فواید باورنکردنی این سبزی برای قلب

فواید باورنکردنی این سبزی برای قلب

اگرچه قارچ ها از نظر بیولوژیکی در یک دسته جداگانه قرار می گیرند، اما بیشتر در گروه گیاهی طبقه بندی می شوند. آنها همچنین منبع مهمی از مواد مغذی و ترکیبات زیست فعال هستند. مطالعات قبلی نشان داده است که مصرف قارچ بدون افزایش کالری، سدیم یا چربی اشباع شده، بسیاری از ریزمغذی ها را در بدن افزایش می دهد.

به گزارش یسنا به نقل از فاکس نیوز، در این مطالعه کارشناسان 22 آزمایش قبلی روی انسان را برای تعیین تاثیر قارچ بر شاخص های قابل اندازه گیری سلامت مورد بررسی قرار دادند. هدف کارشناسان بررسی نقش احتمالی قارچ در بهبود نشانگرهای متابولیک قلبی و ایمنی از جمله سطوح چربی خون، قند خون، فشار خون، نشانگرهای التهابی و ایمونوگلوبولین E (IgA) بود.

این مطالعه اشاره می‌کند که از آنجایی که بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و سکته مغزی همچنان از علل اصلی مرگ و میر در جهان هستند، کارشناسان می‌خواستند روشن کنند که آیا افزودن قارچ به رژیم غذایی می‌تواند راهی ساده و مبتنی بر غذا برای تقویت سلامت متابولیک باشد یا خیر.

در میان یافته های نسبتاً ثابت، کاهش تری گلیسیرید زمانی بود که افراد بدون هیچ تغییر عمده ای در سبک زندگی، قارچ را به رژیم غذایی خود اضافه کردند. تری گلیسیرید نوعی چربی است که در خون یافت می شود و شکل اصلی ذخیره انرژی در بدن است و وجود آن طبیعی است اما مقادیر زیاد آن خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش می دهد.

برخی از مطالعات همچنین نشان داده‌اند که افزودن قارچ به رژیم غذایی سالم‌تر ممکن است قند خون را بهبود بخشد.

چند مطالعه روی فشار خون بهبود جزئی را نشان داد، اما نتایج کلی متفاوت بود.

برای شاخص هایی مانند کلسترول، اکثر مطالعات هیچ اثر قابل توجهی را نشان ندادند. این نشان می دهد که قارچ ها به تنهایی احتمالاً تأثیر قابل توجهی روی این شاخص ها ندارند.

چندین مطالعه افزایش ایمونوگلوبولین E (IgA) را در بزاق گزارش کرده اند. این شاخصی است که ممکن است نشان دهنده تقویت سیستم ایمنی باشد، اما این مطالعه تاکید می کند که برای اثبات این موضوع به مطالعات بیشتری نیاز است.

در متن این تحقیق آمده است که شواهدی مبنی بر اثرات نامطلوب مصرف قارچ در بین شاخص های مورد بررسی وجود ندارد. با این حال، شواهد هنوز محدود است، زیرا بیشتر مطالعات بررسی شده از نظر مقدار و نوع قارچ مصرفی، کوچک، کوتاه مدت و ناهمگن بودند.

بنابراین، کارشناسان خواستار مطالعات بزرگتر و طولانی مدت با دوزهای استاندارد و گونه های خاص قارچ شدند.