ماجرای ممنوعیت فعالیت رضا رشیدپور و به گردنت نگاه نکن / داستان او چیست؟

نیهال موسوی عصر در ایران نوشت: چند روز پیش رضا رشیدپور مجری سابق تلویزیون نوشت که در شبکه ایکس توقیف شده است اما وزارت ارشاد این ادعا را تکذیب کرد. رضا رشیدپور در ۶ آبان در توییتر نوشت:

آقایان پزشکان، جنبلی، صالحی

به من گفتند که تو “ممنوعه” شدی و حتی اجازه نمی دهیم روی سکو کار کنی. ممنون عرض ندارم جایی نمیرم. پنج سال گذشت. بقیه می گذرد. گوشه ای از خانه ام می نشینم و نگاه می کنم.

حدود 24 ساعت پس از انتشار این خبر، نیکنام حسینی پور، رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت ارشاد زیر همین توییت رشیدپور نوشت:

رضا رشیدپور هنرمند دلسوز و فداکار ایران زمین است و فعالیت او حد و مرزی ندارد و سیاست وزارت فرهنگ در دولت چهاردهم استفاده حداکثری و حل ظرفیت منحصر به فرد و اجماع ساز اصحاب فرهنگ، هنر و ورزش است و به ویژه پس از 12 روز دفاع مقدس، ارزش گذاری بیشتر از وحدت و یکپارچگی ملی در گذشته ضروری است.

از طرفی وزارت ارشاد رسما اعلام کرد که هیچ محدودیتی برای فعالیتش وجود ندارد! آخرین اتفاق رضا رشیدپور برنامه «شرایط ویژه» بود که همزمان با جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل از پلتفرم فیلمو پخش شد.

در تشریح قالب این برنامه آمده است: «برنامه شرایط ویژه ایده ای کوتاه و دوستانه برای رصد اخبار اجتماعی در شرایط جنگی کشور است، اگرچه این برنامه ساختار بزرگ و سنگین یک رئالیتی شو را ندارد، اما سعی دارد با در دسترس ترین ابزارهای موجود، راهی محرک برای تایید و بهبود اخبار در فضایی دوستانه ایجاد کند.

پس از پایان جنگ 12 روزه پخش این برنامه نیز متوقف شد، در مجموع 5 قسمت از این برنامه پخش شد و هم اکنون از پلتفرم فیلمو قابل مشاهده است.

حال سوال این است که کدام طرف ماجرا حقیقت را می گوید؟ طبق شواهد، رضا رشیدپور نزدیک به 5 ماه است که هیچ فعالیت برنامه نویسی نداشته است.

وزارت ارشاد هم می گوید ممکن است فعال باشد پس چرا رشیدپور چنین موضوعی را علنی کرد؟

آیا اقدامی انجام دادند و با این پاسخ که وی در توئیت خود به آن اشاره کرد، پاسخ دادند: «به من گفتند ممنوع الکار هستی و حتی اجازه نمی دهیم روی پلتفرم کار کنی». البته رشیدپور می داند که بدون دلیل کافی برای ذکر چنین موردی می توان از او شکایت کرد.

شاید منظور رشیدپور این باشد که محدودیت غیررسمی یا رفتاری وجود دارد، مثلاً مدیران برخی از پلتفرم ها با او قرارداد نمی بندند یا مجوز نمی گیرند و… اما یکی دیگر در وزارت ارشاد این را «منع رسمی» نمی داند و می گوید «محدودیت قانونی ندارد».

مفهوم “رویداد” می تواند بسیار گسترده باشد (تلویزیون، سکو، اجرای زنده، پروژه فیلم و غیره). او ممکن است برای برخی از فعالیت های خود محدودیتی احساس کرده باشد که وزارتخانه آن را به عنوان یک «منع عمومی» نپذیرفته است.

احتمال دیگر این است که نهاد دیگری غیر از وزارت ارشاد چنین ممنوعیتی را برای رشیدپور وضع کرده باشد. مثلا ساترا، مرجع صدور مجوز پلت فرم یا سایر نهادهای نظارتی و… در این مورد، وزارت ارشاد می خواهد خیالش را راحت کند و اعلام می کند که «منع رسمی ندارد» اما واقعیت میدانی برای رشیدپور چیز دیگری است و او نمی تواند پروژه های خود را در عمل اجرا کند.

مثال دیگر این است که رشیدپور شرایط را بیشتر بیان می کند: «به من گفتند ممنوع الکار شدی و حتی اجازه نمی دهیم روی سکو کار کنی. این امر صرفاً یک دستور قضایی یا اداری نیست، بلکه یک ممنوعیت ضمنی، گفتگوهای غیررسمی یا فشار است.

یا شاید این موضوع یک «جنگ رسانه ای» است: اعلام محرومیت رشیدپور بخشی از فشار برای کسب امتیازات بیشتر یا تغییر وضعیت کاری او است. از سوی دیگر وزارت ارشاد با تکذیب این موضوع می خواهد تنش را کاهش دهد و نشان دهد که همکاری با آن ضرری ندارد.

نهادهای نظارتی (مانند ساترا) نیز ممکن است نقش داشته باشند و این محدودیت‌ها منعکس نمی‌شوند، زیرا به طور جداگانه توسط وزارت ارشاد رسیدگی می‌شود.

نتیجه نهایی در حال حاضر ناشناخته است. هم ادعای رشیدپور وجود دارد و هم پاسخ رسمی وزارت فرهنگ در تکذیب آن.

تنها چیزی که مشخص است این است که این حادثه نشان می دهد که نبود یک سیستم روشن و یک مکانیسم مشخص در چنین شرایطی تنها منجر به هرج و مرج و سردرگمی بیشتر می شود.