به گزارش خبر خبرگزاری انتخابتو؛ مارشال بریکمن که با نگارش فیلمنامه فیلم «آنی هال» با بازی وودی آلن برنده جایزه اسکار شد و در فیلم های «خواب زده» و «منهتن» نیز با این کارگردان همکاری داشت، درگذشت. منهتن در روز جمعه او 85 سال داشت.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، بریکمن نویسنده موزیکال های برادوی مانند «پسران جرسی» و «خانواده آدامز» بود و سپس به ساخت فیلم های خود روی آورد.
بریکمن به خاطر همکاری با وودی آلن در نوشتن سه تا از جاه طلبانه ترین فیلم های این کارگردان به یادگار مانده است. فیلمنامه بریکمن و آلن برای «آنی هال» به یکی از نقل قول‌ها و خاطره‌انگیزترین فیلم‌نامه‌ها تبدیل شد و برنده اسکار بهترین فیلمنامه و همچنین جوایز بسیاری شد.
در سال 2002، راجر ایبرت فیلمنامه را تحسین کرد و نوشت: «آنی هال بیش از هر فیلم دیگری از اشارات طنز و فرهنگی برای بردن جایزه اسکار بهترین فیلم استفاده کرد.»
بریکمن و آلن برای اولین بار در سال 1973 بر روی فیلمنامه Sleepy، یک کمدی علمی تخیلی در آمریکای تمامیت خواه قرن بیست و دوم، در مورد مالک فروشگاهی قرن بیستم که تحت عمل جراحی قرار می گیرد، با یکدیگر همکاری کردند. او 200 سال بعد از خواب بیدار می شود و به عنوان یک خدمتکار روبات برای سرنگونی دولت ظاهر می شود.
آنی هال (1977)، یک رمان عاشقانه برنده اسکار درباره شخصیت های روان رنجور شهری، دومین پروژه مشترک آنها بود. دو مجرد باهوش، ناامن و شوخ در یک باشگاه تنیس منهتن با هم آشنا می شوند، آگاهانه به هم می پیوندند، با شرکت در جلسات روان درمانی خود را آزمایش می کنند و در مورد اینکه آیا لس آنجلس فراتر از رستگاری است یا خیر، اختلاف نظر دارند. این فیلم برنده چهار جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین بازیگر زن (دایان کیتون)، بهترین کارگردانی (وودی آلن) و بهترین فیلمنامه شد.
آن دو بعداً فیلمنامه «منهتن» (1979) را نوشتند. یک کمدی رمانتیک سیاه و سفید معاصر که در آن زمان به عنوان نامه ای عاشقانه به نیویورک مورد استقبال قرار گرفت. فیلمنامه این دو «منهتن» نیز نامزد اسکار شد و اگرچه رابطه این شخصیت 42 ساله با دختری 17 ساله مورد انتقاد قرار گرفت، اما دیالوگ های پر از مشاهدات صمیمانه او توجه بسیاری را به خود جلب کرد. توجه این شخصیت در مقطعی از فیلم می گوید: به نظر من مردم باید تا آخر عمر مثل کبوتر یا کاتولیک به هم بچسبند.
در حالی که «منهتن» برنده جایزه بفتا، جوایز فیلم و تلویزیون بریتانیا، در بخش‌های بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه شد، در جوایز سزار، معادل فرانسوی اسکار، به عنوان بهترین فیلم خارجی نیز انتخاب شد.
در مصاحبه ای در سال 2011 با بنیاد انجمن نویسندگان، بریکمن همکاری خود با آلن را به عنوان “یک شادی مطلق که زندگی را تغییر می دهد” توصیف کرد.
آلن در مصاحبه ای در روز یکشنبه در مراسم ترحیم خود، روزهای خود را با بریکمن و زمان کار با هم به یاد آورد و گفت که این دو در اواسط دهه 70 در آن سوی خیابان در خیابان پنجم زندگی می کردند.
وودی آلن گفت: او معمولا صبح می آمد. ما چیزی ننوشتیم و فقط در مورد صحنه ها و شخصیت ها صحبت کردیم. به تدریج پیش نویس ها تکمیل شد.
بریکمن که در ریودوژانیرو به دنیا آمد، در بروکلین بزرگ شد و قبل از شروع حرفه نویسندگی در تلویزیون در گروه‌های تئاتر محلی اجرا کرد. او در کارنامه خود سه فیلم را کارگردانی کرد و فیلمنامه هر سه فیلم را نوشت.
او در سال 2006 توسط انجمن نویسندگان آمریکا مورد تجلیل قرار گرفت و در مصاحبه ای گفت که پشیمان است زیرا اگر به لس آنجلس می رفت می توانست حرفه متفاوتی داشته باشد و شاید فیلم های بیشتری را کارگردانی کند.
او افزود: «اما من زندگی‌ام را با افرادی انتخاب کرده‌ام که بدم نمی‌آید با آنها ناهار بخورم، و در بیشتر موارد این کار نتیجه داده است.
۲۴۴
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین