کف به تازگی ، فصل دوم تلفن سیاه در سینماها در سراسر جهان آغاز شد.
به گفته انتخابتو ، طبق قوانین دنیای ترسناک ، مرگ گاهی اوقات پایان یک شخصیت بد نیست ، به ویژه هنگامی که ارواح و جهان های ماوراء طبیعی وجود دارد. در فصل دو تلفن سیاه ، آنچه مخاطب دیده است مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد و رویدادهای جدید ایجاد می شوند. علیرغم کاستی های جزئی ، فیلم بسیار جالبی است.
داستان در زمانی گفته می شود که تلفن های پرداخت به سرعت در حال گسترش هستند و همه آنها مورد استفاده قرار می گیرد ، اما در سری “تلفن سیاه” این به وسیله ای تبدیل می شود که می تواند منجر به مرگ یا نجات بسیاری از کودکان شود.
بخش دوم تلفن سیاه در سال 1982 صورت می گیرد ، چند سال پس از آنکه فین قاتل کودکان خردسال را نابود کرد و داستان شکل دیگری می گیرد. او دارای خلق و خوی داغ است که همکلاسی های خود را در مدرسه بیرون می کشد و سعی می کند آنها را با مواد مخدر آرام کند. قاتل یا “Taker” برگشته است ، و زندگی کودکان در معرض خطر است ، به خصوص خواهر کوچک فینی گوئن. او کابوس هایی دارد که کودکان در یک دریاچه یخ زده از هم پاشیده می شوند و با قطع انگشتان خود چیزی را روی یخ می نویسند. گوئن قهرمان می شود که جان فرزندان آینده و گذشته را نجات می دهد.
بیان جدید قصه گویی
فیلم “تلفن سیاه” بسیار ترسناک است ، مخاطبان واقعاً از کابوس های گوئن می ترسند ، نه تنها از ترس های کلیشه ای ، بلکه از تصاویر دلهره آور کودکان قربانیان خشونت. این فیلم تمام الگوهای ژانر ترسناک دهه 1980 را به همراه دارد ، اما نباید آن را به عنوان یک کار تقلید صرف در نظر گرفت ، زیرا فصل دوم تلفن سیاه آن را متفاوت می کند. در حقیقت ، این فیلم را می توان ادای احترام به آثار دهه 1980 دانست. در بعضی از صحنه ها ، جلوه های بصری آنقدر پیکسل شده اند که بازیگران به ارواح ترسناک تبدیل می شوند. این سبک بصری نشان دهنده رویاها و کابوس های گوئن و همچنین آنچه مخاطب در آثار این دهه می بیند.
در عین حال ، فیلم “تلفن سیاه” ساختار فصل اول را تکرار نمی کند. برعکس ، بدون از دست دادن آن ، نخ نازک را به روشی جدید گسترش می دهد. در حالی که قسمت اول محدود به فضاهای محدود بود ، سری دوم “تلفن سیاه” ، داستان را به دشت ها و کوه های یخ زده می برد ، به طوری که تهدیدها افزایش می یابد ، تنش ها به یک بعد جدید منتقل می شوند و حس ناتوانی انسان به طبیعت منتقل می شود.
این فیلم همچنین یک لایه جدید به داستان اضافه می کند و روایتی متفاوت ایجاد می کند ، اما وقتی این ایده می تواند به یک برگ برنده تبدیل شود ، آن را به پایان می رساند و آن را به یک داستان فرمول تبدیل می کند. سرانجام ، بخش دوم “تلفن سیاه” اثری است که تمام جذابیت های ژانر ترسناک ، حتی نقاط ضعف جزئی در داستان را نشان می دهد.