قانون انتصاب مشاغل حساس همان فاجعه را برای کشور به عنوان قانون بازرسی به ارمغان می آورد.

قانون انتصاب مشاغل حساس همان فاجعه را برای کشور به عنوان قانون بازرسی به ارمغان می آورد.


روزنامه شرقی “حسابرس دوم دوم ، دولت ، مدیران دولت به نیاز به تعیین مشاغل حساس نیاز داشتند و از کنترل انتقاد کردند.

این روزنامه نوشت: سی سال پس از انتصاب شورای گاردین ، ​​مدیران در سالهای اخیر سیستم مدیریت ایران را دو برابر کرده اند. اگرچه مهم است که مزایا و دستاوردهای مثبت سطح ملی حسابرسی ممکن است باعث ایجاد میوه های ملی مثبت شود ، بهره وری سیستم تاکتیکی کشور را افزایش داده و رضایت عمومی را افزایش دهد؟

سؤال جدی تر علیه چنین قانون مخرب است ، که لیست طولانی از بهانه های جدید را برای از بین بردن بسیاری از قدرت تولیدی دولت چهاردهم ایجاد می کند؟ به ویژه ، تخصص اصلی ، به ویژه رئیس جمهور ، بر ظن افراد و ضرورت گسترش مشارکت مردم تأکید دارد.

به تازگی ، آقای علی سارزایم ، اقتصاددان نسل جوان و البته مشهور و متخصص این کشور ، مدیرعامل بانک توسعه همکار بدون هیچ پرونده امنیتی خاص یا هشدار امنیتی ، تحقیقات لازم را دریافت نکرده است. این برای بسیاری از کارشناسان و کارشناسان دولت دولت مسعود بود.

از آنجا که تفسیر ویژه شورای گاردین ، ​​کنترل کنترل چهره های مختلفی را با یک رویکرد خاص از بین برده است. در سالهای اخیر ، ما دیده ایم که افراد پیشرو مانند آیت الله هاشمی رافسانجانی ، علی لاژانی ، حسین روحانی یا سید حسن خمینی بدون توضیح دلایل این رد صلاحیت رد صلاحیت شده اند.

یا در بسیاری از موارد ، در یک انتخابات واجد شرایط ، ما دیده ایم که دوره رد صلاحیت بعدی و دوره بعدی دوباره تأیید شد. از همه ، وضعیت نمادین تر رئیس جمهور فعلی حدود شش ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری توسط شورای گاردین رد صلاحیت شد. مسئله این است که در این فرآیند شفافیت وجود ندارد.

نتیجه عملی کنترل عینی گردش واقعی نخبگان واقعی و امکان انتخاب آزاد ، کاهش واضح در سطوح کیفی موسسات منتخب مانند MAJIS است که ما در حال حاضر با شماره های منحصر به فرد روبرو هستیم. در حال حاضر ، در پارلمان ما ، به نمایندگی از افرادی که دارای پنج یا شش رای در یک منطقه انتخاباتی هستند ، به یک چیز طبیعی تبدیل شده است و مطمئناً معنای این وضعیت ، پذیرش عموم و خطر کارآیی مجلس نمایندگان است. اوضاع در دولت ، شورای شهرداری و سایر انتخابات بهتر نیست.

قانون “چگونه می توان افراد را در مشاغل حساس منصوب کرد” ، البته نهادهای قدرتمندتر و به ویژه دولت دو برابر خواهد شد. براساس این قانون ، گزارش منفی ممکن است از این انتصاب جلوگیری کند حتی اگر رئیس جمهور یا وزرای منتخب بخواهند شخصی را برای یک کار کلیدی مانند مدیر کل بانک اختصاص دهند.

با توجه به شفافیت این گزارش ها و سابقه طولانی در صحت و تعصب در ارائه این گزارش ها ، چنین فرایندی باعث دو برابر اراده مردم در مدیریت دولت و سایر نهادها خواهد شد. به عبارت دیگر ، حتی اگر رئیس جمهور به رویکردهای غالب توسط مردم انتخاب شود ، او قادر به انتخاب حاکمان خود نخواهد بود.

وضعیت فعلی دولت هدف و نمونه واقعی این ادعا است. در حقیقت ، حتی اگر رأی مردم منجر به انتخاب رئیس جمهور با برنامه ها و سیاست های خاص شود ، این مکانیسم ممکن است با جلوگیری از انتصاب دولت دولت ، توانایی اجرای برنامه های خود را مختل کند و این نکته این است که این روند به سایر روندهایی اضافه می شود که قبلاً تصمیمات دولت را مختل کرده است.

حسابرسی محدود به انتخابات است و پس از انتخاب انتخابات ، به طور مستقیم بر عملکرد دولت تأثیر نمی گذارد. با این حال ، این قانون ممکن است با تأثیرگذاری بر لایه های اجرایی ، کل ساختار دولت دولت را فلج کند. این قانون قانونی از قدرت ، سلامت و شفافیت را ایجاد می کند که تیم رئیس جمهور -مدیر را محدود می کند و حتی در این چالش ، جمهوریخواهی سیستم را محدود می کند.

بر اساس گردش نخبگان ، تخصص ، اراده عمومی ، شفافیت ، مسئولیت و در نهایت همه اینها اثربخشی تصمیم گیری در مورد تصمیم گیری و تصمیم گیری کشور و اجرایی خواهد بود ، اما همه اینها قبلاً توسط سایر مکانیسم ها اشتباه گرفته و تضعیف شده اند.

با این حال ، می توان تصور کرد که تأثیر واقعی قانون بر ناکارآمدی و افزایش نارضایتی عمومی از سیستم هنوز نشان داده نشده است. مسئولیت عمومی و تاریخی دولت چهاردهم از طریق ایجاد پیش نویس قانون و مشاوره در سطح حاکمیت ، نیاز به اولویت سریع در برابر قانون دارد. در غیر این صورت ، ادغام فرآیندهای تعیین شده در این قانون ، آینده کشور را بیشتر می کند و دولت را خنثی می کند.

نویسنده: سید علی موجتهدزاده