنند. در سال دوم ، هند 2.9 درصد ، 4.9 درصد ، مصر با 4.9 درصد ، نپال با 4.9 درصد ، پاکستان 4.9 درصد و 4.9 درصد از کل صادرات فرش دست ساز بود.
فرش های ربات بافتی: تهدید اصلی و با کیفیت
بافندگی فرش های ربات بافی به دلیل تولید انبوه و قیمت پایین ، بازارهای داخلی و خارجی را تحت تأثیر قرار داد. این فرش ها فاقد اصالت هنری و کیفیت فرش های ایرانی هستند و به تدریج فرش های معتبر را جایگزین می کنند.
فرش های ایرانی ، که در گذشته با پشم گوسفند ایرانی ، رنگهای طبیعی و طرح های منحصر به فرد بافته شده اند ، اکنون در بسیاری از کشورها به ویژه در پاکستان و هند در حال لمس هستند و به عنوان یک فرش ایرانی در بازار جهانی فروخته می شوند. به گفته حمید کاظمزاده ، محقق و بافنده و بافنده و بافنده و بافنده و فرش بافنده ، فرش ها به دلیل هزینه های پایین تر در سایر کشورها با قیمت های بسیار ارزان تری تولید می شوند و سرانجام تحت نام فرش های ایرانی فروخته می شوند.
وی می گوید: “متأسفانه ، هیچ تفاوتی بین فرش های ایرانی و فرش های هندی و پاکستانی وجود ندارد.” در گذشته ، پشم ایران و رنگهای خصوصی ایرانی شناخته شده بود ، اما اکنون این ویژگی ها به جهان گسترش یافته است و فرش های دست ساز ایرانی از آنچه باید باشد فاصله دارند. “حتی فرش هایی که دیگر گره ندارند ، همان مواد و رنگ های اولیه را لمس می کنند ، و هیچ تفاوتی بین فرش های دست ساز وجود ندارد.”
کاظمزاده خاطرنشان کرد: هزینه فرش در سایر کشورها ، به ویژه در هند و پاکستان بسیار پایین تر از ایران است ، بنابراین تولید کنندگان ایران نمی توانند در بازار جهانی رقابت کنند. “در گذشته ، فرش های دست ساز ایرانی در سراسر جهان جایگاه ویژه ای داشتند و حدود 5 میلیارد دلار فرش در سال صادر می کردند ، اما اکنون به 5 میلیون دلار به 5 میلیون دلار کاهش یافته است.”
محقق فرش با اشاره به از دست دادن بازارهای داخلی و صادراتی ، بر لزوم توجه به بازگشت به صنعت فرش ایران تأکید می کند. “متأسفانه ، تولید کنندگان ایرانی دیگر نمی توانند رقابت کنند و بازار فرش کاملاً ناپدید می شود.”
علاوه بر این ، به کاهش چشمگیر در بافندگی فرش اشاره می کند و می گوید همه بحران ها ، از جمله فقدان مواد اولیه ، عدم پشتیبانی و کمبود صنایع دستی و فرش ، بافندگان فرش را از دو میلیون تن به 6000 تن کاهش می دهد.
نقشه های فرش ایرانی ؛ در دنیای دیجیتال ناپدید شد
شماره بعدی Kazemzadeh ضبط جهانی نقشه های فرش ایران بود. “در گذشته ، نقشه های فرش ایرانی منحصر به فرد بود و هر نقشه متعلق به یک منطقه خاص از ایران بود ، اما امروزه می توان از این نقشه ها استفاده کرد و بین فرش های ایران و سایر کشورها تمایز قائل نیست.”
کاظمزاده تأکید می کند که اگر اوضاع ادامه یابد ، فرش ایران به زودی از بازارهای جهانی و حتی بازار داخلی ناپدید می شود. “اگر ما به این صنعت اهمیتی نداریم و به دنبال راه حل های واقعی برای نجات آن نیستیم ، نه تنها بازار جهانی را از دست خواهیم داد ، بلکه هنری که قرن هاست که در ایران ریشه دارد باید فراموش شود. باید برای بازگشت به فرش ایران اقدام کند.”
هنر فرش یا فقط یک تکنیک؟
Hyas Hosseini ، متخصص و فعال در زمینه صنایع دستی روی فرش های فرش ، اکنون به نمایندگی از فرش های ایرانی به بازار عرضه می شود ، معتقد است که آسیب محدود به مشکلات فنی نیست و همچنین به تغییر جدی در مفهوم هنر اشاره دارد. او می گوید: “حقیقت این است که صنایع دستی ایرانی اکنون آسیب دیده است.” “در گذشته ، وقتی در مورد هنر صحبت می شد ، نه تنها فنی ، بلکه یک محتوای عمیق و فکر در پشت آن بود.”
حسینی ادامه می دهد: “هنر فرش نه تنها به عنوان یک تکنیک ، بلکه یک تجربه انسانی در نظر گرفته می شود. بسیاری از مردم فکر می کنند که هنر فقط یک تکنیک است و اگر اتومبیل ها بتوانند سریعتر و بهتر کار کنند ، نیازی به مدیریت نیست. با این وجود ، هنر فرش از زندگی شخصی و اجتماعی تر از یک الگوی فنی ساده ناشی می شود.
وی همچنین به آخرین آموزش فناوری در دانشگاه ها اشاره می کند و توضیح می دهد: “متأسفانه ، بسیاری از دانشگاه ها روی تکنیک های غیر عمدی و خشک تمرکز می کنند و از زمینه فرهنگی و تاریخی هنر غفلت می کنند.
حسینی به مشکلات هنرمندان توجه می کند: “هنرمندان ایرانی با مشکلات جدی مانند مواد اولیه گران قیمت ، عدم بیمه و پشتیبانی ناکافی روبرو هستند.
سرانجام ، حسینی تأکید می کند که اگر دیدگاه هنر ما فقط به شکل تکنیک های روباتیک تغییر نکند و آن را محدود نکند ، آسیب ادامه خواهد یافت: “ما باید به هنر به عنوان یک تجربه زندگی انسان نگاه کنیم ، تا فرش و صنایع دستی دیگر بتوانند مکان های واقعی را پیدا کنند.”
۲۳۳۲۳۳
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین