در مصاحبه ای با اشاره به قانون جدید معاونان ، حسین ماراشی ، دبیرکل وزیر حزب ، گفت: “پارلمان مبتنی بر رد صلاحیت شخصیت های معتبر سیاسی از کسری قرون وسطایی و اصلاح طلب است و حتی بر اساس از بین بردن گلهای محافظه کار محافظه کار و ریشه دار.
“هنگامی که این قانون لازم است ، دولت یک لایحه را ارسال می کند و یک لایحه را تصویب می کند و تأیید و تحقیقات را تصویب می کند” ، اطلاعات مربوط به وجود غاباف و جلیلی در جلسه شورای امنیت ملی و مفاد ایران -AEA. گفت وی ادامه داد: “هدف قرار دادن منافع ملی به چنین روشی جسورانه برای موضوعی که تحت صلاحیت نمایندگان نباشد ، لازم نیست.
شما جزئیات Hüseyin Marashi ، دبیرکل حزب کارگزار را خوانده اید.
آقای مارشی! تهدید شما برای اتهامات و حملات علیه آقای لاریجانی پس از توافق نامه ایران آقای اراکچی چیست؟
وضعیت امروز در ایران به یک نامه واحد یک سیستم سیاسی واحد در مقابل دولت ها و نهادهای خارجی مانند آژانس ها ، فراتر از سیستم و حتی احزاب و احزاب سیاسی نیاز دارد. این ضرورت وضعیت امروز در ایران است. اگر همه ما متحد و متحد شویم ، می توانیم این مرحله دشوار را با هزینه کمتری بگذرانیم.
نمایندگان یا خیلی کم هستند یا …
پارلمان فعلی هنوز نمی تواند خود را ترغیب کند تا در چارچوب کلی سیستم سیاسی عمل کند. به عبارت دیگر ، درک مجلس بسیار کم است ، و آقای رئیس جمهور ، شورای عالی امنیت ملی و دبیر امور خارجه ، دبیر امور خارجه ، نمی تواند درک کند که آنها بدون محاسبه وضعیت سیاسی فعلی صحبت نمی کنند ، آنها تصمیم نمی گیرند و آنها بدون هماهنگی با سیاست های عمومی سیستم یا درک ندارند.
در حقیقت ، یکی از آنها حاکم بود: یا درک سیاسی آنها یا خودخواهی و خودخواهی که نمی توانند منافع ملی را در مورد منافع فردی انتخاب کنند. آنها فکر می کنند که وزیر امور خارجه هر روز صبح به پارلمان می آید تا از دوستان و خانم های خود مجوز بگیرد و سپس با آژانس بین المللی انرژی اتمی صحبت کند ، به آنجا برود و خطرات کشور را محکوم و محکوم کند. متاسفم برای چنین فهم
آقای غالیباف و آقای جلیلی به عنوان اعضای شورای امنیت ملی بالا در جلسات توافق نامه ایران و آژانس حضور دارند و به طور طبیعی از مفاد این توافق نامه آگاه هستند. تا چه حد می توان گفت که این حملات انتقام و سیاسی شده است؟
من فکر می کنم این وضعیت ها برخلاف امنیت ملی کشور است. اگر مطلع شوند ، آنها مطلع می شوند. همه نمایندگان محترم مجبور نیستند در تصمیم گیری در مورد مشکلات پیچیده و مهم نقش داشته باشند. هنگامی که این قانون لازم است ، دولت یک لایحه قانون ارسال می کند و مجلس را تصویب و بررسی می کند. لازم نیست منافع ملی را به چنین روشی جسورانه برای موضوعی که تحت صلاحیت نمایندگان نباشد ، هدف قرار دهید.
گفته می شود که آنها از قرار ملاقات های رهبری و کسانی که اقتدار کامل دارند ، انتقاد می کنند زیرا اصطبل و کارگران نمی توانند از رهبری انتقاد کنند.
من فکر می کنم که دوستان جمع شده در پارلمان این امکان را دارند که شجاع باشند.
ارسال پاسخ