وزیر امور خارجه محمد جاواد زریف و سفیر ایران در انگلستان محسن بهاروند یادداشتی را در روزنامه گاردین نوشتند:
توجه: ده سال پیش ، پس از توافق هسته ای ایران ، من گاردین را در مورد لزوم خلع سلاح هسته ای جهانی نوشتم – از ایجاد منطقه ای بدون کشتار جمعی در خاورمیانه. ده سال بعد ، هنگامی که منطقه ما در حاشیه فاجعه قرار دارد ، این درخواست نه تنها شایسته بلکه لازم است.
این پیشنهاد ابتکار جدیدی از ایران نبود. در سال چهارم ، ایران پیشنهاد داد تا فضای آزاد هسته ای را در سازمان ملل متحد در سازمان ملل ایجاد کند و به سرعت به مصر پیوست. این پیشنهاد توسط اکثریت قریب به اتفاق آرا در مجمع عمومی تصویب شد. پس از استفاده صدام از سلاح های شیمیایی در طول جنگ ایران -عراق ، این ابتکار برای پوشش کلیه کشتار جمعی در سال ششم گسترش یافت. با این حال ، برای نیم قرن ، اسرائیل و حامی اصلی ایالات متحده از پیشرفت جلوگیری کرده اند.
این فلج تصادفی نیست. علیرغم حمایت سالانه ثبت شده در مجمع عمومی سازمان ملل و تعهدات مکرر در پیمان منع سلاح هسته ای (NPT) ، خاورمیانه هنوز یکی از تنها مناطق جهان بدون چارچوب آزاد هسته ای است. در سال دوم ، پنج کشور ، که در کنفرانس تحقیقات NPT پذیرفته نشده بودند ، برای ایجاد فضایی مانند گسترش نامحدود توافق ، پیشرفت کردند. با این حال ، بعد از پنج سال تغییر کمی رخ داد.
در حقیقت ، اگرچه اوضاع بدتر می شود و داشتن سلاح های هسته ای معمولاً منجر به ماجراهای غیر ضروری می شود ، اما چنین سلاح هایی موفقیت ، شکست یا امنیت را برای شهروندان تضمین نمی کند. آخرین اقدام نظامی غیرقانونی اسرائیل در مورد تسهیلات هسته ای بین المللی ایران علیه سلاح های هسته ای NPT ، که عضو NPT نیست ، منطقه ما را به طرز خطرناکی کشید. این واقعیت که اهداف ناعادلانه اسرائیل و ایالات متحده نتوانستند در ایران زانو بزنند ، ممکن است در یک جنگ ابدی منطقه و کل جهان را غارت و باران ببارد.
کافی است ما باید آینده امنیت منطقه خود را بگیریم. خاورمیانه و شمال آفریقا زمان آن است که فراتر از گفتمان توخالی و پیشرفت به سمت همکاری های واقعی منطقه ای مبتنی بر احترام متقابل و استفاده مسالمت آمیز از انرژی هسته ای باشد. بنابراین ، ما توصیه می کنیم که یک شبکه خاورمیانه برای تحقیق و توسعه اتمی ایجاد کنید ، که اولین حروف کلمه minaret را تشکیل می دهد ، که به معنای یک فانوس عربی است. مناره یک دارایی منطقه ای خواهد بود که برای تسهیل همکاری مسالمت آمیز هسته ای بین اعضای آن طراحی شده است. این شبکه برای همه کشورهای مناسب در خاورمیانه و شمال آفریقا برای مشارکت باز است و کشورها باید از تولید یا استقرار سلاح های هسته ای خودداری کنند و قول مداخله در تعهد خود را بدهند. درعوض ، مناره به آنها کمک می کند تا از فناوری مسالمت آمیز هسته ای ، از جمله تولید انرژی ، داروسازی ، کشاورزی و تحقیقات علمی بهره مند شوند.
این مکان چنین نهادی را با خلع سلاح تغییر نمی دهد – بلکه گامی به سوی آن است. با تحریم های شدید و نظارت متقابل ، همکاری های هسته ای منطقه ای می تواند بدون ایجاد نظامی گرایی و افزایش امنیت انرژی ، عدم گسترش را تقویت کند.
مدتهاست که ادعا شده است که پیشرفت در خلع سلاح منطقه ای منتظر خلع سلاح اسرائیل بود. با این حال ، یک رژیم ، که با ارتکاب جنایات بین المللی مانند آپارتاید ، نسل کشی و گرسنگی اخیر ، مشروعیت بین المللی را رعایت نکرده است ، از این فشار منفی چندان تحت تأثیر قرار نمی گیرد – این بیش از 50 سال بزرگترین زرادخانه هسته ای و هسته ای جهان بوده است. در زرادخانه هسته ای یک رژیم غیر هسته ای ، صدها میلیون نفر تعهد شده اند ، یک نسخه از بی ثباتی دائمی. ما باید یک روش جدید برای نجات پیشرفت پیدا کنیم.
مناره همچنین به تغییر چارچوب بحث هسته ای در منطقه کمک خواهد کرد. برای مدت طولانی ، مشکلات هسته ای فقط در اثر خطر و تهدید ایجاد شده است. با این حال ، علم هسته ای همچنین راه حل هایی برای بحران آب و هوا ، کمبود آب ، ایمنی مواد غذایی و تنوع انرژی ارائه می دهد. با کاهش ذخایر نفت و گاز ، انرژی هسته ای برای رشد و پایداری منطقه ای بسیار مهم خواهد بود. مناره می تواند این آینده را به یک واقعیت مشترک و ایمن تبدیل کند.
این به این روش کار می کند. مناره تحقیق ، آموزش و توسعه را در سراسر کشورهای عضو هماهنگ خواهد کرد. شبکه ، غنی سازی اورانیوم و مدیریت پسماند در زمینه های پشتیبانی هسته ای و پزشکی. اعضا با تضمین کمیته نظارت مشترک و شفافیت ، امکانات و تخصص خود را به اشتراک می گذارند. میزان مشارکت متناسب با ظرفیت هر کشور خواهد بود ، اما هر یک از اعضا سود خود را کسب می کنند.
شبکه شبکه در یکی از کشورهای شرکت کننده اصلی قرار خواهد گرفت و امکانات غنی سازی مشترک در کشورهای دیگر وجود خواهد داشت. این ممیزی توسط هیئت مدیره نمایندگان ملی و ناظران بین المللی سازمان ملل ، شورای امنیت و آژانس بین المللی انرژی اتمی برای شرکت در آن برگزار می شود. از همه مهمتر ، منار برای جلوگیری از استفاده نظامی از انحراف مادی حاوی تحریم های متقابل قوی خواهد بود.
امروز ، ما در خاورمیانه و شمال آفریقا با آگاهی جمعی از تصویر وحشتناک آینده خود از خواب بیدار می شویم مگر اینکه از این لحظه استفاده کند. ما می دانیم که ناامنی در منطقه ما ریشه دارد. ایران و دیگران نارضایتی دارند. اما نباید سرنوشت گذشته ما را تعیین کند.
ما از خاورمیانه و شمال آفریقا می خواهیم تا مناره را تأیید کند و مذاکرات رسمی در مورد ساختار ، اختیارات و معیارها را آغاز کند. این می تواند پایه و اساس یک جلسه منطقه ای را تحت نظارت سازمان ملل متحد تشکیل دهد و توسط نیروهای جهانی پشتیبانی شود. چنین حرکتی نه تنها خطر درگیری هسته ای را کاهش می دهد بلکه الگویی برای همکاری در دنیای مخرب فراهم می کند.
وضع موجود ناپایدار است. کابوس غلظت تنش و پتانسیل طبیعی آن برای گسترش سلاح های هسته ای دیگر فرضی نیست. خطرناک نزدیک به واقعی است. اما هنوز زمان انتخاب روشی متفاوت وجود دارد. مینار ممکن است راهی برای سوق دادن ما به آینده ای باشد که در آن خاورمیانه دیگر میدان نبرد برای تهدیدهای هسته ای نیست بلکه آینده ای برای صلح ، پیشرفت و انرژی است. اکنون زمان عمل است.
این به این روش کار می کند. مناره تحقیق ، آموزش و توسعه را در سراسر کشورهای عضو هماهنگ خواهد کرد. شبکه ، غنی سازی اورانیوم و مدیریت پسماند در زمینه های پشتیبانی هسته ای و پزشکی. اعضا با تضمین کمیته نظارت مشترک و شفافیت ، امکانات و تخصص خود را به اشتراک می گذارند. میزان مشارکت متناسب با ظرفیت هر کشور خواهد بود ، اما هر یک از اعضا سود خود را کسب می کنند. شبکه شبکه در یکی از کشورهای شرکت کننده اصلی قرار خواهد گرفت و امکانات غنی سازی مشترک در کشورهای دیگر وجود خواهد داشت. این ممیزی توسط هیئت مدیره نمایندگان ملی و ناظران بین المللی سازمان ملل ، شورای امنیت و آژانس بین المللی انرژی اتمی برای شرکت در آن برگزار می شود. از همه مهمتر ، منار برای جلوگیری از استفاده نظامی از انحراف مادی حاوی تحریم های متقابل قوی خواهد بود.
منبع: AUS